خانم رئیسجمهور، دوستان عزیز،
این قتلعام بیرحمانه هزاران جوان زندانی سیاسی یک جنایت علیه بشریت است که در تاریخ ثبت میشود.
چنین تراژدی نمیتواند پنهان بماند، نبایستی بدون مجازات باقی بماند. چگونه میتوان همه این اعضای مقاومت ایران را که جانشان را دادند فراموش کرد؟ آنها این شجاعت را داشتند که تا به آخر استقامت کنند. کسی نتوانست کرامت آنها را از آنها بگیرد. کسی نتوانست جانشان را بگیرد، آنها خودشان تقدیم کردند. چون به مردمشان عشق میورزیدند و شیفته آزادی و دموکراسی بودند.
کسانی که مسئولیت کشتن این همه شهید و همچنین شهدای مقاومت در اشرف را بر دوش دارند، بیشک فراموش کرده بودند که شهدا بذر هستند، بذرهای زندگی، بذرهای شورش و لابد فراموش کردند که شهادت آنها بیثمر نخواهد بود. امروز ما از این شهدا شجاعت و روشنایی دریافت میکنیم و مبارزه آنها را ادامه میدهیم. چشمانمان چیزی را میبیند که آنها نتوانستند شاهدش باشند، میبینیم که خلقی در حال حاضر بپاخاسته است، نسل جوانی بپاخاسته برای سرنگونی رژیمی که وحشت آن را فراگرفته است. سرنوشت یک خلق را نمیشود متوقف کرد.
شهدا در اشکها بذرافشاندند و در شادی درو خواهند کرد.