روزنامه حکومتی آسیا ۸فروردین۱۴۰۰ درباره قرارداد وطن فروشانه رژیم آخوندی با چین نوشت: در این قرارداد سؤالات و ابهامات فراوانی وجود دارد، از جمله این‌که چه منابع و چه چالشهایی برای اقتصاد ایران خواهد داشت؟ جمهوری اسلامی نفت خام کشور چین را به مدت ۲۵ سال تأمین می‌نماید در عوض کشور چین چه سهمی در رشد اقتصاد ایران خواهد داشت؟ و سرانجام منابع ارزی ما که در چین بلوکه شده است چه خواهد شد؟
کشوری همانند ایران که زیرساخت علمی و بسترهای فناوری برای اخذ دانش را به قدر کافی ندارد، نمی‌تواند آن‌طور که باید تعاملات مؤثری با کشور چین داشته باشد و بعید به‌نظر نمی‌رسد که در این میان ایران تنها منابع طبیعی و انسانی خود را در اختیار چین قرار دهد.
سرانجام این قرارداد با توجه به این میزان سرمایه‌گذاری از سوی چین در حالی که در شرایط کنونی چین برای جلوگیری از تحریم حتی در صنایع عظیم نفتی ایران نیز سرمایه‌گذاری یا منابع ارزی چند ده میلیارد دلاری ایران را آزاد نمی‌کند کمی نگران‌کننده خواهد بود.
