میرهاشم موسوی مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی، تعداد شاغلان بدون بیمه را نزدیک به ۷میلیون نفر اعلام کرد، پیش از مدیرعامل سازمان بیمه سلامت ایران هم گفته بود حدود ۱۰میلیون نفر زیر پوشش بیمه درمانی نیستند.
حذف بیمه، سیاستی است که خامنه‌ای تحت عنوان تغییر ساختار اقتصادی ایران از سال۱۳۸۴ و با تفسیر اصل ۴۴ قانون اساسی رژیم آن را تشدید کرد و به خلع‌ید کامل مالی و اقتصادی از مردم ایران، منتهی شد. سیاستی که مردم را در برابر سونامی بیماری، بدون دارو و درمان تنها گذاشته است.
گزارشی از نقطه کنونی این بحران:
بحران دارو و درمان اکنون به نقطه مرگباری رسیده است، روزنامه حکومتی اقتصاد پویا در روز ۲۸آذر ۱۴۰۰ نوشت: «تا ۶۰درصد هزینه‌های (دارو و درمان) برعهده بیمه شونده قرار داده شده است، تأمین چنین هزینه‌ای با وجود خط فقر ۱۲میلیون تا ۱۶میلیون تومانی، برای میلیون‌ها خانوار ایرانی غیرممکن است».
این روزنامه می‌افزاید: «اگر آمار بیماریها و مرگ و میرها، از سوی وزارت بهداشت و درمان و سازمان ثبت احوال، از حالت محرمانه و طبقه‌بندی شده خارج شود، سنگ روی سنگ بند نمی‌شود و مشخص خواهد شد که تورم و گرانی روزافزون، چه بلایی بر سر جامعه و سلامت مردم آورده است».
«و اگر لایحه بودجه ۱۴۰۱ به همین صورت تصویب شود، دست‌کم ۴۰میلیون ایرانی به‌علت ناتوانی مالی در استفاده از امکانات دارو و درمان، در آستانه بیماری و مرگ قرار می‌گیرند».
یادآوری می‌شود کاهش و حذف تدریجی خدمات درمانی (بیمه سلامت)، بیمه تأمین اجتماعی و انواع بیمه‌های دولتی یکی از راه‌کارهای خامنه‌ای برای تأمین مالی سیاست‌های سرکوبگرانه و تروریستی‌اش است که در سال‌های اخیر سرعت گرفته است. آن هم در شرایطی که پاسداران و دیگر مزدوران سرکوبگر، توسط کمیته امداد خمینی، بنیاد موسوم به شهید، بنیاد مسکن، بنیاد مستضعفان، بنیاد ۱۵خرداد و دهها بنیاد و تعاونی دیگر پیوسته پشتیبانی می‌شوند.
