عباس امیر انتظام معاون نخست‌وزیر و سخنگوی دولت بازرگان که از ابتدای انقلاب ضدسلطنتی در زندان و سپس در بازداشت خانگی و تحت نظر بود، روز ۲۱تیر در اثر ایست قلبی در بیمارستان اختر تهران درگذشت. وی متولد ۱۳۱۱ بود و در زمان فوت ۸۶سال داشت.
امیر انتظام، که چند ماه پس از انقلاب ضدسلطنتی به‌عنوان سفیر در سوئد منصوب شده بود، پس از رفراندم قانون اساسی ولایت فقیه، در رابطه با ارائه یک پیشنویس برای قانون اساسی برخلاف قانون اساسی ولایت فقیه توسط دولت بازرگان، به تهران احضار و در فرودگاه به اتهام جاسوسی به حکم دادستان کل ارتجاع بازداشت شد.
امیر انتظام در اواخر سال ۱۳۵۹ در بیدادگاه ارتجاع پس از جلسات متعدد با برچسبهای واهی به حبس ابد محکوم شد.
امیرانتظام:
من ۳۷سال در زندان بودم. الآن هم در منزل خودم زندانی هستم. حصر خانگی هستم. با فشار به سازمان ملل‌متحد و در حدود ۲۸سال هم در زندان این آقایون و در اوین و قزل‌حصار و رجایی‌شهر. از شکنجه‌ها و مشکلات زندگی حرف نمی‌زنم برای این‌که همه اینها را قبول کردم از روز اول که هر کسی یک سرنوشتی داره. من هم سرنوشتم اینه. باید مقاومت کنم و از (حقیقت) دفاع کنم. در تمام ۳۷سال من یک بار بله در مقابل نظام موجود نگفتم. سر خم نکردم. تأیید نکردم. هر وقت به من فرمی دادند از نظام جمهوری اسلامی که قبول داری گفتم نه. از رهبریتش گفتم نه. از کارهایش گفتم، این جنایت در تاریخ بسیار سیاه و تاریکه و باید یک روزی جوابگوی تمام این جنایتها خواهید بود.
درگذشت آقای امیر انتظام را به همسر و فرزندان او تسلیت می‌گوییم.
