دانیل کازینسکی ـ نماینده پارلمان انگلستان طی مقاله‌یی در الشرق‌الأوسط لندن نوشت: انگلستان در بحران کنونی باید از آمریکا حمایت کند نه از اروپا.
ریشه‌های بحرانی که منطقه خلیج‌فارس با توقیف کشتی بریتانیایی توسط رژیم ایران شاهدش بود، تنها به‌خاطر تلافی‌جویی رژیم ایران در قبال توقیف کشتی آن در تنگه جبل الطارق نیست. این اقدام به زمانهای خیلی قدیمی‌تر بر می‌گردد. ما بر بسیاری از رفتارهای شرورانه رژیم ایران در گوشه و کنار خاورمیانه طی سال‌های زیادی چشم پوشیدیم. به‌گونه‌یی که تهران آن را به‌عنوان چراغ سبزی تلقی کرد که گویی اجازه می‌دهد قوانین بین‌المللی و نظام جهانی را کاملاً نادیده بگیرند وهر چه دلش خواست انجام دهد..
از پنج یا شش سال پیش، وقتی برای اولین بار مسأله ورود به مناقشات ایران درباره رسیدن به توافق هسته‌یی را پیشنهاد کردم، متحدان محوری ما در خلیج فارس با ما در لندن دیدار کردند تا به ما هشدار بدهند، اگر در این توافق فقط بر اسلحه هسته‌یی تمرکز کنیم و برخوردهای بسیار خطرناک و بر هم زننده رژیم ایران علیه همسایگانش نادیده گرفته شود، با چه پیامدهایی مواجه می‌شویم. اما اتحادیه اروپا و رئیس‌جمهوری اوباما در اوج شتابزدگی برای امضای توافق نادیده گرفتن این هراس‌ها را برگزیدند و آن را به کناری گذاشتند. هم‌چنان که شاهد بودیم رژیم ایران برای حمایت از نظام اسد که جنایت‌های وحشیانه‌ای علیه مردمش مرتکب شد، نیرو و اسلحه به سوریه می‌فرستد. رژیم ایران هنوز به حمایت مالی گروه «حزب‌الله» و ارسال تجهیزات ادامه می‌دهد. رفتار خصمانه رژیم ایران لبنان را به‌شدت بی‌ثبات کرده است.
لبنان به‌عنوان کشور خطرناک، به‌خصوص برای اقلیت‌های متنوعی که آنجا زندگی می‌کنند، محسوب می‌شود. همچنین شاهد این بودیم که چطور رژیم ایران از شبه‌نظامیان حوثی‌ها در یمن حمایت کرد و به آنها اسلحه داد و به فاجعه انسانی هولناکی در کشور منجر شد و مایه ریختن خونهای بیشتر و طولانی شدن جنگ در آنجا بود.
این رفتارها نشان می‌دهد که رژیم ایران کاملاً از کنترل خارج شده و با گردن‌کشی کارش را پیش می‌برد. در زمانی که از اتحادیه اروپا خارج می‌شویم و حاکمیت و استقلال‌مان را بازمی‌گردانیم، برای ایفای نقشی مهم و تأثیرگذار بر کیفیت تعامل جامعه جهانی با مشکلاتی چنین مهم روبه‌رو هستیم. در چنین شرایطی اگر به راهی برویم که اتحادیه اروپا می‌رود و دوست دارد چنین مسائلی را نادیده بگیرد، توقیف کشتی ما تنها آغازی بر فزونی گرفتن مشکلات ما در آینده خواهد بود. اما اگر به جای آن تلاش کنیم به سمت مشارکت با آمریکایی‌ها برویم و تحرک بیشتری از طریق نظام تحریم‌ها پیدا کنیم، ما در نهایت امر می‌توانیم ملاهای تهران را به این سمت بکشانیم که رفتارشان را تغییر دهند. با توجه به خروج رئیس ترامپ از توافق هسته‌یی، به احتمال زیاد ایالات متحده در این زمینه از ما حمایت خواهد کرد.
