جولیو ترتزی در مقاله‌ای در سایت اینترنشنال پالیسی دایجست اعلام کرد: «اجلاس سه روزه اینترنتی جهانی ایران آزاد که از روز ۱۷ژوئیه -۲۷تیر۹۹ شروع شد، ایرانیان را از ۳۰هزار نقطه در ۱۰۲کشور از جمله ایران به هم متصل کرد. در این اجلاس هم‌چنین ۱۰۰۰ شخصیت (از جمله خودم) شرکت داشتند که بسیاری خواستار تمرکز روی مقام‌های رژیم ایران به‌خصوص به‌دلیل نقش آنها در نقض حقوق‌بشر بودند. دو نمونه از این افراد علیرضا آوایی و ابراهیم رئیسی هستند که نقش کلیدی در «کمیسیون مرگ» در سال۶۷ داشتند. کمیسیونهای مرگ طی تنها چند ماه ۳۰هزار زندانی سیاسی که اکثریت آنها فعالان مجاهدین بودند را اعدام کردند. اعدام‌شدگان شامل نوجوانان، زنان باردار و زندانیان سیاسی بودند.
در ۱۷ژوئیه – ۲۷تیر۹۹مورگان اورتگاس سخنگوی وزارت‌خارجه آمریکا بر نگرانی‌ها در مورد فقدان حسابرسی از رژیم ایران تأکید کرد و خواستار تحقیقات مستقل در مورد قتل‌عام۶۷ شد. او گفت، نوزدهم ژوئیه (۲۸ تیر ۱۳۶۷روز بعد از زهر آتش بس) یادآور شروع اقدامات «کمیسیون مرگ» است. این کمیسیون به‌دستور خمینی هزاران زندانی سیاسی مخالف را ناپدید کرده و به‌شیوه فراقضایی اعدام کرد. اورتگاس گفت: مقام‌های رژیم ایران که مرتکب نقض حقوق‌بشر و بدرفتاری می‌شوند باید مورد حسابرسی قرار گیرند. آمریکا از جامعه بین‌المللی خواستار تحقیقات مستقل و حسابرسی و عدالت برای قربانیان نقض حقوق‌بشر سازمان‌یافته توسط رژیم ایران است» .
