مجتبی یوسفی عضو مجلس ارتجاع از اهواز، تعطیل شدن پروژه‌های آب و فاضلاب خوزستان را عامل این سیلابها ذکر کرد و افزود: «مشخص نیست بودجه‌های کلانی که سرازیر بخش آب و فاضلاب شده، به چه نحوی و در کجا صرف شده است؟».
خبرگزاری حکومتی مهر نیز نوشت: «این حجم از آب‌گرفتگی نشان از بی‌برنامگی محض مسئولان برای کنترل آب‌های سطحی دارد».
یک کارشناس رژیم به‌نام کریم خانی، می‌گوید: «سال۱۳۸۳ وامی ۱۴۹میلیون دلاری به‌منظور تکمیل آب‌و فاضلاب شهرهای اهواز، شیراز، بابل و ساری توسط بانک جهانی اختصاص‌یافته اما به سرنوشتی مجهول دچار شده است».
از سوی دیگر داوودی، از نمایندگان نهادی در این استان درباره نامعلوم بودن سرنوشت بودجه‌ها می‌گوید: «معلوم نیست این اعتبارات چگونه هزینه می‌شود، خانه‌های اهواز و ماهشهر را آب فراگرفته و کسی به فکر نیست و این سریال تکراری هر سال رخ می‌دهد.بی‌برنامگی و سوء‌مدیریت و پاسکاری تکالیف به یکدیگر سبب می‌شود مردم آسیب فراوانی ببینند».
کیانی، دبیر انجمن محیط‌زیست خوزستان هم اعتراف می‌کند: «این خسارات ناشی از نامشخص بودن نحوه هزینه کرد وام بانک جهانی است. سال‌هاست که مسئولان ما از این بانک وام گرفته‌اند . اما بی‌برنامگی و عملکرد غیرشفاف مسئولان مشکلی را حل نکرده است. ... ... . . اولویت‌بندی صورت نمی‌گیرد و زیرساخت‌های لازم را پیش‌بینی نمی‌کنند. حل آن خیلی پیچیده نیست و حتی نیاز به چشم‌انداز و سند و برنامه هم ندارد، فقط مسئولان مربوطه باید رسیدگی به نقاط بحرانی را در اولویت خود بگذارند . در عین‌حال بحث کمبود بودجه هم مطرح نیست، چون آنها به میزانی که بخواهند نقاط بحرانی را اصلاح کنند، دارای بودجه هستند». (رسالت۱۱ آذر)
