بهداشت و درمان در شرایط بد اجتماعی این روزها به مشکلی برای مردم تبدیل شده. روزنامه حکومتی اقتصاد آنلاین نوشت «آمار رسمی بیانگر افزایش هزینه بهداشت و درمان خانوارهای ایرانی در چند سال اخیر و سهم حدود ۱۱.۵درصدی از کل هزینههای آنهاست»
برای همین بیمه یکی از ارکان ضروری زندگی کارگران بیمه درمانی است، اما در ایران تحت حاکمیت آخوندها اوضاع به چه صورت است؟
میرهاشم موسوی مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی، تعداد شاغلان بدون بیمه را نزدیک به ۷میلیون نفر اعلام کرد، پیش از مدیرعامل سازمان بیمه سلامت ایران هم گفته بود حدود ۱۰میلیون نفر زیرپوشش بیمه درمانی نیستند.
۱۰میلیون شاغل که پوشش درمانی ندارند را اگر نانآوران خانوادههای۳ممیز۳دهم نفری حساب کنیم، یعنی حداقل ۳۳میلیون نفر از فقیرترین مردم ایران از پوشش بیمهٔ درمانی بیبهرهاند!
روزنامه حکومتی اقتصاد پویا در روز ۲۸آذر۱۴۰۰ نوشت: «تا ۶۰درصد هزینههای دارو و درمان برعهده بیمه شونده قرار داده شده است، تأمین چنین هزینهای با وجود خط فقر ۱۲ میلیون تا ۱۶میلیون تومانی، برای میلیونها خانوار ایرانی غیرممکن است»
این روزنامه میافزاید: «اگر آمار بیماریها و مرگومیرها، از سوی وزارت بهداشت و درمان و سازمان ثبتاحوال، از حالت محرمانه و طبقهبندیشده خارج شود، سنگ روی سنگ بند نمیشود و مشخص خواهد شد که تورم و گرانی روزافزون، چه بلایی بر سر جامعه و سلامت مردم آورده است... و اگر لایحه بودجه ۱۴۰۱ به همین صورت تصویب شود، دستکم ۴۰میلیون ایرانی بهعلت ناتوانی مالی در استفاده از امکانات دارو و درمان، در آستانه بیماری و مرگ قرار میگیرند».
آنچه در سالهای گذشته جریان داشته و شدت یافته، کاهش و حذف تدریجی خدمات درمانی و انواع بیمههای دولتی بوده. این روند به دستور خامنهای از سال۸۴ با تفسیر اصل ۴۴قانون اساسی رژیم تشدید شد. خامنهای مردم را در برابر بیماری و مرگ بیدفاع گذاشته تا بودجهٔ درمان را برای نیروهای سرکوبگرش هزینه کند!