تاونهال: وقتی صحبت از ایران می‌شود، آمریکا باید به آینده نگاه کند نه به گذشته

بروس مک‌کولم مدیر پیشین سازمان حقوق‌بشری فریدم هاوس در مقاله‌یی که امروز پنجشنبه ۷ اردیبهشت در تاونهال درج شده نوشت: شعار مرگ بر ستمگر چه شاه و چه رهبر تأکید می‌کند که طرد مردم از نظام کنونی اجازه بازگشت سلطنت را نمی‌دهد. یگانهای مقاومت تحت فرماندهی مجاهدین خلق عمل کرده‌اند. سازمان مجاهدین خلق در رأس ائتلافی قرار دارد که به نام شورای ملی مقاومت ایران شناخته می‌شود و مریم رجوی را به‌عنوان رئیس دولت انتقالی آتی تعیین کرده است. خانم رجوی یک برنامه ۱۰ماده‌ای برای آینده ایران ترسیم کرده که تضمین کننده برگزاری انتخابات آزاد و عادلانه، جدایی دین از دولت و حمایت برابر در برابر قانون برای همه شهروندان از همه اقشار است.

در ادامه می‌نویسد برای دهه‌ها، دولتهای غربی سیاست‌های خود در قبال ایران را بر این فرض استوار کرده‌اند که دیکتاتوری تئوکراتیک موجود، کنترل ناگسستنی بر قدرت دارد. با این حال، خیزش سراسری که در شهریور آغاز شد، این روایت را به چالش کشیده و فرصتی را برای سیاست‌گذاران و تحلیلگران فراهم کرده تا درک خود از مردم ایران را مورد ارزیابی مجدد قرار دهند.
من به‌عنوان فردی که در طول زندگی حرفه‌یی خود به حقوق‌بشر علاقه‌مند بوده‌ام، به فعالان ضد رژیم در ایران علاقه‌مند بوده‌ام و به صدای آنها گوش داده‌ام. من دامنه و کانون مخالفتهای مردمی را درک می‌کنم و به کاستی عمده روایت کنونی پی برده‌ام.
این امر تقریباً به‌طور کامل مردم ایران را از بحث در مورد سیاست‌های صحیح برخورد با رژیم محروم می‌کند. این نقص برای مدت بسیار طولانی منجر به سیاست‌های خارجی عمیقاً معیوب غرب در این زمینه شده است.
برای بهبود درک خود از وضعیت ایران، باید بر موانع برای درک بهتر غلبه کنیم. یکی از این موانع، حضور رضا پهلوی، پسر شاه مخلوع ایران است که خود را وارد بحثهای پیرامون قیام و چشم‌انداز آن کرده است.
با این حال، مقامات رژیم ایران و رسانه‌های تبلیغاتی دولتی بسیار مایل به پذیرش این روایت هستند که پهلوی را دشمن اصلی آنها نشان بدهد. آخوندها تشخیص می‌دهند که تا زمانی که جامعه جهانی پهلوی را به‌عنوان صدایی جدی معرفی کند، مردم ایران اظهارات حمایتی او را جدی نخواهند گرفت.
شعارهایی مانند مرگ بر دیکتاتور خواستار تغییر کامل حکومت است. این در حالی است که شعارهای مرگ بر ستمگر چه شاه و چه خامنه‌ای تأکید می‌کند که طرد مردم از نظام کنونی اجازه بازگشت سلف خود سلطنت را نمی‌دهد.
«یگانهای مقاومت» که حتی از قبل از شروع قیام اخیر این شعارها و احساس را ترویج می‌کنند، تحت فرماندهی مجاهدین خلق مخالف اصلی رژیم عمل کرده‌اند. سازمان مجاهدین خلق در رأس ائتلافی قرار دارد که به نام شورای ملی مقاومت ایران (NCRI) شناخته می‌شود و مریم رجوی را به‌عنوان رئیس دولت انتقالی آتی تعیین کرده است. خانم رجوی یک برنامه ۱۰ماده‌ای برای آینده ایران ترسیم کرده که تضمین کننده برگزاری انتخابات آزاد و عادلانه، جدایی دین از دولت و حمایت برابر در برابر قانون برای همه شهروندان از همه اقشار است.