بیستمین روز اعتصاب کارگران نیشکر هفت‌تپه و دوازدهمین روز اعتراض متوالی در شهر شوش توسط کارگران معترض شروع شد.
کارگران نیشکر هفت تپه با جمعیت بسیار زیادی در سطح شهر شوش اقدام به راهپیمایی و تظاهرات کردند.
کارگران پلاکاردی در دست داشتند که روی آن نوشته شده است: کارگر زندانی آزاد باید گردد.
کارگران شعار میدهند: حتی اگر بمیریم حقمون را میگیریم / کارگر میمیرد ذلت نمی‌پذیرد / نه رستمی نه بیگی شرکت بشه دولتی / همشهری با غیرت حمایت حمایت.
۰۸۳۰: تصاویری از بیستمین روز اعتصاب و اعتراض کارگران نیشکر هفت تپه
بیستمین روز اعتصاب کارگران نیشکر هفت‌تپه ۳آذر ۹۷
بیستمین روز اعتصاب کارگران نیشکر هفت‌تپه ۳آذر ۹۷
بیستمین روز اعتصاب کارگران نیشکر هفت‌تپه ۳آذر ۹۷
بیستمین روز اعتصاب کارگران نیشکر هفت‌تپه ۳آذر ۹۷
حمایت فرزندان کارگران هفت‌تپه از اعتصاب کارگران
حمایت کودکان از کارگران هفت‌تپه
حمایت کودکان از کارگران هفت‌تپه
حمایت از بیستمین روز اعتصاب کارگران هفت‌تپه
اعتصاب کارگران نیشکر هفت تپه - نه رستمی نه بیگی شرکت بشه دولتی
اعتصاب کارگران نیشکر هفت تپه با شعار کارگر زندانی آزاد باید گردد
کارگران نیشکر هفت تپه روز جمعه دوم آذر ماه در نوزدهمین روز اعتصاب خود برغم بارندگی، در میدان معلم شوش و مقابل فرمانداری رژیم به تجمع خود ادامه دادند.
آنها بر خواسته خود برای آزادی کارگران دستگیر شده تاکید کردند .
همچنین جمعی از کارگران نیشکر هفت‌تپه در محل نمایش جمعه رژیم در شهر شوش دست به اعتراض زدند آنها دستنوشته‌هایی در دست داشتند که بر روی آنها نوشته شده بود کارگر زندانی آزاد باید گردد.
حمایت اقشار مختلف مردم از اعتصاب و مطالبات کارگران زحمتکش هفت تپه همچنان ادامه داشت.
جمعی از مردم تهران، جمعی از مردم و کارگران شهرستان دماوند ،جمعی از کارگران و خانواده های کارگری در سنندج، کامیونداران سیرجان از جمله حمایت کنندگان اعتصاب کارگران هفت تپه هستند.
رانندگان کامیون در تهران ، اصفهان ، زاهدان، بندرعباس و آذربایجان حمایت خود را از کارگران نیشکر هفت تپه و فولاد اهواز اعلام کردند.
در یک خبر تکاندهنده، فرزند ۱۴ ساله یکی از کارگران سابق نیشکر هفت تپه بنام میلاد آل کثیر، که چهار روز پیش بدلیل شرایط معیشتی و فقر اقدام به خودسوزی کرده بود، درگذشت.
کارگران نیشکر هفت‌تپه در پیامی که در شبکه‌های مجازی منتشر شده در رابطه با اعتصاب و اعتراضات خود و ظلمی که توسط رژیم آخوندی بر کارگران روا شده به کارگران گروه ملی اهواز نوشتند:
با سلام و درود خدمت کارگران گروه ملی اهواز
این روزها، روزهای مبارزه‌ٔ جبهه حق بر جبهه باطل است. جبهه‌ٔ باطلی که از هر سو از طرف مسئولان و مقامات مورد حمایت هستند و منافع مشترکشان به خطر افتاده است.
جبهه‌ٔ باطل و ستمگری که خواهان ظلم بر قشر شریف و زحمتکش هم‌چون کارگران غیور هستند. اما یادمان باشد و هست همیشه و در همه حال خداوند عز وجل یاری کننده جبهه حق بوده و هست.
ما کارگران قشر زحمتکش و غیور به لطف خداوند بزرگ و همچنین اتحاد و صبر خود صدایی در جهان منعکس کردیم که تا الآن رخ نداده است.
کارگران عزیز پیروزی جبهه حق بر باطل و ستمگر اختلاسگران، غارتگران و آقازاده‌ها نزدیک است.امید به این‌که در همه جا و همه حال خداوند را فراموش نکرده و راه امام حسین (ع) را الگوی خود قرار دهیم.
جمعی از کارگران ساوه در حمایت از کارگران نیشکر هفت‌تپه از اعتصاب و اعتراض کارگران نیشکر هفت‌تپه حمایت کردند.
کارگران ساوه در بخشی از اطلاعیه خود نوشتند.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
کارگران، زحمتکشان و مردم شریف ایران
بیش از پانزده روز از اعتراضات کارگران رنجور نیشکر #هفت_تپه می‌گذرد.
کارگرانی که بواسطه طرح خصوصی‌سازی کارخانجات در کشور دچار مشکلات عدیده‌ٔ شغلی و معیشتی می‌شوند کم نیستند ولیکن وضعیت کارگران نیشکر هفت‌تپه با توجه به روند عقیم و ناکارآمد خصوصی‌سازی در آستانه‌ٔ بحران انسانی قرار دارد.
حقوق عقب‌افتاده و از آن مهم‌تر نداشتن چشم‌اندازی مشخص برای بهبود شرایط، ناکارآمدی سیاست‌های مالکیت خصوصی که ماحصل ورود غیرمعقول و بی‌پشتوانه به لیبرالیسم است با وجود اعتراضات کاملا قانونمند کارگران شریف هفت‌تپه تا کنون راه به جایی نبرده است.
متأسفانه دولت به‌جای حمایت از قشر آسیب پذیر اقدامات کاملا قانونمند کارگران را از یک خواسته‌ٔ صنفی و سندیکایی به مسائل امنیتی و سیاسی پیوند زده و در اقدامی شتابزده مبادرت به دستگیری تعدادی از کارگران معترض و نمایندگان آنها زده است.
برچسب زنیهای مندرسی چون اخلال در نظم عمومی و ایجاد مزاحمت برای شهروندان دست و پا زدنهای بی‌هدف دولتی است که به تنهایی طبقه کارگر را در سراشیبی اضمحلال معیشتی و شغلی قرار داده است.آیا در شهرستان شوش عموم مردم طبقه‌ٔ فرودست و کارگر نیستند؟ آیا مردم شریف جنوب کشور و سراسر کارگران ایران حامی و پشتیبان کارگران معترض هفت‌تپه نیستند؟ پس این اتهام زنیهای پوچ و بی‌اساس ریشه در کدامین نگرش دولتی به کارگران دارد.
آیا کارگران به‌عنوان شهروندان دارای اکثریت جمعیت کشور هیچ‌گونه حق اعتراض به شرایط اقتصادی و عملکردی دولت و بخش خصوصی در مدیریت صنایع ندارند؟
آیا جای کارگر که پایه‌های اقتصاد و رشد کشور را به تنهایی بر گُرده‌ٔ زخمی خویش می‌کشد وبال زنجیر و تحقیر شدن است؟
