سایت حکومتی فرارو نوشت: بر اساس آمار‌های فائو، در سال ۲۰۲۳ تولید شیر و محصولات لبنی در ایران ۲۶۸هزار تن کاهش پیدا کرده است. این در حالیست که صادرات همین محصولات ۴۲ درصد رشد داشته است. آماری که نشان می‌دهد مردم توان خرید مواد لبنیاتی ندارند، در نتیجه تولید لبنیات داخلی کاهش یافته و همان میزانی هم که تولید می‌شود، به خارج صادر می‌شود. همین رسانه یادآور شده است: تعداد شرکت‌های لبنی ایران از بیش از ۱۰۰۰شرکت در دهه ۸۰ بوده که اکنون به حدود ۲۰۰شرکت افت کرده است.
اما در این میان و ورای بحث نابودی شرکت‌های تولید‌کننده لبنیات، باید وضعیت هموطنانی را مورد دقت بیشتری قرار داد که حتی توان خرید حداقل مواد لبنی را ندارند. همین رسانه حکومتی نوشته است:
«اگر بر اساس خط فقر تقسیم‌بندی انجام دهیم. دو مفهوم «فقیر» و «مسکین» را داریم. مسکین حتی با صرف کردن تمام درآمدی که دارد نمی‌تواند نیاز‌های خوراکی خود را تأمین کند چرا که فقر شدید دارد یا اصطلاحا (Ultra Poor) نامیده می‌شود. تعداد زیادی از خانوار‌ها در بخش مسکینی یا فقر شدید طبقه‌بندی می‌شوند».
و این، آن وضعیتی است که دیکتاتوری فاسد آخوندها به‌وجود آورده است، نظامی غارتگر و سرکوبگر که هزینه جشن یکی از سرپاسدارهای فاسد و جنایتکارش (علی شمخانی) برای یک جشن ۳۰۰نفره در یک شب سر به یک میلیارد و ۳۶۵میلیون تومان می‌زند! یعنی چیزی بیشتر از دستمزد ۱۶سال یک کارگر آن‌هم در مملکتی که بخش بزرگی از مردمش به‌قول رسانه‌های همین دیکتاتوری «اولترا فقیر» نامیده می‌شوند یعنی بسیار فقیر یا فقیری فقیرتر از تمام فقرا! وضعیتی که واضع و ابداع کننده آن خامنه‌ای ملعون است.
