من صالح کهندل به جرم هواداری از مجاهدین از سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۵ و قبل از آن از ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۳ و قبل از آن ۶ ماه در سال ۱۳۸۰ (مجموعاً ۱۲ سال) در اوین و گوهردشت و تبریز به سر بردم و در مقابل شکنجه‌ها و تهدیدهای دشمن در مورد خانواده‌ام به‌خصوص دخترم و مادرش، با الهام از مجاهدین سر موضع سر فرود نیاوردم. بازجوها مرا تهدید کردند که تو را آن‌قدر در زندان نگه می‌داریم که اگر هم زمانی شانس آورده از زندان آزاد شدی باید در محلات کثیف ناجور دنبال آنها بگردی با این حال من استقامت کردم.
پس از آزادی از زندان رژیم به‌دلیل بیماریهای متعدد چند عمل سنگین داشتم که یکی از آنها ۷ ساعت طول کشید و با رسیدگی‌های همه‌جانبه سازمان نجات یافتم.
حالا وزارت منفور مدعی است که مجاهدین دخترم زهرا را گول زده و به اشرف برده‌اند یعنی (کودکان اشرف). وزارت شکنجه و اعدام و جاسوسی دست پیش گرفته تا بلکه مرا مخصوصاً در مورد تهدیدات در مورد خانواده‌ام به سکوت وادار کند. غافل از این‌که من بودم که پیشاپیش با تجاربی که از سال ۶۰ داشتم از دختر و مادرش در سال ۱۳۸۷ خواستم سریعاً و بدون تأخیر به اشرف نزد مجاهدین بروند تا زنده و سالم بمانند.
برای گواهی دادن با جزئیات در این امر در هر دادگاه و در برابر همه مراجع بین‌المللی و حقوق‌بشر آماده‌ام.
صالح کهندل
۱۴۰۲/۱۱/۱۸
