به‌گزارش آسوشیتدپرس، رژیم ایران دارای چندین سایت مهم مرتبط با برنامه هسته‌یی در حال پیشرفت خود است که اکنون در محور مذاکرات متعدد با ایالات متحده قرار دارد.
این سایتها در نقاط مختلف ایران، از جمله در قلب تهران، پایتخت، پراکنده شده‌اند؛ موضوعی که گستردگی و قدمت برنامه هسته‌یی رژیم ایران را نشان می‌دهد. از جمله تأسیسات نطنز که بارها هدف حملات خرابکارانه مشکوک از سوی اسراییل قرار گرفته و نماد تقابل ۲رقیب منطقه‌یی است.
تأسیسات غنی‌سازی نطنز
واقع در ۲۲۰کیلومتری جنوب شرقی تهران، تأسیسات نطنز، اصلی‌ترین سایت غنی‌سازی اورانیوم ایران است. بخشی از این مجموعه به‌صورت زیرزمینی در فلات مرکزی ایران ساخته شده تا از آن در برابر حملات احتمالی هوایی محافظت شود.
تأسیسات غنی‌سازی فردو
در ۱۰۰کیلومتری جنوب غربی تهران، سایت فردو نیز میزبان آبشارهای سانتریفوژ است. به‌گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، ساخت این تأسیسات دست‌کم از سال ۲۰۰۷ آغاز شده، اما ایران تنها در سال ۲۰۰۹ و پس از افشای اطلاعات، آن را به آژانس اطلاع داد.
نیروگاه هسته‌یی بوشهر
تنها نیروگاه هسته‌یی تجاری ایران در بوشهر، در سواحل خلیج‌فارس و ۷۵۰کیلومتری جنوب تهران واقع شده است. ساخت آن به دوران شاه محمدرضا پهلوی در دهه ۱۹۷۰ بازمی‌گردد.
راکتور آب سنگین اراک
این رأکتور در ۲۵۰کیلومتری جنوب غربی تهران قرار دارد. آب سنگین در خنک‌سازی راکتورها کاربرد دارد اما تولید پلوتونیوم به‌عنوان محصول جانبی آن، نگرانی‌هایی را درباره امکان استفاده نظامی ایجاد کرده است.
مرکز فناوری هسته‌یی اصفهان
در ۳۵۰کیلومتری جنوب شرقی تهران، این مرکز میزبان هزاران متخصص هسته‌یی و محل استقرار سه رأکتور تحقیقاتی چینی و آزمایشگاه‌های مرتبط با برنامه اتمی ایران است.
راکتور تحقیقاتی تهران
در مقر سازمان انرژی اتمی ایران قرار دارد؛ نهادی غیرنظامی که مسئول نظارت بر برنامه اتمی کشور است. این رأکتور در سال ۱۹۶۷ از سوی آمریکا و در چارچوب برنامه «اتم برای صلح» به ایران ارائه شده بود.
