قسمت اول
ایرانیان آزاده روز شنبه ۳۰مهر (۲۲اکتبر) برای حفاظت از اشرف و حذف نام مجاهدین از لیست آمریکا در مقابل کاخ سفید در واشنگتن تظاهرات و راهپیمایی کردند
در این تظاهرات، وزیر تام ریچ، فرماندار ادوارد رندل، خانم نائومی توتو، سرهنگ وسلی مارتین و کشیش دیوید لاوری سخنرانی کردند.
دکترلاوری در سخنانش حمایت ۸۹۰ رهبر کلیسا در ایالات متحده از خواستهای تظاهر‌کنندگان را اعلام کرد.
نمایندگان کنگره آمریکا، باب فیلنر و دنیل لانگرین، طی پیامهایی با تظاهرات ایرانیان ابراز همبستگی کردند.
رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت طی پیامی به این تظاهرات، از شرکت‌کنندگان و حامیان مقاومت ایران قدردانی کرد و این تظاهرات را بازتاب صدای مردم ایران در حمایت از اشرفیان پایدار توصیف کرد.
تام ریج وزیر امنیت آمریکا ۲۰۰۳ ـ ۲۰۰۵:
چقدر خوب است که دوباره امروز با شما باشم. ما با هم هستیم. ما با هم هستیم.
شما می‌دانید وقتی از من دعوت شد امروز سخنرانی کنم، به همه سالهای خدمتم فکر کردم، و من بیشتر زندگیم را در کار دولتی بوده‌ام هرگز تصور نمی‌کردم که باورهایم، ارزشهایم، آزادی و رهایی که من گرامی می‌دارم من را در مقابل ۱۴۰۰ خیابان پنسیلوانیا قرار دهد که از کشورم و رئیس‌جمهورم بخواهم کار درست را انجام دهند، مجاهدین را از لیست خارج کنند و به آنها حفاظت دهند و به آنها امکان گردهمایی در آینده در خیابانهای تهران بدهند، همان کاری را که در خیابانهای واشنگتن دی.سی می‌کنیم یعنی تظاهرات دموکراتیک.
من امروز به چندین سخنران دیگر می‌پیوندم که مفتخرم در این هدف والا و تقریباً دهها نفر دیگر به هم بپیوندیم. ما داریم درباره جمهوریخواهان و دموکراتها، محافظه‌کاران و لیبرالها، رهبران نظامی و دیپلوماتیک که در دولتهای جمهوریخواه و دموکرات خدمت کرده‌اند صحبت می‌کنیم. شما می‌دانید این‌جا شهری است که همکاری ۲حزبی زیادی وجود ندارد ولی این موضوعی فراتر از سیاست تک‌تک ماست.
یک گروه مشروع اپوزیسیون دموکراتیک در ایران وجود دارد. رژیم ایران شماره یک تروریسم دولتی در جهان است، مسئول اصلی بی‌ثباتی در خاورمیانه است، یک گروه اصلی اپوزیسیون دموکراتیک وجود دارد و آن مجاهدین خلق است. آنها باید از لیست وزارت‌خارجه بیرون بیایند تا بتوانند آن چه را که ضرورت دارد انجام دهند.
حالا ما در یک تظاهرات بسیار مسالمت‌آمیز جمع شده‌ایم چون نگرانیم که اگر کار درست را انجام ندهیم، ۳۴۰۰ ساکن بی‌دفاع، زن و مرد، که ایالات متحده آمریکا قول حفاظت به آنها داد وقتی سلاحهایشان را در سال ۲۰۰۴ تحویل دادند، زمان آن است که کار درست را بکنیم. زمان آن است که قانون را راعایت کنیم.
درباره تحصیلات حقوقی رئیس‌جمهور به‌عنوان وکیل قانون اساسی حرف زیاد زده شده، درباره کیفیت تحصیلات حقوقی او زیاد نوشته شده، و بنابراین من صرفاً از رئیس‌جمهورم می‌خواهم، و او رئیس‌جمهور من است، که از قانون پیروی کند.
این کشوری است که بر اساس یک قانون اساسی بنا نهاده شده است. این کشوری است که حاکمیت قانون را اعمال می‌کند. آقای رئیس‌جمهور این مسأله در مورد سیاست نیست. موضوع نگاه کردن به قانون است. و اگر به روشنی به آن نگاه کنید و به شواهد نگاه کنید، این گروهی نیست که باید در لیست باشد. تنها گروهی که باید در آن لیست باشد خود رژیم ایران تحت حاکمیت ملاهاست.
من به رئیس‌جمهورم می‌گویم که قانون روشن است. تعهدات هم به همان صورت روشن است آقای رئیس‌جمهور. ما تعهدی دادیم. ما قولهایی با ساکنان امضا کردیم که به آنها حفاظت می‌دهیم و ارتش ایالات متحده تا زمان تغییر توافق قرارداد نیروها، که مسئولیت را به دولت مالکی دادیم، این کار را می‌کرد. و با این کار، ما از اجرای تعهدمان به افراد کمپ اشرف سر باز زدیم.
به‌طور اجتناب‌ناپذیری برای ما به‌عنوان یک کشور ورشکستگی اخلاقی است که قولی بدهیم که امنیت افراد را حفظ کنیم و بعد آن قول را انجام ندهیم. آقای رئیس‌جمهور تعهد روشن است. ما باید مجاهدین را از لیست خارج کنیم، شورای امنیت سازمان ملل را به تأمین حفاظتی که نیاز دارند فرابخوانیم، از دولت مالکی بخواهیم مهلت زمانی ۳۱دسامبر را برای فرصت دادن به این افراد که در طی پروسه انتقالشان کماکان در کمپ اشرف باشند، بردارد.
و آقای رئیس‌جمهور، شما باید این را بدانید، آقای رئیس‌جمهور، شما باید این را بدانید، شکست کشور ما در این ۱۵سال در مذاکره و نوعی تعامل با رژیم ایران، برای جهان روشن است. این به‌عنوان یک توطئه کار نکرده است. ایده به مخاطره انداختن ۳۴۰۰نفر برای بهبود موقعیت مذاکره‌مان با رژیم ایران، شدیداً شکست خورده است.
ببنید ۲هفته پیش یا کمتر از ۱۰روز پیش چه اتفاقی افتاد. ما طرح گستاخانه رژیم ایران را دیدیم که در بالاترین سطوح حکومت رفته تا یک سفیر خارجی را در ایالات متحده در رستورانی در واشنگتن به قتل برساند نه تنها کشتن سفیر بلکه کشتن شهروندان آمریکایی. شما نمی‌توانید با رژیم ایران مذاکره کنید.
کاش مقاله واشنگتن پست را امروز صبح با خودم داشتم. در صفحه اول می‌گوید که ما نیروهایمان را از عراق تا پایان سال بیرون می‌آوریم، و آقای رئیس‌جمهور، مقاله می‌گوید که شما قولی را که در مبارزات انتخاباتی دادید به آن عمل می‌کنید. ولی در طول خدمت ما در عراق، درحالی‌که ما تقریباً یک میلیون زن و مرد را در طول دوره ۸ساله برای این‌که یک کشور مستقل و دموکرات بشوند فرستادیم، ۴۴۰۰ زن و مرد را از دست دادیم.
مادران و پدران ستاره طلایی زیادی هستند که در عزای از دست دادن پسران و دخترانشان هستند همان‌طور که همه آمریکا باید این‌طور باشد. حتی هزاران نفری هستند که با جراحات غیرقابل بحث با توجه به ماهیت و خشونت این جنگ خاص به وطن بازگشتند. ولی یک دلداری که معتقدم و از ته قلب امیدورام که مادران و پدران کشته شدگان و مجروحان می‌توانند داشته باشند به نوعی این است که باور کنند فداکاری پسران و دختران آنها به هدر نرفته است و امیدواریم که اینها عراق را به جامعه ملتها برگردانده که در آن احترام به سایر کشورها و احترام به نظام ارزشی ما وجود دارد، اما یک تصویر خیره کننده، وحشتناک، غیرقابل صحبت، در کمپ اشرف در شمال بغداد با همان دولتی که ما هزاران نفر را فرستادیم که برایش کشته شوند و تریلیونها دلار خرج کرده‌ایم وجود دارد که به قول آمریکا و به قولی که ما نسبت به این افراد در کمپ اشرف متعهد شدیم عمل نمی‌کند.
چطور ما می‌توانیم به‌عنوان یک کشور در چشم یک پدر و مادر که پسر یا دخترش را در آن کشور از دست داده نگاه کنیم و بگوییم فداکاری آنها ارزشش را داشته وقتی ما اجازه می‌دهیم این دولت، دولت مالکی، در ۲نوبت برود و ۳۶نفر بیگناه و بی‌دفاع را بکشد؟
آقای رئیس‌جمهور زمان عمل کردن است. مجاهدین را از لیست خارج کنید. به آنها حفاظتی را که قول دادیم بدهید و الآن این کار را بکنید. وقت زیادی باقی نمانده است.
خانمها آقایان شما می‌دانید به‌عنوان وزیر امنیت داخلی هر روز که من سر کار می‌رفتم قبل از این‌که به کاخ سفید بروم فهرستی از تهدیدات را به ما می‌دادند. باید به شما بگویم در تجربه‌ام به‌عنوان هم مشاور رئیس‌جمهور در امنیت داخلی و هم وزیر حتی یک بار، و صدها و شاید هزاران و هزاران تهدید علیه ایالات متحده آمریکا وجود داشت، هرگز تهدیدی علیه ایالات متحده آمریکا توسط افراد کمپ اشرف، سازمان مجاهدین خلق ندیدم، حتی یک بار.
این را هم بیاد بیاورید: در سال ۲۰۰۴، اف.بی.آی و وزارت دادگستری ما رفتند و از همه زنان و مردان در کمپ اشرف بازجویی کردند. و بیاد بیاورید: آنها قاطعانه نتیجه‌گیری کردند بدون هیچ اکراهی که هیچیک از این افراد در عمل تروریستی دخیل نبوده است. آنها هیچ‌گونه شواهدی ندیدند که تمایل، هدف، رفتار، کردار یا هیچ چیز دیگر آنها ربطی به مختل کردن آمریکا، حمله به آمریکا یا شهروندان آمریکایی داشته باشد. هیچ فعالیت تروریستی نبوده است.
و حتی بیش از این، اتحادیه اروپا و انگلستان قضات را جمع کردند و این‌جا از رئیس‌جمهورم که یک وکیل است می‌خواهم، و آنها گفتند بگذار به این نگاه کنیم به شواهد نگاه کنیم، هر ۲نتیجه‌گیری کردند که مجاهدین یک سازمان تروریستی نیست. واقعیت این است که انگلستان گفت حتی نگه‌داشتن گروه در لیست تروریستی غیرعقلانی است.
و بعد دادگاه خودمان همینجا در واشنگتن دی.سی در دادگاه استیناف گفت هیچ چیزی در پرونده نیست، هیچ چیزی در پرونده نیست، که این زنان و مردان را در لیست تروریستی نگهداریم. تروریستها در تهران هستند. ملاها هستند. احمدی‌نژاد است.
شما می‌دانید، برای من به همان اندازه‌ای که برای برخی همکارانم که در دولت خدمت کرده‌اند و به آرمان شما پیوسته‌اند عجیب است، بسیار برای ما سخت است و ما همه به پدران و مادران بعضی از آنها که در تهران از بین رفته‌اند را دیده‌ایم. هزاران و هزاران و هزاران نفر هستند که ربوده شده، شکنجه شده و به قتل رسیده‌اند، که همین‌طور از خیابان گرفته شدند و دیگر هرگز توسط خانواده‌هایشان دیده نشدند.
ما نمی‌توانیم به شما توضیح دهیم و سعی نخواهیم کرد ولی سعی خواهیم کرد اشتباه را با متقاعد کردن این‌که رئیس‌جمهور مجاهدین را از لیست خارج کند جبران کنیم.
و حالا یکی دو نکته نهایی. من فکر می‌کنم ما باید در واشنگتن دی.سی علناً بگوییم درحالی‌که شما به بهار اعراب نگاه می‌کنید و همه این ناآرامی را می‌بینید، این بهم ریختگی، این تمایل برای جداشدن از حکومت دولتهای سرکوبگر، پوشش مطبوعاتی فوق‌العاده‌ای بوده است. این شگفت‌انگیز است. بعضی از وقایع در یوتوب مثل ویروس منشتر می‌شوند، در واقع به خبرنگاران در آن کشورها اجازه می‌دهند، خبرنگاران با نیروها در خیابان آمیخته شده‌اند.
ولی یکی از واقعیتها این است که نیم توان به ایران رفت و دسترسی مطبوعاتی نیست. آنها نمی‌توانند با افراد در ایران آمیخته شوند.
آقای رئیس‌جمهور، شما می‌دانید چون شما آن تهدیدات را هر روز دریافت می‌کنید شما آن‌چه را من می‌بینم در مقیاس بسیار بزرگتری می‌بینید مطمئنم سازمان تروریستی که بیش از همه مسئول بی‌ثباتی در کل منطقه است دولت ایران است. آقای رئیس‌جمهور به آن فکر کنید. به آن فکر کنید آقای رئیس‌جمهور.
آنها از سوریه حمایت می‌کنند که همین حالا ۳۰۰۰ غیرنظامی بیگناه را کشته است. آنها احتمالاً در قلب بسیاری از ناآرامیها در منطقه هستند ولی به آن فکر کنید آقای رئیس‌جمهور.
و در ضمن آقای رئیس‌جمهور، در بین آن ۴۴۰۰ آمریکایی، زنان و مردان شجاع که ما برای آزاد کردن مردم عراق فرستادیم، که اجازه ندهیم نخست‌وزیر و رئیس‌جمهور و رهبران آنها واقعیت کمپ اشرف را نادیده بگیرند، آنها همدست هستند.
آنها همدست هستند چون با رژیم ایران کار کرده‌اند و رژیم ایران آن ۴۴۰۰نفر را کشته است. رژیم ایران مسئول حمایت از شبه‌نظامیانی است که بعضی از همان زنان و مردان را که ما در این کشور بسیار به آنها افتخار می‌کنیم کشته‌اند.
آقای رئیس‌جمهور واقعیتها روشن هستند. تعهد روشن است. عواقب عمل نکردن روشن است. مجاهدین را از لیست خارج کنید و اطمینان حاصل کنید که شورای امنیت کلاه آبیها را حتماً در کمپ اشرف مستقر کند و به آن کمپ برود که از آنها حفاظت کند و مهلت کمپ را تمدید می‌کند. اگر نکنیم، عواقب آن غیرقابل صحبت هستند و ما به‌عنوان یک کشور به درستی برای آن عواقب غیرقابل صحبت مسئول شناخته خواهیم شد. مجاهدین را از لیست خارج کنید.
شما می‌دانید در ۱۰روز گذشته تعدادی برنامه‌ها بوده که امیدواریم فراخوان ما به رئیس‌جمهورمان را مورد توجه قرار دهد. اولی توطئه گستاخانه کشتن سفیر سعودی در این‌جا در واشنگتن و البته شهروندان آمریکایی بود، دوم مرگ خشونت‌بار رهبر لیبی و سومی تصمیم برای برگرداندن نیروهایمان بود. و آن‌چه همه اینها بیان می‌کنند، دوره باور نکردنی تغییر و ناآرامی و شورش در منطقه بسیار مهم جهان، در خاورمیانه و شمال آفریقاست. و درحالی‌که به این کشورها نگاه می‌کنید که سرکوب و خشونت را کنار زده‌اند، چون بیشتر سرنگونیها، قطعاً در لیبی، خشونت‌آمیز بوده است ولی اگر نگاهی به آن بکنید، و همه ما آرزومند هستیم، امیدوار هستیم، مشتاق هستیم و حتی دعا می‌کنیم که تغییر تکاملی از آن‌چه بوده به آینده مسالمت آمیز، دموکراتیک، معنی دار باشد، این‌که کشورها بردبار و به حقوق‌بشر احترام بگذارند، نسبت به اختلافات مذهبی بردبار باشند، آزادی بیان و آزادی مذهب و آزادی مطبوعات را بپذیرند.
ولی اگر به آن کشورها نگاه کنید، به خودتان می‌گوید آن رهبر کجاست؟ آن چهره کجاست که حول او کشور و اپوزیسیون بتوانند یکی شوند؟ نلسون ماندلا کجاست؟ و در هیچ‌کدام از این کشورها یکی از این رهبران ظاهر نشده است.
ولی ایران باز متفاوت است. یک رهبر هست که برای سالها و سالها و سالها، و بسیاری از ما افتخار شناختن او را داشته‌ایم و زمان قابل توجهی را با او گذرانده‌ایم. بسیاری از ما می‌دانیم که او ۴نفر از اقوام بسیار نزدیکش را در مبارزه برای آزادی و رهایی و برقراری یک نظام دموکراتیک در ایران از دست داده است. او واقعاً یک زن قابل‌توجه است ولی فراتر از زن بودن، یک انسان والا، متعهد، کاریسماتیک و رهبری انگیزاننده است: مریم رجوی.
یکی از این‌روزها، یکی از روزها آقای رئیس‌جمهور، یکی از روزها آقای رئیس‌جمهور، من می‌خواهم با جمیعتی باشم که این‌جا جمع می‌شوند و شاید صدها هزار نفر از سراسر جهان که این‌جا جمع می‌شوند اگر به او فرصت این داده شود که به ایالات متحده بیاید و در مورد آرزوها و امیدها و اهداف مردم ایران صحبت کند.
هر سال ما احمدی‌نژاد را تحمل می‌کنیم که بیاید و ۱۱سپتامبر را تکذیب کند و هولاکاست را با شعارهای ضد غربی، ضد آزادی، ضدرهایی، ضد بیانیه حقوقش تکذیب کند. ما این پیام مسموم را می‌شناسیم.
ولی یکی از این‌روزها خانمها و آقایان، امید من این است و می‌دانم امید شما هم این است که بتوانیم با افتخار با هم و با هر اندازه اشتیاق و تشویقی که بتوانیم در قلوبمان داشته باشیم بایستیم و نه در تلویزیون و نه با بلندگو بلکه با حضور واقعی این رهبر کاریسماتیک مریم رجوی را خوشآمد بگوییم.
سخنراني ويدوئي رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت خانم مریم رجوی:
دوستان عزیز،
یاران اشرف،
مدافعان صدیق آزادی و دموکراسی ایران،
به همه شما سلام می‌کنم.
به اجتماع پرشور شما درود می‌فرستم.
از همه شخصیتها و نمایندگان آمریکا که در گردهمایی شما حضور یافته یا با آن اعلام همبستگی کرده‌اند، قدردانی می‌کنم.
اجتماع شما در حالی برگزار می‌شود که افشای طرح عملیات تروریستی آخوندها در واشنگتن سیاستی را رسوا کرده است که با لیست‌گذاری مجاهدین عملاً در سرکوب مردم ایران شریک شد.
به همین دلیل اجتماع شما در این لحظه، صدای مردم ایران است که از وزارت‌خارجه آمریکا بازخواست می‌کند.
بازخواست می‌کند که چرا با یک نام‌گذاری نامشروع مبارزه علیه بانکدار تروریسم را منحرف کردید؟
چرا با طولانی کردن غیرقانونی آن آخوندها را جری کردید؟
چرا قانون‌شکنی می‌کنید؟ و چرا عدالت را سر می‌برید؟
درباره وزارت‌خارجه آمریکا خوب است جملات آبراهام لینکلن را یادآوری کنیم که گفت: «شما می‌توانید برخی از مردم را همیشه و همه مردم را برخی از اوقات فریب دهید. اما، شما نمی‌توانید همه مردم را همیشه فریب دهید».
۱۴سال پیش، نام‌گذاری مجاهدین بر پایه دروغ و فریب صورت گرفت و تا امروز بر پایه دروغ و فریب ادامه پیدا کرده است.
در تمام این مدت، آخوندها با تمام قوا در حال تروریسم و کشتار بوده و هستند. اما همزمان مقاومت ایران را به تروریسم و انواع جعلیات متهم کرده‌اند.
نگاه کنید به اسناد ویکی‌لیکس. ملاقات مأموران وزارت اطلاعات با مقامهای سفارت آمریکا در لندن که موضوع آن انتقال افترائات دروغ و پرننگ و عار علیه مقاومت ایران از وزارت اطلاعات به سفارت آمریکاست.
نگاه کنید به اسناد خود وزارت‌خارجه که در ژوئن گذشته تحویل مجاهدین شد. برخی از آنها بی‌کم و کاست دروغهایی است که در یک هتل تحت کنترل وزارت اطلاعات در بغداد تولید شده و توسط مأموران معلوم‌الحال دست به دست به وزارت‌خارجه رسیده است.
اگر، ملاک عدالت و قانون است، به گواهی احکام ۲۰ دادگاه در اروپا و آمریکا، جای مجاهدین در این لیست نیست.
اما اگر منظور راضی کردن آخوندهاست، بدانید که تا تک‌تک اعضا و هواداران این مقاومت در برابر وزارت‌خارجه آمریکا به صلیب کشیده نشوند، ملاها راضی نخواهند شد.
زیرا تا یک عضو و هوادار مقاومت در این جهان باقی است، آخوندها موجودیت رژیم‌شان را در خطر می‌بینند.
راستی این پندار بلاهت‌بار که گویا تعامل با این فاشیسم دینی یک راه‌حل است، چه فایده‌یی داشت؟
فایده‌اش این بوده که آخوندها را به بمب رساندید و راه تروریزم آنها را هموار کردید. فایده‌اش این بود که دست آنها را در سرکوب مردم مظلوم ایران و حمله به اشرف باز کردید.
گفته وینستون چرچیل را خطاب به کسانی که با هیتلر مماشات کردند به یاد بیاورید. حالا شما نیز، هم به ننگ زانو زدن در برابر فاشیسم مذهبی تن دادید و هم اختاپوس تروریزم ولایت‌فقیه را در برابر خود یافتید.
حالا زمان آن است که از این مسیر به کلی اشتباه بازگردید.
هموطنان و دوستان عزیز
ایالات متحده با اصرار غیرقانونی بر ادامه نام‌گذاری مجاهدین، راه تغییر در ایران را بسته و راه محاصره و فشار در اشرف را باز گذاشته است.
چرا دولت دست‌نشانده آخوندها در عراق بر مواضع غیرقانونی خود اصرار می‌کند؟
زیرا به نام‌گذاری مجاهدین توسط وزارت‌خارجه آمریکا پشتگرم است.
دولت عراق با تحقیق بین‌المللی درباره جنایت ۱۹فروردین، با طرح پارلمان اروپا برای حفاظت مجاهدان اشرف و سپس انتقال آنها به کشور سوم، با بازدید هیأتهای کنگره آمریکا و پارلمان اروپا از اشرف و هم‌چنین با انتصاب نماینده ویژه اتحادیه اروپا مخالفت کرده و تازگی در کار کمیساریای پناهندگی اخلال می‌کند.
من ایالات متحده و ملل‌متحد و تمام دولتها و مجامع بین‌المللی را فرا می‌خوانم که با ضرب‌الاجل سرکوبگرانه مخالفت کنند و هرچه سریع‌تر تیم مانیتورینگ سازمان ملل را در اشرف مستقر سازد.
آمریکا باید به مسئولیت خود درباره حفاظت ساکنان اشرف پاسخ دهد.
آمریکا باید به توافقی که با تک‌تک ساکنان اشرف در مورد حفاظت آنها امضا کرد، پایبند باشد. نه این‌که با تأخیر در حذف این برچسب در مقابل تلاشهای بین‌المللی برای اشرف کارشکنی کند.
به دولت آمریکا می‌گوییم به نمایندگان کنگره گوش کن که در قطعنامه شماره ۶۰ خواهان خاتمه این لیست‌گذاری شده‌اند.
به ایالات متحده می‌گوییم به ایرانیان شجاعی گوش کن که دست‌کم ۲۳۰روز است در برابر وزارت‌خارجه تحصن کرده از سوی مردم ایران فریاد می‌زنند که به این بی‌عدالتی پایان دهید.
از جانب مقاومت ایران از متحصنان دلیر، از این مدافعان پرشور و با ایمان اشرف قدردانی می‌کنم. به آنها می‌گویم راستی که شما در حال نوشتن تاریخ آزادی ایرانید.
سرنوشت آینده‌ایران در رنج‌ها و پایداری شما ترسیم می‌شود. شما که در پشتیبانی از اشرفیان پایدار، صحنه جدیدی از مقاومت آفریده‌اید.
کسانی که به کنار آمدن با دشمن مردم ایران تن دادند، امروز رسوا و سرافکنده‌اند.
این شمایید که روسفید و سربلندید
و پیروزی محتوم از آن شماست.
سلام بر مردم ایران
سلام بر اشرف
سلام بر آزادی،
و درود بر همه شما.
ایرانیان آزاده روز شنبه ۳۰مهر (۲۲اکتبر) برای حفاظت از اشرف و حذف نام مجاهدین از لیست آمریکا در مقابل کاخ سفید در واشنگتن تظاهرات و راهپیمایی کردند
در این تظاهرات، وزیر تام ریچ، فرماندار ادوارد رندل، خانم نائومی توتو، سرهنگ وسلی مارتین و کشیش دیوید لاوری سخنرانی کردند.
دکترلاوری در سخنانش حمایت ۸۹۰ رهبر کلیسا در ایالات متحده از خواستهای تظاهر‌کنندگان را اعلام کرد.
نمایندگان کنگره آمریکا، باب فیلنر و دنیل لانگرین، طی پیامهایی با تظاهرات ایرانیان ابراز همبستگی کردند.
رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت طی پیامی به این تظاهرات، از شرکت‌کنندگان و حامیان مقاومت ایران قدردانی کرد و این تظاهرات را بازتاب صدای مردم ایران در حمایت از اشرفیان پایدار توصیف کرد.
تام ریج وزیر امنیت آمریکا ۲۰۰۳ ـ ۲۰۰۵:
چقدر خوب است که دوباره امروز با شما باشم. ما با هم هستیم. ما با هم هستیم.
شما می‌دانید وقتی از من دعوت شد امروز سخنرانی کنم، به همه سالهای خدمتم فکر کردم، و من بیشتر زندگیم را در کار دولتی بوده‌ام هرگز تصور نمی‌کردم که باورهایم، ارزشهایم، آزادی و رهایی که من گرامی می‌دارم من را در مقابل ۱۴۰۰ خیابان پنسیلوانیا قرار دهد که از کشورم و رئیس‌جمهورم بخواهم کار درست را انجام دهند، مجاهدین را از لیست خارج کنند و به آنها حفاظت دهند و به آنها امکان گردهمایی در آینده در خیابانهای تهران بدهند، همان کاری را که در خیابانهای واشنگتن دی.سی می‌کنیم یعنی تظاهرات دموکراتیک.
من امروز به چندین سخنران دیگر می‌پیوندم که مفتخرم در این هدف والا و تقریباً دهها نفر دیگر به هم بپیوندیم. ما داریم درباره جمهوریخواهان و دموکراتها، محافظه‌کاران و لیبرالها، رهبران نظامی و دیپلوماتیک که در دولتهای جمهوریخواه و دموکرات خدمت کرده‌اند صحبت می‌کنیم. شما می‌دانید این‌جا شهری است که همکاری ۲حزبی زیادی وجود ندارد ولی این موضوعی فراتر از سیاست تک‌تک ماست.
یک گروه مشروع اپوزیسیون دموکراتیک در ایران وجود دارد. رژیم ایران شماره یک تروریسم دولتی در جهان است، مسئول اصلی بی‌ثباتی در خاورمیانه است، یک گروه اصلی اپوزیسیون دموکراتیک وجود دارد و آن مجاهدین خلق است. آنها باید از لیست وزارت‌خارجه بیرون بیایند تا بتوانند آن چه را که ضرورت دارد انجام دهند.
حالا ما در یک تظاهرات بسیار مسالمت‌آمیز جمع شده‌ایم چون نگرانیم که اگر کار درست را انجام ندهیم، ۳۴۰۰ ساکن بی‌دفاع، زن و مرد، که ایالات متحده آمریکا قول حفاظت به آنها داد وقتی سلاحهایشان را در سال ۲۰۰۴ تحویل دادند، زمان آن است که کار درست را بکنیم. زمان آن است که قانون را راعایت کنیم.
درباره تحصیلات حقوقی رئیس‌جمهور به‌عنوان وکیل قانون اساسی حرف زیاد زده شده، درباره کیفیت تحصیلات حقوقی او زیاد نوشته شده، و بنابراین من صرفاً از رئیس‌جمهورم می‌خواهم، و او رئیس‌جمهور من است، که از قانون پیروی کند.
این کشوری است که بر اساس یک قانون اساسی بنا نهاده شده است. این کشوری است که حاکمیت قانون را اعمال می‌کند. آقای رئیس‌جمهور این مسأله در مورد سیاست نیست. موضوع نگاه کردن به قانون است. و اگر به روشنی به آن نگاه کنید و به شواهد نگاه کنید، این گروهی نیست که باید در لیست باشد. تنها گروهی که باید در آن لیست باشد خود رژیم ایران تحت حاکمیت ملاهاست.
من به رئیس‌جمهورم می‌گویم که قانون روشن است. تعهدات هم به همان صورت روشن است آقای رئیس‌جمهور. ما تعهدی دادیم. ما قولهایی با ساکنان امضا کردیم که به آنها حفاظت می‌دهیم و ارتش ایالات متحده تا زمان تغییر توافق قرارداد نیروها، که مسئولیت را به دولت مالکی دادیم، این کار را می‌کرد. و با این کار، ما از اجرای تعهدمان به افراد کمپ اشرف سر باز زدیم.
به‌طور اجتناب‌ناپذیری برای ما به‌عنوان یک کشور ورشکستگی اخلاقی است که قولی بدهیم که امنیت افراد را حفظ کنیم و بعد آن قول را انجام ندهیم. آقای رئیس‌جمهور تعهد روشن است. ما باید مجاهدین را از لیست خارج کنیم، شورای امنیت سازمان ملل را به تأمین حفاظتی که نیاز دارند فرابخوانیم، از دولت مالکی بخواهیم مهلت زمانی ۳۱دسامبر را برای فرصت دادن به این افراد که در طی پروسه انتقالشان کماکان در کمپ اشرف باشند، بردارد.
و آقای رئیس‌جمهور، شما باید این را بدانید، آقای رئیس‌جمهور، شما باید این را بدانید، شکست کشور ما در این ۱۵سال در مذاکره و نوعی تعامل با رژیم ایران، برای جهان روشن است. این به‌عنوان یک توطئه کار نکرده است. ایده به مخاطره انداختن ۳۴۰۰نفر برای بهبود موقعیت مذاکره‌مان با رژیم ایران، شدیداً شکست خورده است.
ببنید ۲هفته پیش یا کمتر از ۱۰روز پیش چه اتفاقی افتاد. ما طرح گستاخانه رژیم ایران را دیدیم که در بالاترین سطوح حکومت رفته تا یک سفیر خارجی را در ایالات متحده در رستورانی در واشنگتن به قتل برساند نه تنها کشتن سفیر بلکه کشتن شهروندان آمریکایی. شما نمی‌توانید با رژیم ایران مذاکره کنید.
کاش مقاله واشنگتن پست را امروز صبح با خودم داشتم. در صفحه اول می‌گوید که ما نیروهایمان را از عراق تا پایان سال بیرون می‌آوریم، و آقای رئیس‌جمهور، مقاله می‌گوید که شما قولی را که در مبارزات انتخاباتی دادید به آن عمل می‌کنید. ولی در طول خدمت ما در عراق، درحالی‌که ما تقریباً یک میلیون زن و مرد را در طول دوره ۸ساله برای این‌که یک کشور مستقل و دموکرات بشوند فرستادیم، ۴۴۰۰ زن و مرد را از دست دادیم.
مادران و پدران ستاره طلایی زیادی هستند که در عزای از دست دادن پسران و دخترانشان هستند همان‌طور که همه آمریکا باید این‌طور باشد. حتی هزاران نفری هستند که با جراحات غیرقابل بحث با توجه به ماهیت و خشونت این جنگ خاص به وطن بازگشتند. ولی یک دلداری که معتقدم و از ته قلب امیدورام که مادران و پدران کشته شدگان و مجروحان می‌توانند داشته باشند به نوعی این است که باور کنند فداکاری پسران و دختران آنها به هدر نرفته است و امیدواریم که اینها عراق را به جامعه ملتها برگردانده که در آن احترام به سایر کشورها و احترام به نظام ارزشی ما وجود دارد، اما یک تصویر خیره کننده، وحشتناک، غیرقابل صحبت، در کمپ اشرف در شمال بغداد با همان دولتی که ما هزاران نفر را فرستادیم که برایش کشته شوند و تریلیونها دلار خرج کرده‌ایم وجود دارد که به قول آمریکا و به قولی که ما نسبت به این افراد در کمپ اشرف متعهد شدیم عمل نمی‌کند.
چطور ما می‌توانیم به‌عنوان یک کشور در چشم یک پدر و مادر که پسر یا دخترش را در آن کشور از دست داده نگاه کنیم و بگوییم فداکاری آنها ارزشش را داشته وقتی ما اجازه می‌دهیم این دولت، دولت مالکی، در ۲نوبت برود و ۳۶نفر بیگناه و بی‌دفاع را بکشد؟
آقای رئیس‌جمهور زمان عمل کردن است. مجاهدین را از لیست خارج کنید. به آنها حفاظتی را که قول دادیم بدهید و الآن این کار را بکنید. وقت زیادی باقی نمانده است.
خانمها آقایان شما می‌دانید به‌عنوان وزیر امنیت داخلی هر روز که من سر کار می‌رفتم قبل از این‌که به کاخ سفید بروم فهرستی از تهدیدات را به ما می‌دادند. باید به شما بگویم در تجربه‌ام به‌عنوان هم مشاور رئیس‌جمهور در امنیت داخلی و هم وزیر حتی یک بار، و صدها و شاید هزاران و هزاران تهدید علیه ایالات متحده آمریکا وجود داشت، هرگز تهدیدی علیه ایالات متحده آمریکا توسط افراد کمپ اشرف، سازمان مجاهدین خلق ندیدم، حتی یک بار.
این را هم بیاد بیاورید: در سال ۲۰۰۴، اف.بی.آی و وزارت دادگستری ما رفتند و از همه زنان و مردان در کمپ اشرف بازجویی کردند. و بیاد بیاورید: آنها قاطعانه نتیجه‌گیری کردند بدون هیچ اکراهی که هیچیک از این افراد در عمل تروریستی دخیل نبوده است. آنها هیچ‌گونه شواهدی ندیدند که تمایل، هدف، رفتار، کردار یا هیچ چیز دیگر آنها ربطی به مختل کردن آمریکا، حمله به آمریکا یا شهروندان آمریکایی داشته باشد. هیچ فعالیت تروریستی نبوده است.
و حتی بیش از این، اتحادیه اروپا و انگلستان قضات را جمع کردند و این‌جا از رئیس‌جمهورم که یک وکیل است می‌خواهم، و آنها گفتند بگذار به این نگاه کنیم به شواهد نگاه کنیم، هر ۲نتیجه‌گیری کردند که مجاهدین یک سازمان تروریستی نیست. واقعیت این است که انگلستان گفت حتی نگه‌داشتن گروه در لیست تروریستی غیرعقلانی است.
و بعد دادگاه خودمان همینجا در واشنگتن دی.سی در دادگاه استیناف گفت هیچ چیزی در پرونده نیست، هیچ چیزی در پرونده نیست، که این زنان و مردان را در لیست تروریستی نگهداریم. تروریستها در تهران هستند. ملاها هستند. احمدی‌نژاد است.
شما می‌دانید، برای من به همان اندازه‌ای که برای برخی همکارانم که در دولت خدمت کرده‌اند و به آرمان شما پیوسته‌اند عجیب است، بسیار برای ما سخت است و ما همه به پدران و مادران بعضی از آنها که در تهران از بین رفته‌اند را دیده‌ایم. هزاران و هزاران و هزاران نفر هستند که ربوده شده، شکنجه شده و به قتل رسیده‌اند، که همین‌طور از خیابان گرفته شدند و دیگر هرگز توسط خانواده‌هایشان دیده نشدند.
ما نمی‌توانیم به شما توضیح دهیم و سعی نخواهیم کرد ولی سعی خواهیم کرد اشتباه را با متقاعد کردن این‌که رئیس‌جمهور مجاهدین را از لیست خارج کند جبران کنیم.
و حالا یکی دو نکته نهایی. من فکر می‌کنم ما باید در واشنگتن دی.سی علناً بگوییم درحالی‌که شما به بهار اعراب نگاه می‌کنید و همه این ناآرامی را می‌بینید، این بهم ریختگی، این تمایل برای جداشدن از حکومت دولتهای سرکوبگر، پوشش مطبوعاتی فوق‌العاده‌ای بوده است. این شگفت‌انگیز است. بعضی از وقایع در یوتوب مثل ویروس منشتر می‌شوند، در واقع به خبرنگاران در آن کشورها اجازه می‌دهند، خبرنگاران با نیروها در خیابان آمیخته شده‌اند.
ولی یکی از واقعیتها این است که نیم توان به ایران رفت و دسترسی مطبوعاتی نیست. آنها نمی‌توانند با افراد در ایران آمیخته شوند.
آقای رئیس‌جمهور، شما می‌دانید چون شما آن تهدیدات را هر روز دریافت می‌کنید شما آن‌چه را من می‌بینم در مقیاس بسیار بزرگتری می‌بینید مطمئنم سازمان تروریستی که بیش از همه مسئول بی‌ثباتی در کل منطقه است دولت ایران است. آقای رئیس‌جمهور به آن فکر کنید. به آن فکر کنید آقای رئیس‌جمهور.
آنها از سوریه حمایت می‌کنند که همین حالا ۳۰۰۰ غیرنظامی بیگناه را کشته است. آنها احتمالاً در قلب بسیاری از ناآرامیها در منطقه هستند ولی به آن فکر کنید آقای رئیس‌جمهور.
و در ضمن آقای رئیس‌جمهور، در بین آن ۴۴۰۰ آمریکایی، زنان و مردان شجاع که ما برای آزاد کردن مردم عراق فرستادیم، که اجازه ندهیم نخست‌وزیر و رئیس‌جمهور و رهبران آنها واقعیت کمپ اشرف را نادیده بگیرند، آنها همدست هستند.
آنها همدست هستند چون با رژیم ایران کار کرده‌اند و رژیم ایران آن ۴۴۰۰نفر را کشته است. رژیم ایران مسئول حمایت از شبه‌نظامیانی است که بعضی از همان زنان و مردان را که ما در این کشور بسیار به آنها افتخار می‌کنیم کشته‌اند.
آقای رئیس‌جمهور واقعیتها روشن هستند. تعهد روشن است. عواقب عمل نکردن روشن است. مجاهدین را از لیست خارج کنید و اطمینان حاصل کنید که شورای امنیت کلاه آبیها را حتماً در کمپ اشرف مستقر کند و به آن کمپ برود که از آنها حفاظت کند و مهلت کمپ را تمدید می‌کند. اگر نکنیم، عواقب آن غیرقابل صحبت هستند و ما به‌عنوان یک کشور به درستی برای آن عواقب غیرقابل صحبت مسئول شناخته خواهیم شد. مجاهدین را از لیست خارج کنید.
شما می‌دانید در ۱۰روز گذشته تعدادی برنامه‌ها بوده که امیدواریم فراخوان ما به رئیس‌جمهورمان را مورد توجه قرار دهد. اولی توطئه گستاخانه کشتن سفیر سعودی در این‌جا در واشنگتن و البته شهروندان آمریکایی بود، دوم مرگ خشونت‌بار رهبر لیبی و سومی تصمیم برای برگرداندن نیروهایمان بود. و آن‌چه همه اینها بیان می‌کنند، دوره باور نکردنی تغییر و ناآرامی و شورش در منطقه بسیار مهم جهان، در خاورمیانه و شمال آفریقاست. و درحالی‌که به این کشورها نگاه می‌کنید که سرکوب و خشونت را کنار زده‌اند، چون بیشتر سرنگونیها، قطعاً در لیبی، خشونت‌آمیز بوده است ولی اگر نگاهی به آن بکنید، و همه ما آرزومند هستیم، امیدوار هستیم، مشتاق هستیم و حتی دعا می‌کنیم که تغییر تکاملی از آن‌چه بوده به آینده مسالمت آمیز، دموکراتیک، معنی دار باشد، این‌که کشورها بردبار و به حقوق‌بشر احترام بگذارند، نسبت به اختلافات مذهبی بردبار باشند، آزادی بیان و آزادی مذهب و آزادی مطبوعات را بپذیرند.
ولی اگر به آن کشورها نگاه کنید، به خودتان می‌گوید آن رهبر کجاست؟ آن چهره کجاست که حول او کشور و اپوزیسیون بتوانند یکی شوند؟ نلسون ماندلا کجاست؟ و در هیچ‌کدام از این کشورها یکی از این رهبران ظاهر نشده است.
ولی ایران باز متفاوت است. یک رهبر هست که برای سالها و سالها و سالها، و بسیاری از ما افتخار شناختن او را داشته‌ایم و زمان قابل توجهی را با او گذرانده‌ایم. بسیاری از ما می‌دانیم که او ۴نفر از اقوام بسیار نزدیکش را در مبارزه برای آزادی و رهایی و برقراری یک نظام دموکراتیک در ایران از دست داده است. او واقعاً یک زن قابل‌توجه است ولی فراتر از زن بودن، یک انسان والا، متعهد، کاریسماتیک و رهبری انگیزاننده است: مریم رجوی.
یکی از این‌روزها، یکی از روزها آقای رئیس‌جمهور، یکی از روزها آقای رئیس‌جمهور، من می‌خواهم با جمیعتی باشم که این‌جا جمع می‌شوند و شاید صدها هزار نفر از سراسر جهان که این‌جا جمع می‌شوند اگر به او فرصت این داده شود که به ایالات متحده بیاید و در مورد آرزوها و امیدها و اهداف مردم ایران صحبت کند.
هر سال ما احمدی‌نژاد را تحمل می‌کنیم که بیاید و ۱۱سپتامبر را تکذیب کند و هولاکاست را با شعارهای ضد غربی، ضد آزادی، ضدرهایی، ضد بیانیه حقوقش تکذیب کند. ما این پیام مسموم را می‌شناسیم.
ولی یکی از این‌روزها خانمها و آقایان، امید من این است و می‌دانم امید شما هم این است که بتوانیم با افتخار با هم و با هر اندازه اشتیاق و تشویقی که بتوانیم در قلوبمان داشته باشیم بایستیم و نه در تلویزیون و نه با بلندگو بلکه با حضور واقعی این رهبر کاریسماتیک مریم رجوی را خوشآمد بگوییم.
سخنراني ويدوئي رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت خانم مریم رجوی:
دوستان عزیز،
یاران اشرف،
مدافعان صدیق آزادی و دموکراسی ایران،
به همه شما سلام می‌کنم.
به اجتماع پرشور شما درود می‌فرستم.
از همه شخصیتها و نمایندگان آمریکا که در گردهمایی شما حضور یافته یا با آن اعلام همبستگی کرده‌اند، قدردانی می‌کنم.
اجتماع شما در حالی برگزار می‌شود که افشای طرح عملیات تروریستی آخوندها در واشنگتن سیاستی را رسوا کرده است که با لیست‌گذاری مجاهدین عملاً در سرکوب مردم ایران شریک شد.
به همین دلیل اجتماع شما در این لحظه، صدای مردم ایران است که از وزارت‌خارجه آمریکا بازخواست می‌کند.
بازخواست می‌کند که چرا با یک نام‌گذاری نامشروع مبارزه علیه بانکدار تروریسم را منحرف کردید؟
چرا با طولانی کردن غیرقانونی آن آخوندها را جری کردید؟
چرا قانون‌شکنی می‌کنید؟ و چرا عدالت را سر می‌برید؟
درباره وزارت‌خارجه آمریکا خوب است جملات آبراهام لینکلن را یادآوری کنیم که گفت: «شما می‌توانید برخی از مردم را همیشه و همه مردم را برخی از اوقات فریب دهید. اما، شما نمی‌توانید همه مردم را همیشه فریب دهید».
۱۴سال پیش، نام‌گذاری مجاهدین بر پایه دروغ و فریب صورت گرفت و تا امروز بر پایه دروغ و فریب ادامه پیدا کرده است.
در تمام این مدت، آخوندها با تمام قوا در حال تروریسم و کشتار بوده و هستند. اما همزمان مقاومت ایران را به تروریسم و انواع جعلیات متهم کرده‌اند.
نگاه کنید به اسناد ویکی‌لیکس. ملاقات مأموران وزارت اطلاعات با مقامهای سفارت آمریکا در لندن که موضوع آن انتقال افترائات دروغ و پرننگ و عار علیه مقاومت ایران از وزارت اطلاعات به سفارت آمریکاست.
نگاه کنید به اسناد خود وزارت‌خارجه که در ژوئن گذشته تحویل مجاهدین شد. برخی از آنها بی‌کم و کاست دروغهایی است که در یک هتل تحت کنترل وزارت اطلاعات در بغداد تولید شده و توسط مأموران معلوم‌الحال دست به دست به وزارت‌خارجه رسیده است.
اگر، ملاک عدالت و قانون است، به گواهی احکام ۲۰ دادگاه در اروپا و آمریکا، جای مجاهدین در این لیست نیست.
اما اگر منظور راضی کردن آخوندهاست، بدانید که تا تک‌تک اعضا و هواداران این مقاومت در برابر وزارت‌خارجه آمریکا به صلیب کشیده نشوند، ملاها راضی نخواهند شد.
زیرا تا یک عضو و هوادار مقاومت در این جهان باقی است، آخوندها موجودیت رژیم‌شان را در خطر می‌بینند.
راستی این پندار بلاهت‌بار که گویا تعامل با این فاشیسم دینی یک راه‌حل است، چه فایده‌یی داشت؟
فایده‌اش این بوده که آخوندها را به بمب رساندید و راه تروریزم آنها را هموار کردید. فایده‌اش این بود که دست آنها را در سرکوب مردم مظلوم ایران و حمله به اشرف باز کردید.
گفته وینستون چرچیل را خطاب به کسانی که با هیتلر مماشات کردند به یاد بیاورید. حالا شما نیز، هم به ننگ زانو زدن در برابر فاشیسم مذهبی تن دادید و هم اختاپوس تروریزم ولایت‌فقیه را در برابر خود یافتید.
حالا زمان آن است که از این مسیر به کلی اشتباه بازگردید.
هموطنان و دوستان عزیز
ایالات متحده با اصرار غیرقانونی بر ادامه نام‌گذاری مجاهدین، راه تغییر در ایران را بسته و راه محاصره و فشار در اشرف را باز گذاشته است.
چرا دولت دست‌نشانده آخوندها در عراق بر مواضع غیرقانونی خود اصرار می‌کند؟
زیرا به نام‌گذاری مجاهدین توسط وزارت‌خارجه آمریکا پشتگرم است.
دولت عراق با تحقیق بین‌المللی درباره جنایت ۱۹فروردین، با طرح پارلمان اروپا برای حفاظت مجاهدان اشرف و سپس انتقال آنها به کشور سوم، با بازدید هیأتهای کنگره آمریکا و پارلمان اروپا از اشرف و هم‌چنین با انتصاب نماینده ویژه اتحادیه اروپا مخالفت کرده و تازگی در کار کمیساریای پناهندگی اخلال می‌کند.
من ایالات متحده و ملل‌متحد و تمام دولتها و مجامع بین‌المللی را فرا می‌خوانم که با ضرب‌الاجل سرکوبگرانه مخالفت کنند و هرچه سریع‌تر تیم مانیتورینگ سازمان ملل را در اشرف مستقر سازد.
آمریکا باید به مسئولیت خود درباره حفاظت ساکنان اشرف پاسخ دهد.
آمریکا باید به توافقی که با تک‌تک ساکنان اشرف در مورد حفاظت آنها امضا کرد، پایبند باشد. نه این‌که با تأخیر در حذف این برچسب در مقابل تلاشهای بین‌المللی برای اشرف کارشکنی کند.
به دولت آمریکا می‌گوییم به نمایندگان کنگره گوش کن که در قطعنامه شماره ۶۰ خواهان خاتمه این لیست‌گذاری شده‌اند.
به ایالات متحده می‌گوییم به ایرانیان شجاعی گوش کن که دست‌کم ۲۳۰روز است در برابر وزارت‌خارجه تحصن کرده از سوی مردم ایران فریاد می‌زنند که به این بی‌عدالتی پایان دهید.
از جانب مقاومت ایران از متحصنان دلیر، از این مدافعان پرشور و با ایمان اشرف قدردانی می‌کنم. به آنها می‌گویم راستی که شما در حال نوشتن تاریخ آزادی ایرانید.
سرنوشت آینده‌ایران در رنج‌ها و پایداری شما ترسیم می‌شود. شما که در پشتیبانی از اشرفیان پایدار، صحنه جدیدی از مقاومت آفریده‌اید.
کسانی که به کنار آمدن با دشمن مردم ایران تن دادند، امروز رسوا و سرافکنده‌اند.
این شمایید که روسفید و سربلندید
و پیروزی محتوم از آن شماست.
سلام بر مردم ایران
سلام بر اشرف
سلام بر آزادی،
و درود بر همه شما.
