یک رسانه حکومتی با ابراز نگرانی از پیامدهای طرح سرکوبگرانه جمعآوری ماهواره با استفاده از نیروهای کماندویی، هشدار داد: عواقب سیاستهای ناسنجیده ما به پای نظام نوشته خواهد شد. اگر امروز تدبیری سنجیدهتر و کارشناسانهتر انجام نشود، فردا بسیار دیر خواهد بود.
این رسانه وابسته به وزارت اطلاعات رژیم، با اذعان به شکست طرح سرکوبگرانه رژیم نوشت: از سال ۷۰ که قانون ممنوعیت استفاده از تجهیزات ماهوارهیی تصویب شد، تاکنون نیروی انتظامی چند بار برای مقابله با آن، نیروهای خود را بسیج کرده و با صرف هزینههای گزاف در پی منع مردم به استفاده از ماهواره بوده است، اما سؤال اینست که چه میزان در این امر توفیق داشته است؟ آیا هر روز بر تعداد دیشهای روی بامهای منازل افزوده نشده است و یا بلافاصله دیشهای جدیدتر و رسیورهای مدرنتر و به روزتر جایگزین نشده است؟
این رسانه وابسته به وزارت اطلاعات، در بخش دیگری از گزارش خود، یکی از دلایل روی آوردن مردم به ماهواره را، نفرت و انزجار آنها از شبکههای منحوس رژیم دانست و افزود: بر اساس نتایج نظرسنجیهای رسمی که این روزها در رسانهها منتشر میشود، حدود ۶۰ درصد مردم تهران میگویند برنامههای رادیو و تلویزیون را خیلی کم نگاه میکنند یا اصلاً نمیبینند. بر اساس نظرسنجی مرکز افکارسنجی رادیو و تلویزیون رژیم، ۶۰ تا ۶۵ درصد مردم ایران و حدود ۶۵درصد مردم تهران از ماهواره استفاده میکنند. به این آمار باید این نکته را هم افزود که برخی، از بیان واقعیت خودداری میکنند. آیا واقعاً نبایستی علت اقبال مردم به شبکههای ماهوارهیی و عدم استقبال از شبکههای رادیو و تلویزیون را در ضعف محتوایی شدید رسانه ملی جستجو کرد؟
رسانه وابسته به وزارت اطلاعات در بخش پایانی گزارش خود، نسبت به واکنش مردم هشدار داد و نوشت: بدیهی است که سیاستهای اینچنینی حداکثر مسکنی مقطعی است. گویا برای برخی همیشه میتوان آزموده را دوباره و شاید صدباره آزمود. عواقب سیاستهای ناسنجیده ما به پای نظام نوشته خواهد شد. اگر امروز تدبیری سنجیدهتر و کارشناسانهتر انجام نشود، فردا بسیار دیر خواهد بود.
این رسانه وابسته به وزارت اطلاعات رژیم، با اذعان به شکست طرح سرکوبگرانه رژیم نوشت: از سال ۷۰ که قانون ممنوعیت استفاده از تجهیزات ماهوارهیی تصویب شد، تاکنون نیروی انتظامی چند بار برای مقابله با آن، نیروهای خود را بسیج کرده و با صرف هزینههای گزاف در پی منع مردم به استفاده از ماهواره بوده است، اما سؤال اینست که چه میزان در این امر توفیق داشته است؟ آیا هر روز بر تعداد دیشهای روی بامهای منازل افزوده نشده است و یا بلافاصله دیشهای جدیدتر و رسیورهای مدرنتر و به روزتر جایگزین نشده است؟
این رسانه وابسته به وزارت اطلاعات، در بخش دیگری از گزارش خود، یکی از دلایل روی آوردن مردم به ماهواره را، نفرت و انزجار آنها از شبکههای منحوس رژیم دانست و افزود: بر اساس نتایج نظرسنجیهای رسمی که این روزها در رسانهها منتشر میشود، حدود ۶۰ درصد مردم تهران میگویند برنامههای رادیو و تلویزیون را خیلی کم نگاه میکنند یا اصلاً نمیبینند. بر اساس نظرسنجی مرکز افکارسنجی رادیو و تلویزیون رژیم، ۶۰ تا ۶۵ درصد مردم ایران و حدود ۶۵درصد مردم تهران از ماهواره استفاده میکنند. به این آمار باید این نکته را هم افزود که برخی، از بیان واقعیت خودداری میکنند. آیا واقعاً نبایستی علت اقبال مردم به شبکههای ماهوارهیی و عدم استقبال از شبکههای رادیو و تلویزیون را در ضعف محتوایی شدید رسانه ملی جستجو کرد؟
رسانه وابسته به وزارت اطلاعات در بخش پایانی گزارش خود، نسبت به واکنش مردم هشدار داد و نوشت: بدیهی است که سیاستهای اینچنینی حداکثر مسکنی مقطعی است. گویا برای برخی همیشه میتوان آزموده را دوباره و شاید صدباره آزمود. عواقب سیاستهای ناسنجیده ما به پای نظام نوشته خواهد شد. اگر امروز تدبیری سنجیدهتر و کارشناسانهتر انجام نشود، فردا بسیار دیر خواهد بود.