کنفرانس در کنگره آمریکا، سیاست آمریکا در قبال ایران و کمپ اشرف: دیدگاه کنگره ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۱ (۴مرداد ۱۳۹۰) - قسمت آخر

سناتور رابرت توریسلی:

معرفی آقای آندرو کارد
برخی از شما ممکن است اقدامات زیادی را در کنگره ملاحظه کرده باشید و بخشی از ائتلاف وسیعی بوده باشید. طی سالیانی که من در واشنگتن بودم، جزء تعداد زیادی از این حرکتها و ائتلافها بوده‌ام. ولی واقعیت این است که من به‌طور واقعی هرگز شاهد چیزی که در ماههای اخیر شاهد آن بوده‌ام، نبوده‌ام.

این یک شهر حزب‌گراست. اختلاف نظرهای فلسفی عمیقی وجود دارند. اما، به‌نحوی فوق‌العاده، طی سال گذشته یک ائتلاف شگفتی در حمایت از ساکنان اشرف و در واقع در حمایت از خروج مجاهدین از لیست و برخورد واقع‌گرایانه با ایران شکل گرفت است.

منظورم این نیست که تعدادی عضو مجلس نمایندگان و سنا در زیر یک سربرگ جمع شده باشند. من درباره دو رئیس ستاد ارتش آمریکا، یک رئیس اطلاعات مرکزی آمریکا، یک رئیس اف.بی.آی، و برخی از برجسته‌ترین شخصیتها در سیاست خارجی آمریکا، دموکراتها، جمهوریخواهان، لیبرالها و محافظه کاران، و ترکیب فوق‌العاده‌یی از شخصیتها صحبت می‌کنم. امروز، شما شمار بیشتری از این ائتلاف را ملاحظه خواهید کرد.

مقدمتاً این برای من افتخار است که وزیر پیشین ترابری و رئیس سابق ستاد کارمندان پرزیدنت بوش را معرفی کنم. یکی از باتجربه‌ترین شخصیتهایی که در سالهای اخیر در دولت آمریکا خدمت کرده است و اکنون نام و پرستیژ و صدای قدرتمند خودش را به حمایت از این موضوع اختصاص داده است، اندرو کارد.

اندرو کارد
رئیس دفتر رئیس‌جمهور آمریکا ۲۰۰۱ - ۲۰۰۶
خیلی متشکرم آقای سناتور. می‌دانید؟ شما در ساختمانی هستید که هرچه بیشتر سیاسی شده است ولی با این حال بر اساس سیاست ساخته شده و شما در اتاقی هستید که مشی سیاسی مورد بحث قرار می‌گیرد.

این یک فرصت استثنایی برای ما است که جدای از وابستگی حزبی خودمان در این‌جا باشیم، نه حتی به‌عنوان کسانی که بخواهیم مشی سیاسی را مورد بحث قرار دهیم. ما این‌جا هستیم تا درباره چیزی که بسیار فراتر از حزب‌گرایی یا مشی سیاسی است، صحبت کنیم. ما راجع به انسانها صحبت می‌کنیم. و این انسانها، ایرانیانی هستند که اعضای مجاهدین خلق می‌باشند و در جنگ با تروریسم متحدان بسیار بسیار سرفراز، بسیار بسیار سرفراز هستند؛ بسیار سرفراز در ابراز این‌که رهبری آنها که به جدایی دین از دولت اعتقاد دارد، قادر به ایجاد تغییر است برای کسانیکه مورد رهبری قرار گرفته‌اند.

مجاهدین نشان داده‌اند که می‌دانند چگونه دولتی را بنا کنند که کارآیی داشته باشد، و این در کمپ اشرف کارآیی داشته است. آنها نشان داده‌اند که می‌فهمند ایرانی که آزاد باشد، بهترین کشور برای مردم ایران است. ایرانی که جاه‌طلبی سلاح اتمی نداشته باشد، بهترین کشور برای مردم ایران است.

ایالات متحده قراردادی با اعضای مجاهدین امضا کرد. آن یک قرارداد پرتنشی بود. فکر نمی‌کنم هیچ‌یک از طرفین همدیگر را می‌شناختند.

اعضای مجاهدین و رهبران فوق‌العاده آنها نشان دادند که مجاهدین خلق به‌عنوان متحدانی در جنگ علیه ترور، قابل اعتماد هستند. به آنها می‌توان اعتماد کرد که روی حرف خود بایستند. آنها سلاحهایشان را تحویل دادند و نشان دادند که در مقابله با رژیم ایران یک نیروی سازنده هستند یا نمونه‌یی برای جهان عرب باشند که نشان دهد معنای رهبری خوب برای مردم چیست.

من این شانس را داشتم که در یک موضع افسانه‌یی به‌عنوان رئیس دفتر رئیس‌جمهور آمریکا خدمت کنم و من ناظر آن بودم که آمریکا قول داد. آن قول مهمی بود و آن قول داده شد. این مهم است که ما به قول خود وفادار باشیم.

قولی که داده شد این بود که ما مردم کمپ اشرف را حفاظت می‌کنیم. ما قول دادیم که آنها نه تنها توسط ایالات متحده حفاظت خواهند شد بلکه ما با سازمان ملل‌متحد کار می‌کنیم تا اطمینان حاصل کنیم آنها به‌عنوان اشخاص حفاظت‌شده نامگذاری به‌رسمیت شناخته شوند. ما به این قول خود وفا کردیم.

وقتی سکان مسئولیت از جانب نیروهای آمریکا و هیأت دیپلوماتیک ما به دست رهبری عراق سپرده شد، به آن قول باید وفا می‌شد. قول آمریکا باید توسط رهبری عراق عملی می‌شد، ولی آنها به آن قول عمل نکردند و من خجالت‌زده‌ام.

من امروز در این‌جا به‌عنوان کسی ایستاده‌ام که بسیار مفتخرم که یک آمریکایی هستم. من مفتخرم که زیربنای کشورما دموکراسی ماست. من افتخار می‌کنم که می‌توانم نظرات خودم را ابراز کنم. من افتخار می‌کنم که می‌توانم از دولت بخواهم شکایاتی را که وجود دارند مورد نظر قرار دهد. من افتخار می‌کنم که در کنار شما ایستاده‌ام، زیرا نگرانیهای شما آن گونه که باید و شاید مورد بررسی قرار نگرفته است.

مجاهدین یک سازمان تروریست نیست. نباید آن برچسب را به آن زد. برای قوه مجریه آمریکا کار ساده‌یی است که مجاهدین را از لیستی که از ابتدا هم نباید در آن لیست وارد می‌شدند، خارج کند.

زمان، به روشنی نشان داده که مجاهدین یک سازمان تروریستی نیست. مجاهدین کسانی هستند که در کمپ اشرف درمحاصره هستند کسانی که در تمام دنیا حضور دارند، ولی با یک چشم‌انداز مشترک، چشم‌اندازی که در آن مردم ایران بتوانند در یک کشور مبتنی برجدایی دین از دولت زندگی کنند، مردم به دین خود عمل کنند، برای آرزوهایشان زندگی کنند و بتوانند آن آرزوها را داشته باشند.

آمریکا باید اعضای مجاهدین را متحدان خود در آمال مردم آمریکا بداند، آمالی که می‌تواند آمال ایرانی هم باشد و ما هم باید نشان دهیم که مجاهدین تبلور آینده‌ایران هستند.
مجاهدین، جای درستی است که ببینیم رهبری خوب چه می‌تواند بکند. در ضمن، رهبری مجاهدین زنانی هستند قدرتمند، قوی، مسئول، با صلاحیت و مورد احترام و می‌توانند تغییر ایجاد کنند.
ایالات متحده یک مسئولیت دارد. قول ما توسط دولت ما داده شد. ما مسئولیت داریم به قول دولتمان وفادار باشیم، اما از این مهمتر، ما وظیفه داریم به اعضای مجاهدین که در کمپ اشرف درمحاصره هستند کمک کنیم.

ما مسئولیت داریم که از آنها حفاظت کنیم. ما مسئولیت داریم که وقتی آنها می‌ایستند و خواستار توجه هستند، دنیا گوش فرا دهد و دنبال بهانه نباشد تا آنها را نادیده بگیرد، زیرا مجاهدین در لیست کهنه‌یی قرار دارند که از ابتدا هم نباید در آن لیست قرار می‌گرفتند.
لذا من با غرور در مقابل شما ایستاده‌ام و می‌گویم زمان آن فرا رسیده که اعضای مجاهدین در کمپ اشرف بتوانند اعضای جامعه جهانی باشند. آنها نباید صرفاً در قرارگاهی باشند که خودشان با اتکا به خودشان، بدون کمک دنیا، آن را بسیار زیبا ساخته‌اند، آنها می‌خواهند شهروندان دنیا باشند و نه فقط شهروندان کمپ اشرف.

آنها می‌خواهند شهروندان ایران باشند در یک ایران آزاد. آنها می‌خواهند شهروندان جهان باشند. آنها توجهات را فرامی خوانند به یک رهبری خوب و معتقد به جدایی دین از دولت که تحت آن، هر کس می‌تواند به دین و ایمان خود عمل کند، جایی که سلاحهای اتمی مطلوب نباشد و جایی که امید و آرزوها قابل تحقق باشند.
پس زمان فرا رسیده که واشنگتن دست به‌عمل بزند. شما حضار این جلسه پاسخ سؤال را می‌دانید. چرا نفرات وزارت‌خارجه پاسخ سؤال را نمی‌بینند و همین الآن پاسخ صحیح را نمی‌دهند؟
متشکرم

معرفی آقای باب فیلنر
خیلی متشکرم. هرچند ما صداهای قوی را در کنگره داشته‌ایم که در حمایت از قرارگاه اشرف و رعایت انصاف در مورد مجاهدین و خروج آنها از لیست صحبت کرده‌اند، من فکر می‌کنم همه ما از هر دو حزب باید توافق داشته باشیم که یک نفر که حول این مسأله از همان ابتدا حضور داشته است و هرگز ما را مأیوس نکرده است، نماینده کنگره باب فیلنر، دموکرات از کالیفرنیاست که رئیس مشترک مجمع دموکراسی و حقوق‌بشر است.

باب فیلنر،

نماینده کنگره آمریکا
متشکرم. از حضورتان در این‌جا متشکرم. از این‌که مرا دعوت کردید متشکرم. از هیأت سخنرانها، از شما متشکرم.

همان‌طور که من در پاریس گفتم، جایی که برخی از ما بودیم، سفیر بولتون آن‌جا نبود، ولی هر گروهی که بتواند بولتون، کارد، توریسلی و فیلنر را کنار هم بیاورد و حالا باید بارتلت و پو را هم اضافه کنیم، حتماً آن گروه انگشت بر نکته صحیحی گذاشته است. احتمالاً می‌توان حدس زد که توسط رهبر یک کیش رهبری می‌شود! که او همه ما را گردهم آورد.

ولی اندی [اندرو کارد] و دیگران، من فکر می‌کنم ما بتوانیم بحران بدهی آمریکا را به آسانی به‌طور مکفی حل کنیم. اگر ما می‌توانیم یک مسأله را حل کنیم، بحران بدهی را هم می‌توانیم حل کنیم.
باید بعد از این جلسه‌یین‌جا بمانیم. من هم مثل بسیاری از شما این‌جا هستم زیرا ما تلاش می‌کنیم، اطمینان حاصل کنیم این کشور و این جهان کمپ اشرف را فراموش نمی‌کنند و افراد شجاعی که آن‌جا هستند و برای دموکراسی و حقوق‌بشر قیام کرده‌اند، فراموش نشوند.

می‌دانید من به اشرف فقط در خودش و از خودش نظر نمی‌کنم، گرچه در خودش و از خودش هم خیلی مهم است، ولی به‌عنوان یک جهان کوچک از چیزهایی که این کشور و این دنیا بهتر است قبل از خروج نهایی نیروها از عراق انجام دهند، زیرا چه موافق باشیم چه مخالف که آیا باید به عراق می‌رفتیم یا نه و من فکر می‌کنم احتمالاً در این زمینه با آقای بولتون اختلاف نظر داشته باشم، ولی ما آن‌جا رفته‌ایم، ما پرداخت بسیار سنگینی از ثروت و از خون آمریکاییها نثار کرده‌ایم و نمی‌توانیم آن‌جا را ترک کنیم و اجازه دهیم رژیم ایران آن‌جا را اشغال کند.

منظور من این است که اشرف یک آزمایش است. این مسئولیت ما بود که به‌عنوان آمریکایی از اشرف حفاظت کنیم. ما آن مسئولیت را به عهده گرفتیم. من مطمئن نیستم به آن سادگی که تصور می‌کنیم بتوانیم از زیر بار این مسئولیت شانه خالی کنیم و رژیم ایران به دولت عراق دستور کار بدهد که آنها را نابود کنید.

خوب بعد از این‌که ما حضور کامل نظامی خود را پایان دهیم، آیا آنها خواهند گفت، رژیم ایران کنترل را به‌دست خواهد گرفت و به عراقیها دستور خواهد داد چه کار کنند؟ این برای حقوق‌بشر و صلح جهانی یک شکست عظیم، یک شکست عظیم خواهد بود.

لذا اشرف یک جهان کوچک و یک مورد آزمایشی است. ما نمی‌توانیم اجازه دهیم اشرف نابود شود، زیرا به نظر من معنی‌اش این است که تمام آن‌چه ما سعی کردیم در عراق انجام دهیم نابود خواهد شد. من نمی‌دانم آیا آقای بولتون بر سر این موضوع باهم هم‌عقیده‌ایم؟
جان بولتون: خیلی نزدیک هستیم.
باب فیلنر: اگر ما هم عقیده باشیم، یعنی هر دوی ما، این ممکن است آینده سیاسی مرا نابود کند!

بنابراین اگر ما اجازه دهیم اشرف نابود شود و اشخاصی که آن‌جا هستند و برای حقوق‌بشر قیام کرده‌اند و با افشای فعالیتهای اتمی مخفی رژیم کمک کرده‌اند، نابود شوند. این اساساً آن‌چه را که پس از خروج کامل آمریکا از عراق به وقوع خواهد پیوست پیشگویی خواهد کرد. ما نمی‌توانیم اجازه دهیم چنین چیزی رخ دهد. ما مسلماً نمی‌توانیم اجازه دهیم چنین چیزی رخ دهد. چه با سربازان آمریکا یا سربازان سازمان ملل، یا از طریق هر توافقنامه‌یی که باشد، ما باید اشرف را حفاظت کنیم.

می‌بینم بسیاری گفته‌اند که اگر ما بتوانیم به شیوه‌یی امن به کشور دیگری منتقل شویم و تا حد امکان جمعی، ما آن را خواهیم پذیرفت. ولی لازمه این، خارج کردن مجاهدین از لیست است که ما باید به‌عنوان مقدمه آن کار را انجام دهیم. ولی به‌رغم هر کاری که در آن زمینه انجام دهیم، اشرف به سمبل مقاومت ما در قبال نه تنها رژیم ایران، بلکه کنترل قسمتهای دیگری از خاورمیانه توسط رژیم ایران، تبدیل شده است.

ما به هیچ‌وجه نمی‌توانیم اجازه دهیم چنین چیزی رخ دهد، حفاظت ما از اشرف، حفاظت ما از عراق است و این سمبل مقاومت علیه رژیم ایران است.
به نظر من مجاهدین بهترین سیاست را برای آمریکا دارد. آنها می‌گویند به ایران حمله نکنید... من یک تاریخدان هستم! راجع به ۵۰۰۰سال پیش فکر می‌کنم! ببخشید ما نمی‌توانیم به ایران حمله کنیم ولی ما نباید با آنهایی که هستند مماشات کنیم. بگذارید از سر راه کنار برویم و بگذاریم مقاومت داخلی آن‌چه را که باید، انجام دهد.

انتخابات خواهد بود، امیدواریم انتخابات آزاد باشد. ما خواهیم دید مهمترین سازمان در آن‌جا کی خواهد بود. به‌عنوان آمریکاییها، آن مسأله ما نیست. مسأله ما این است که از سر راه کنار برویم و بگذاریم رژیم ساقط شود یا بگذاریم مردم ایران، بگذاریم همه شما، آن رژیم را ساقط کنید.

ژنرال هم این‌جاست.
خوب، پیام نسبتاً ساده است. فکر می‌کنم مردم آمریکا آن را خواهند پذیرفت. به‌رغم موضعمان در قبال حمله به عراق، مردم آمریکا به نظر من باید بگویند ما نمی‌توانیم اجازه دهیم اشرف سقوط کند و ما نمی‌توانیم اجازه دهیم عراق سقوط کند و به دست رژیم ایران بیافتد. ما باید هر دوی اینها را حفظ کنیم و نجات دهیم.
بسیار متشکرم.

معرفی خانم شیلا جکسون لی
من نمی‌دانم کدام یک زودتر آمدند؟ نماینده کنگره شیلا جکسون لی یا نماینده کنگره بارتلت. ولی من از جنسیت می‌چینم و خیلی خوشوقتم که به خانم جکسون لی خوشآمد بگویم.

شیلا جکسون لی
عضو ارشد کمیته قضایی و کمیته امنیت داخلی کنگره آمریکا

سناتور بارلت دوست گرامی من است و می‌دانم او من را می‌دید که می‌روم و می‌آیم و به‌خاطر حسن نیتش از او تشکر می‌کنم. سناتور من از حسن نیت شما تشکر می‌کنم. من از همه سخنرانان به‌خاطر حسن نیتشان تشکر می‌کنم و آن‌چه به شما خواهم گفت این است که این روز و نقطه، دوران هیجان آمیزی در زندگی ما نیست وقتی چنین دولتمردان برجسته‌یی در طرف چپ و راست من دارید، لیست طولانی از اعضای کنگره آمریکا که اینجا می‌آیند و می‌گویند دیگر بس است. دیگر بس است. دیگر بس است. اینها اعضای برجسته‌یی هستند که از موضوعات عدالت در حقوق دفاع کرده‌اند. آنها سیاستگذار هستند. آنها مقامهای سابق وزارت دادگستری، دادستانها، وکلا، سناتورها و سخنگویان هستند.

این یک جنبش برای عدالت است و من فکر می‌کنم فوق‌العاده مهم است، من یادداشتهایی اینجا دارم ولی از قلبم صحبت خواهم کرد.

اول از همه اجازه بدهید به کمیته خارجی به‌خاطر لایحه الحاقیه همکار خوبم تد پو تبریک بگویم که یک جایی، یک نشانی برای حفاظت از کمپ اشرف ایجاد کرد و تأییدی بر این‌که سازمان ملل‌متحد باید در عراق باشد تا آنها را حالا و برای همیشه حفظ کند. این مهمترین بیانیه‌یی است که خط مشی درست را مطرح می‌کند.

و این دفاع شما و رهبری شما بود که به‌طور مستمر و با پشتکار دفاع کرده‌اید و حالا وقتی صحنه‌های کشتار را می‌بینید چطور می‌توانید نسبت به این خشونت و بی‌احساسی محض به خاک نیفتید؟

همین حالا در حالی که دارم صحبت می‌کنم صحنه‌ها را می‌بینم. بنابراین ما باید بتوانیم این را به سایر متفکرین و سیاستگذاران و اعضای کنگره و سایر رهبران که می‌توانند بخشی از راه‌حل باشند، منتقل کنیم.

و من فکر می‌کنم مهم است که دست دوستی به همه مردم جهان بدهیم ولی هم‌چنین مهم است که ما از آن نوع بی‌احترامی به کرامت انسانی درنگذریم که رهبری رژیم ایران جهان را با آن آن‌قدر مسموم کرده که ما در ترس از توانایی بالقوه هسته‌یی آنها و دخالت و ارتباط میان رژیم ایران و عراق زندگی می‌کنیم تا هیچ کاری نتوانند بکنند حتی صلح با خود مردم عراق، آنها حتی نمی‌توانند صلح کنند چون آن‌قدر تحت تأثیر و نفوذ یک دولت خارجی قرار دارند که هیچ اراده‌یی برای مقاصد خوب ندارد. بگذارید آن را این‌گونه تفسیر کنیم. رژیم ایران در عراق دخالت می‌کند و آن را کنترل می‌کند و باعث خشونتی می‌شود که همین‌طور داریم از آن صحبت می‌کنیم و به این دلیل است که کمپ اشرف در وضعیتی است که قرار دارد.

ما نیاز به یک عراق آزاد نیاز داریم تا به مردمی که در محدوده‌اش قرار دارند بپردازد و برای آن افراد آزادیخواه، نظیر افراد کمپ اشرف هم آزادی وجود داشته باشد.

در طرف راست من مقامهای بسیار روشنی هستند. من تازه از اتحادیه اروپا برگشتم و برای من جالب خواهد بود که با تعدادی از سخنرانان امروز صحبت کنم چون فکر می‌کنم ما کارهایی داریم که باید انجام دهیم تا فهم بهتری از حقیقت پیدا کنیم وقتی که درباره حقوق‌بشر و کرامت انسانی صحبت می‌کنیم.

و من به شما می‌گویم که همه مردم دنیا مجبور نیستند با همه اصول و اظهارنظرها درباره کمپ اشرف یا شاید مواضع افراد آن‌جا موافق باشند ولی می‌خواهم از خانواده جهانی یک سؤال بپرسم، آیا هیچکس برای خشونت و قطع عضو و بی‌احترامی به کرامت انسانی برمی‌خیزد؟ آیا آن وقت شما در موضع مقابل جهان می‌ایستید و می‌گویید من شاید با شما از نظر سیاسی، فلسفی مخالف باشم. شما هر چه می‌خواهید خود را بنامید ولی من علیه استبداد آنهایی که زنان و کودکان و خانواده‌ها را تضعیف می‌کنند و از مردم حق بهداشت را دریغ می‌کنند و انسانها را می‌کشند، انسانهای بیگناه را، می‌ایستم. آیا جهان در مقابل این می‌ایستد؟ این چیزی است که ما از آنها می‌خواهیم که در مقابل این عدم حساسیت بایستند.

ما هم‌چنین می‌خواهیم که به سرعت موقعیت مجاهدین را تعیین‌تکلیف کنند تا توانایی دفاع داشته باشند و آزاد باشند و به نوعی قلمداد نشوند که تا الآن شده‌اند.
ما می‌خواهیم دولتمان را تشویق کنیم که به سرعت بعد از رأی دادگاه تصمیم بگیرد تا به مردم اجازه دهد آزادانه صحبت کنند و از نیازهای مردم خود دفاع کنند.
بنابراین من اظهاراتم را با اشاره به این پایان می‌برم که مهم است کمپ اشرف جابجا نشود. مهم است که سازمان ملل‌متحد با مسئولیتهای بسیار بسیار زیاد این را به‌عنوان یک مسأله و هدف هیأت سازمان ملل‌متحد ببیند.

مهم است که عراق نقش پیشگامی را ایفا کند. به‌عنوان یک کشور جدیدی که به خانواده کشورهای جهانی پیوسته با رهبرانی که امید است اکثراً کسانی باشند که به کرامت انسانی احترام می‌گذارند. زمان آن است که دولت عراق هدیه‌یی را که به آنها داده شده بپذیرد. گنجینه‌یی از جانهای آمریکاییها که از دست رفت، بیهوده از دست نرفت برای دموکراسی از دست رفت. از دست رفت تا مردم با انتخابهایی که می‌کنند زندگی کنند نه این‌که زیر دست یک دولت سرکوبگر دیگر باشند که ما فکر می‌کردیم این را ایجاد نمی‌کنیم.

بنابراین فکر می‌کنم مهم است عراق این چالش را از جانب همه آنهایی که در این کشور با آن عمل موافق یا مخالف بودند بپذیرد.
بنابراین من معتقدم که مهم است از قطعنامه همکارم نماینده فیلنر حمایت کنیم. من به او می‌پیوندم ولی هم‌چنین معتقدم و انتظار دارم که قطعنامه‌یی ارائه کنیم تا بتوانیم از دادگاه بین‌المللی جنایی بخواهیم در مورد افرادی که جرایمی علیه کرامت انسانی و افراد کمپ اشرف مرتکب شده‌اند، تحقیق و آنها را متهم کند. بسیار متشکرم.

همکاران من که از آن قانون حمایت می‌کنند، می‌دانند که من یک مطالعه کننده سریع هستم. برای من زمان زیادی نمی‌برد که آن را بفهمم. خوشحالم که امروز با چنین اعضای برجسته‌یی از کنگره بایستم، همان‌طور آنهایی که قبل از من رفته‌اند می‌دانند ولی همین‌طور نماینده راسکو بارتلت.

من با گفتن این‌که ما هم ایمان داریم، صحنه را ترک می‌کنم. از همه شما به‌خاطر این‌که اینجا بودید متشکرم.

معرفی دن لانگرین
اکنون می‌خواهیم به سخنرانیهای اعضای کنگره آمریکا زمانی که برسند گوش فرا دهیم. و بسیار خوشوقتم که یک عضو مجلس نمایندگان را معرفی کنم که به‌اندازه من در کنگره بوده است و وقتی من این‌جا بودم، او هم این جا بود که به این معنی است که‌گویی او سنگ بنای کنگره را گذاشته است. او عضو کمیته امنیت ملی و مدیریت مجلس نمایندگان از ناحیه سوم کالیفرنیاست. نماینده دن لانگرین

دن لانگرین
رئیس کمیته مدیریت کنگره آمریکا
شما راجع به «مشعل» - سناتور توریسلی، طنز گفتید.

من خیلی راجع به آن اطمینان ندارم. خوب، خیلی متشکرم. این عالیست که چنین هیأت برجسته‌یی از سخنرانان این‌جا حضور دارند و من واقعاً از این فرصت کوتاهی که در این‌جا از آن برخوردارم قدردانی می‌کنم. چون فقط چند دقیقه می‌توانم این‌جا باشم ولی واقعاً از این کاری که شما می‌کنید قدردانی می‌کنم.

اگر بگوییم که در دوران جالبی زندگی می‌کنیم، کم گفته‌ایم. این از جالبترین اوقاتی است که من تا به‌حال دیده‌ام، نه فقط در رابطه با آن‌چه که در مورد لایحه بودجه انجام می‌دهیم بلکه در رابطه با آن‌چه در امور بین‌المللی رخ می‌دهد.

من امیدوارم این برای مردم خیلی واضح باشد که ما بیش از این نمی‌توانیم این حقیقت را نادیده بگیریم که برنامه اتمی رژیم ایران تهدید یک مسابقه تسلیحاتی در خاورمیانه را در بر دارد که تمامی منطقه را بی‌ثبات خواهد کرد.

امیدوارم مردم دریابند که آن‌چه که در ایران رخ می‌دهد، چقدر برای آمریکا و برای شرایط جهانی مهم است.

برخی از ما در زمان رئیس‌جمهور ریگان این‌جا بودیم. برخی از ما مدت زیادی این‌جا بوده‌ایم تا بفهمیم این چه معنایی دارد که بگوییم واقعاً در جهان چه رخ می‌دهد، حقیقت را بگوییم.

هرچند که این حرف ممکن است خیلی غیردیپلوماتیک باشد ولی من این نظر را دارم که شاید باید گهگاهی حقیقت را بگوییم. به این دلیل که من به همکارانم می‌پیوندم برای حمایت از تبصره لایحه شماره۶۰ کنگره. عدم تمایل وزارت‌خارجه که چنین عنصر مهمی از مقاومت ایران را برای بازبینی حتی در مد نظر هم قرار نمی‌دهد، هم کوته بینانه است و هم منافعمان را به خطر می‌اندازد.

بسیار جالب است که در پایان سال گذشته، دفتر من یک جلسه بریفینگ محرمانه با وزارت‌خارجه و وزارت دفاع درباره همین موضوع را برنامه‌ریزی کرده بود و از وزارت دفاع برای توجیه ما به دفتر من می‌آمدند ولی وزارت‌خارجه ناگهان نشست را لغو کرد.

پس آنها حتی با یک نماینده کنگره هم که نظرش با آنان متفاوت است و معتقد است باید بررسی مجدد بکنیم نه به دلایل سیاسی بلکه به‌خاطر دلایل متکی به واقعیتها و فاکتها، حاضر نیستند صحبت کنند. علاوه بر این، آن تراژدی انسانی در کمپ اشرف بیانگر قصد رژیم ایران برای این است که در خارج از مرزهایش هم زور گویی کند.

لذا من مفتخرم از این‌که شما توانستید از نماینده کنگره تد پو راجع به این موضوع بشنوید که کمیته امور خارجی در قانون روابط خارجی جملاتی را که توسط او نوشته شده بود، برای سال مالی جاری به‌کار برده است.

این بیان سیاست، بیان مهمی است برای آن گروه از ما که معتقدیم یکبار دیگر حقیقت باید دانسته شود و ما باید بر اساس آن عمل کنیم.

برای ما مهم است که کماکان سعی کنیم به کسانی که علیه رژیمشان می‌جنگند کمک کنیم. آن افرادی از ما که در کنگره هستند، کارهای خیلی زیادی دارند. بسیاری اوقات اتفاق می‌افتد که موضوعات مهمتر از دید پنهان می‌مانند.

اگر تلاش آن افرادی از شما در این اتاق و دیگرانی مثل شما و متحد با شما که مرتباً این موضوع را پیش می‌کشند و در مقابل اعضای کنگره و این کابینه قرار می‌دهند، درکارنبود، ممکن بود این جنگ با شکست مواجه شود.

من به این نتیجه رسیده‌ام که این جنگ شکست نخواهد خورد زیرا شما تلاشهایتان را برای به نتیجه رسیدن آن‌چه که فکر می‌کنید صحیح است، متوقف نخواهید کرد و این کشور را وادار خواهید کرد که حقیقت را بشناسد و بر اساس آن عمل کند.

من از این فرصت که در مقابل شما حضور پیدا کنم بسیار متشکرم. من واقعاً از کاری که انجام می‌دهید متشکرم.

می‌توانم بگویم که هر وقت من در ایالت و بخش خودم هستم، همیشه خوشحالم که دوستانم بیایند و مرا ببینند. چه دوست داشته باشم آنها بیایند چه دوست نداشته باشم. مهم نیست که من در کوهپایه‌های سرزمینهای طلا در کالیفرنیا باشم که دو روز پیش بودم یا در این‌جا در واشنگتن، در هر کجا که باشم آنها حاضر هستند! آنها نمی‌گذارند من این موضوع را فراموش کنم و این یک انتقاد نیست، این یک حقیقت است.

من به این خاطر از شما متشکرم. من به این خاطر از آنها متشکرم. و رحمت خدا بر شما باد و رحمت خدا بر این کشور باد و رحمت خدا بر آن‌چه که شما برای تحقق آن تلاش می‌کنید.

خیلی متشکرم.

معرفی جودی چو
اجازه بدهید در ایالت کالیفرنیا بمانیم. مفتخرم که به شما یک عضو کمیته قضایی و عضو زیرکمیته ضدتروریسم را معرفی کنم. نماینده جودی چو.

جودی چو
عضو کمیته خارجی و کمیته قضایی کنگره آمریکا
ظهر شما به‌خیر
چه جمعیت زیادی امروز این‌جا جمع شده‌اند. من همواره تحت تأثیر اعتقاد و تعهد شما نسبت به این موضوع و میزان حمایتی که شما در کنگره برای خودتان ایجاد کرده‌اید قرار گرفته‌ام و امروز هم باز همان‌گونه است.

یک ماه پیش من ویدئوی آن‌چه را که در قرارگاه اشرف در ماه آوریل اتفاق افتاد مشاهده کردم و از این بابت وحشت کردم. من باورم نمی‌شد صحنه شلیک گلوله‌های جنگی را توسط سربازان می‌دیدم که مردان و زنان را به رگبار می‌بستند. من نمی‌توانستم باور کنم که ۳۶تن از ساکنان اشرف شامل ۸ زن، جان خود را از دست دادند و بیش از ۳۰۰تن دیگر مجروح شدند.

عراق اعلام کرد که یک کمیته را مشخص کرده تا به این جنایت رسیدگی کنند. ما تا به‌حال هیچ چیزی درباره این تحقیقات و این‌که آنها چه یافته‌اند، نشنیده‌ایم و روشن است تحقیقاتی که در داخل عراق صورت گیرد کافی نیست. به جای این، ما به یک تحقیقات بی‌طرفانه و مستقل درباره این حمله نیاز داریم. تنها در آن صورت جهان راضی خواهد شد که واقعیت در مورد این جنایت فجیع به اطلاع عموم می‌رسد و به‌خاطر همین من می‌خواهم به شما اعلام کنم که از قطعنامه ۳۳۲ در مجلس نمایندگان که به تحقیق برای روشن کردن این تراژدی وحشتناک فراخوان داده است، حمایت کرده‌ام و من تنها نیستم.

من در کنار همکارانم در مجلس نمایندگان، در ملل‌متحد و در اتحادیه اروپا و عفو بین‌الملل قرار دارم که فراخوان داده‌اند یک تحقیقات منصفانه و عادلانه درباره آن‌چه در آن روز صورت گرفت، انجام گردد.

ایالات متحده باید به اقداماتش برای حفاظت از ساکنان قرارگاه ادامه دهد و از هرگونه جابه‌جایی اجباری این قرارگاه جلوگیری کند. ما نمی‌توانیم اجازه دهیم این مردان و زنان شجاع مجبور به ترک خانه خود شده و به دست دشمنان بیفتند. ما باید هرکاری را که ممکن است انجام دهیم تا برای آزادی آنها و آزادی مردم ایران مبارزه کنیم.

یکی از بهترین کارهایی که می‌توانیم بکنیم این است که مجاهدین را از لیست خارج کنیم. من تلاش زیادی خواهم کرد تا حمایت بیشتری در کنگره برای این اقدام مهم به دست بیاوریم. ما باید فشار را افزایش دهیم، استماع در کنگره داشته باشیم و موضوع را به گوش جهانیان برسانیم تا این‌که بالاخره وزارت‌خارجه فشار را احساس کند و کار درست را انجام دهد.

یکی از عناصر مهم تضمین موفقیت این امر این است که شما همه در این‌جا حضور دارید و به‌خاطر تلاشهای خستگی‌ناپذیر شما، اعضای پارلمان اروپا، رهبران نظامی و نمایندگان کنگره از نقض حقوق‌بشر و حقوق مدنی که حول و حوش قرارگاه اشرف امروزه صورت می‌گیرد، باخبر هستند.

به‌خاطر شماست که فشارهای بین‌المللی در حال افزایش است و حمایت از مجاهدین و حفاظت از قرارگاه اشرف درحال افزایش است. من می‌خواهم بدانید تا زمانی که شما می‌جنگید، من در کنار شما خواهم جنگید و با یکدیگر می‌توانیم حقوق برابر و دموکراتیک و رفتار انسانی با احاد ملت ایران را به دست بیاوریم.

با تشکر از همه شما

معرفی ترنت فرنکس
با این معرفی، تعداد نمایندگان جمهوریخواه مجلس نمایندگان که من ظرف ۳۰سال گذشته معرفی کرده و مورد تحسین قرار داده‌ام، ۲برابر می‌شود. من بسیار خوشوقتم دوست جامعه ایرانیان، که یکی از صداهای قوی بوده و ما روی او طی چند ماه آینده حساب می‌کنیم و حتی خیلی بیشتر، نماینده جمهوریخواه کنگره ترنت فرنکس از آریزونا.

سخنرانی ترنت فرنکس
من خیلی کوتاه صحبت می‌کنم. می‌دانم که برخی از شما مقداری از بحثهای تکراری را که کنگره به آنها مبادرت کرده است، شنیده‌اید. ولی به‌طور اساسی، من می‌خواهم از شما به‌خاطر شجاعت‌تان برای ایستادگی در برابر کسانی که در ایران به‌دنبال بمب اتمی هستند و می‌خواهند با استفاده از آن تمامی جامعه بشریت را مورد تهدید قرار دهند، تقدیر کنم. و من خیلی تشکر می‌کنم که شما این شجاعت را دارید.

اگر کتابهای تاریخ را بخوانید متوجه می‌شوید ما وضعیت ناخوشایندی را در انگلستان داشتیم. ولی در حال حاضر، آنها عملاً متحدان بالفعل ما هستند. من عمیقاً معتقدم که بسیار مهم است وزارت‌خارجه تصمیم‌اش را در مورد مجاهدین بگیرد. سؤالاتی که در برابر آن قرار دارد نیازمند پاسخگویی است.

این صرفاً به‌معنی تصمیم‌گیری حول یک گروه خاص و این‌که موقعیت آنها در ایالات متحده چیست، نمی‌باشد. این تصحیح برای این است که مطمئن شویم کسانی را که به سختی تلاش می‌کنند تا از دست‌یابی رژیم ایران به تسلیحات اتمی به‌منظور بی‌ثابت کردن جهان جلوگیری کنند و این برای آمریکا هم مهم است، سرکوب نکنیم.

من می‌دانم که همواره چالشهایی برای فائق آمدن بر این موانع وجود دارند ولی من توصیه‌ام این است که شما دوکار بکنید.

نخست آن‌که تعهدات خود را به اصول دموکراتیک نشان دهید تا در کنار جامعه جهانی برای ارتقای کرامت انسانی و ارزشهای انسانی و آزادی انسانی قرار بگیرید.

و دوم به کسانی که همه کاری را می‌توانند انجام می‌دهند تا همان اهداف شما را محقق کنند، بپیوندید. برخی از ما کماکان به اعمال فشار به وزارت‌خارجه ادامه می‌دهیم برای آن که مدارک خود را اگر مخالف با مواضع ماست، ارائه کنند.

من می‌دانم که این کار آسانی نخواهد بود. من می‌دانم که بسیاری از شما از تراژدیهای بزرگی رنج برده‌اید و من امیدوارم به شما بگویم که آزادی یک نیروی قوی است و شما قدمهایی برای درآغوش گرفتن آن برداشته‌اید و واقعاً معتقدم که در دراز مدت، آزادی، حقیقت و زمان در یک مسیر حرکت خواهند کرد ولی الزامش این است که ما شجاع باشیم و بهترین کاری را که می‌شود کرد، انجام دهیم.

من می‌خواهم از سخنان برجسته امروز تشکر کنم. من به‌طور خاص از جان بولتون هرکجا که باشد تشکر می‌کنم. او یکی از بزرگترین متفکرین دوران ماست. او این موضوعات را بهتر از هر کسی که من نظراتشان را در رادیوها می‌شنوم، درک می‌کند و من به‌طور خاص از او یاد می‌کنم با احترام زیادی که برای سایر سخنرانان قائل هستم. من امیدوارم که به نوعی ما به هم بپیوندیم. و درک کنیم که دشمن دشمن من دوست من است و ما در حال حاضر با چالش بزرگی در قبال رژیم ایران مواجه هستیم.

اگر رژیم ایران سلاح اتمی به دست بیاورد و این بارها تکرار شده است، این امر تمامی نقطه نظرات ما درباره جهان را تغییر خواهد داد، زیرا جهان زیر سایه یک تروریسم اتمی خواهد زیست و فرزندان ما در جهانی بزرگ خواهند شد که به نفع شان نیست.

من مایلم امروز در این راستا به شما بپیوندم و تا آن‌جا که می‌توانم از هرکس که از آزادی حمایت می‌کند، حمایت کنم.

خدا نگهدار شما باشد و از شما تشکر می‌کنم

معرفی بارتلت
نماینده بارتلت، شما یک شخصیت و یک استاد هستید. با تشکر از حضور شما، بفرمایید.

راسکو بارتلت:
نماینده ارشد کمیته قوای مسلح کنگره آمریکا
از این‌که من را دعوت کردید بسیار متشکرم. ما یک نمایندگی عالی از شهروندان داریم که به دفتر من آمده‌اند. از آمدنتان و صحبت درباره نگرانیهایتان به‌خاطر تلاشتان برای آزادی متشکرم.
چند سالی پیش من کتابی از ادوارد بنت ویلیامز درباره آزادی یک انسان خواندم که این نکته را می‌گفت، وقتی شما برای آزادی یک نفر دیگر می‌ایستید از آزادی خودتان حفاظت می‌کنید.
من بسیار خوشحالم اگر‌چه ما در بسیاری از موارد در کنگره اختلاف داریم، از هر دو جناح، ولی وقتی دفاع از حقوق‌بشر و کرامت انسانی در میان باشد کنار هم قرار می‌گیریم و خوشحالم که با سایر اعضای کنگره که با نگرانیهای من سهیم هستند این‌جا باشم زیرا اگر ما نقض حقوق‌بشر و کرامت انسانی را در هر کجای جهان مجاز بدانیم حقوق‌بشر و کرامت انسانی خودمان را در معرض خطر قرار می‌دهیم.

بنابراین می‌خواهم از شما به‌خاطر صدای منطقتان تشکر کنم. بگذارید حقیقت آشکار شود و البته من فکر می‌کنم اکثر مردم عراق با شما هستند. ما باید محتاط باشیم و کاری نکنیم که نتیجه‌اش ممانعت از آن چیزی باشد که به اعتقاد من ندای هماهنگ برای آزادی بیشتر، کرامت بیشتر انسانی و حقوق بیشتر است.
بسیار متشکرم.

معرفی پرفسور اشنیبام
من در مورد این‌که ما در مراجعاتمان به وزارت‌خارجه وکیلی داشته‌ایم که دارای ۲۵سال سابقه در پرونده‌های بین‌المللی و میانجیگری در حل‌وفصل اختلافات است، به خودم می‌بالم. استیون اشنیبام، آخرین سخنران ماست و قبل از این‌که این برنامه را تمام کنیم، باید بگویم هیچ‌کس در کشورما به‌اندازه او در مورد قرارگاه اشرف و نامگذاری تروریستی مطلع نیست. استیون اشنیبام یک استاد حقوق‌بشر بین‌المللی در دانشگاه جان هاپکینز است. او به‌عنوان وکیل خانواده‌های ساکنان اشرف در آمریکا فعالیت کرده و دوبار به قرارگاه اشرف رفته است که آخرین مورد آن در اوت ۲۰۰۸ بود. من خیلی مفتخرم وکیلی را که نبرد در مورد حدف نامگذاری مجاهدین را رهبری کرده است و در دفاع از ساکنان اشرف برخاسته است به شما معرفی کنم.

پروفسور استیون اشنیبام
استاد حقوق بین‌الملل در دانشگاه جان هاپکینز، وکیل مجاهدان اشرف،

متشکرم آقای سناتور و آن‌چه که قبل از شروع صحبتم می‌شود گفت عبارت است از «حال چند کلمه از وکیلمان بشنوید»! از آن‌جا که سخنران آخر هستم، فکر می‌کنم مناسب باشد خاطرنشان کنم که سناتور باب توریسلی چه حامی بزرگی برای سازمان مجاهدین و کمپ اشرف بوده و شایسته تمام تشکرات و قدردانیهای ماست.

سناتور توریسلی: متشکرم
اشنیبام: از من خواسته شده بر دو نکته در اظهارات امروزم متمرکز شوم. اول این‌که وضعیت و زمینه حقوقی بخشی از مطالبی را که امروز شنیدید توضیح دهم و دوم این‌که اطلاعات شما را درباره وضعیت کنونی، هم در ارتباط با درخواست مربوط به حذف از لیست و هم وضعیت ساکنان خوب اشرف به روزکنم.

در ارتباط با لایحه درخواست خروج ازلیست، موضوع کاملاً روشن است. برای کسانی که تاریخچه موضوع را نمی‌دانند توضیح می‌دهم که ما لایحه خود برای خروج مجاهدین از لیست را در تابستان ۲۰۰۸ ارائه دادیم. کادر مقررات اساسنامه به وزارت امور خارجه ۱۸۰روز وقت می‌دهد تا تصمیمی درباره درخواست بگیرد.

باید به شما بگویم که این در تاریخ اولین لایحه‌یی بود که سازمانی ارائه می‌داد تا از لیست خارج شود.

خوب، وزارت‌خارجه هم در واقع در پایان همان مهلت ۱۸۰روز پاسخ داد، شاید یکی دو روز زودتر. در ژانویه ۲۰۰۹ یعنی درست پیش از پایان کار دولت بوش، وزیر خارجه رایس در یک اعلام نظر لایحه ما را رد کرد، اما درعین حال توصیه کرد که تصمیم وی ظرف ۲سال بار دیگر مورد بازبینی قرار گیرد.

تصمیم مزبور کاملاً بر پایه اطلاعات محرمانه‌یی گرفته شده بود که ما به‌عنوان وکیل حتی اجازه دیدن آنها را نیافتیم چه برسد به این‌که برای آنها ردیه بنویسیم. این درست مثل داستان یکی از فیلمهای قدیمی راجع به اتحاد شوروی بود، لذا همان‌طور که قانون اجازه می‌دهد، درخواستی تسلیم دادگاه استیناف ایالات متحده آمریکا در واشنگتن کردیم و دادگاه پس از یک جلسه تصمیم وزیر را نقض و لایحه را به او باز گرداند که اکنون روی میز وزیرخارجه دولت جدید قرار گرفته تا نتیجه‌گیریهای تصمیم را پس از دادن حقوق مندرج در آیین رسیدگی قانونی به مجاهدین مورد بازبینی قرار دهد.

و اما روند قانونی دست‌کم در قبال دسترسی به اطلاعاتی که مطابق آن وزارت‌خارجه ظاهراً آماده بود تا باقی ماندن مجاهدین را در لیست نتیجه‌گیری کند، نوعی تفاهم یا حداقل اندکی امکان دسترسی به مدارک را می‌دهد.

باید به شما بگویم که بحث فراوانی پیرامون لفظ تروریست بوده و عبارت فعالیت تروریستی در قانون تعریف شده است. این یک مفهوم مبهم یا بی‌در و پیکر نیست که بتوان طبق آن صفت تروریست را اطلاق کرد به این عنوان که ما از شما خوشمان نمی‌آید یا سیاستهایتان را خوش نمی‌داریم.

سازمان تروریستی سازمانی است که دست به کارهایی زده نظیر ترور، بمب‌گذاری، گروگان‌گیری و اشغال اماکن عمومی و از این قبیل. یعنی به‌طور خلاصه خشونت. اما از سال ۲۰۰۱ یعنی دست‌کم از ۱۰سال پیش حتی هیچ‌گونه ادعا یا اتهامی هم در مورد ارتکاب چنین اعمالی از سوی مجاهدین نبوده است، چه رسد به این‌که مدرکی وجود داشته باشد.

خوب، پس از آن که ما لایحه خود را بار دیگر در پایان سال ۲۰۱۰ ارائه دادیم، وزارت‌خارجه بار دیگر سوابق و پروندهها را بررسی کرد و نسخه‌های بازنویسی شده‌یی را از اسناد طبقه‌بندی شده که مدعی است بر آن تکیه داشته دراختیار ما قرار داد. همان طورکه پیش از این شنیدید، اطلاعاتی که آنها می‌گویند مبنای کارشان بوده، به زبان خیلی ساده و روش «ابلهانه» هستند. به هیچ عنوان نمی‌شود برای آن‌چه که به ما نشان دادند ارزش و اهمیتی قائل شد.

مثالی برایتان نقل کنم: گویا حدود یک سال و نیم پیش یک هواپیماربایی نافرجام در مورد یک هواپیمای ایرانی روی داد. از قرار معلوم هواپیماربا دچار اختلال روانی بوده و نتوانسته کار هواپیماربایی را به پایان برساند. همان لحظه که او را از هواپیما پایین می‌آورند، گزارشی که فوراً انتشار می‌یابد حکایت از آن دارد که این فرد بیمار روانی است و با نوعی انگیزه مالیخولیایی به این کار دست‌زده است.

اما یک یا دو روز بعد یک سخنگوی رژیم ایران هواپیما دزدی را به مجاهدین نسبت داد. هیچ‌گونه نشانه‌یی دال براینکه فرد مورد بحث حتی نام مجاهدین را شنیده باشد، در دست نبود و در واقع این اتهام نمی‌چسبید. از همین رو دیگر حتی رژیم ایران هم آن را تکرار نکرد. اما آن سند به طریقی وارد اسناد و مدارکی شد که وزارت‌خارجه اکنون می‌گوید تصمیم خود برای حفظ نامگذاری را بر اساس آن اتخاذ می‌کند!

نمی‌خواهم بگویم که وزارت‌خارجه این سند را قانع کننده ارزیابی کرده اما صرف همینکه چنین فاکتی را در پرونده قرار داده به ما نشان می‌دهد که کفگیر تا چه حد به ته دیگ خورده است.

همان طورکه قاضی موکیزی دقایقی پیش اشاره کرد، این بسیار مهم و ضروری است که پروسه خروج از لیست را با وضعیت اشرف در پیوند تنگاتنگ ببینیم. سخنان قاضی «پو» را کمی پیش‌تر شنیدیم که درباره گفتگویش با نخست‌وزیر مالکی گفت و پیشنهاد وی برای دیدار هیأت کنگره از اشرف که عراقیها رد کردند. آن‌چه قاضی «پو» به شما نگفت این است که همان هنگام که به هیأت نمایندگی کنگره اطلاع داده می‌شد که اجازه ندارند به اشرف بروند، اظهارات نخست‌وزیر مالکی در مطبوعات نقل شد که گفته بود این یک سازمان تروریست است و کسی به خارجیها اجازه نمی‌دهد با یک سازمان تروریستی درکشورش دیدار کنند، مگر نه؟

به کلام دیگر، نخست‌وزیر مالکی به صراحت می‌گوید که حضور مجاهدین در لیست واشنگتن تا چه اندازه موجب جلب حمایت برای ساکنان اشرف شده است. و من گمان دارم که این حرف دقیقاً همان توجیهی است که سفیر لارنس باتلر که حرفهایش در ۲روز آخر هفته گذشته در نیویورک تایمز روز شنبه منعکش شده است به‌کار می‌گیرد، به این ترتیب که او تقریباً تک‌تک کلیشه‌ها و عملاً تک‌تک دروغها یا داستانهای کهنه پیرامون مجاهدین را که همه ما شنیده‌ایم تکرار کرده است. داستانهایی که به دهه ۱۹۷۰ بر می‌گردد. داستانهایی که می‌گوید مجاهدین یک سازمان مارکسیستی است. داستانهایی که می‌گوید افشاگریهای اتمی سازمان مجاهدین خلق ایران، که با نظر مساعد و با تأیید شخص رئیس‌جمهوری ایالات متحده مورد اشاره قرار گرفت، از نظر سفیر باتلر بی‌ارزش است.

از نظر سفیر باتلر، پشتیبانان مجاهدین، نظیر قاضی موکیزی، یا سفیر بولتون، نظیر ژنرال وسلی کلارک و دیگران، همگی فاسد هستند. آنها را خریده‌اند. خلاصه هر کلیشه و هر برچسب کهنه‌یی را که می‌شد علم کرد و از کیسه خود بیرون کشید در گزارش نیویورک تایمز روز شنبه موجود بود.

و اگر شما آن مقاله را خوانده باشید که من امیدوارم همه ما خوانده باشیم، قاعدتاً باید از خودتان از جمله بپرسید منبع اطلاعات این خبرنگار کدام بوده است؟ این مطالب را از کجا آورده است؟ به نظر می‌رسد همان‌طور که قاضی موکیزی دقایقی پیش گفت او در اشرف بوده زمانی که سفیر باتلر گفته است اگر می‌خواهید با ایالات متحده صحبت کنید باید به طرف من بیایید. خبرنگار چگونه از این حرف اطلاع پیدا کرده است؟

حال من به شما می‌گویم این حرف را از کجا آورده است. سفیر باتلر این خبرنگار را هفته پیش با خودش به اشرف برده و او را به‌عنوان عضو هیأت دیپلوماتیک خود معرفی کرده که نقض اخلاق دیپلوماتیک و اخلاق روزنامه‌نگاری محسوب می‌شود و نشان می‌دهد چگونه عده‌یی در وزارت خارجه، در شاخه اجرایی دولت از هیچ کاری رویگردان نیستند تا اهدافی را به نتیجه برسانند که ما می‌دانیم رژیم ایران در تمام این سالیان دنبال می‌کرده و این بسیار خطرناک است.

این برای ساکنان اشرف خطرناک است زیرا پیامی که می‌فرستد این است که اگر نخست‌وزیر مالکی بخواهد به‌نحوی که تمایل دارد دست به کار شود، ساکنان اشرف مورد حفاظت ایالات متحده قرار نخواهند گرفت. مورد حفاظت سازمان ملل‌متحد قرار نخواهند گرفت. بلکه به‌حال خود رها خواهند شد. این بسیار خطرناک است.

این تلقی که گویا می‌توان بدون حساب پس دادن و مجازات در اشرف مرتکب خشونت شد، همان چیزی است که به تهاجم ژوئیه ۲۰۰۹ انجامید. همان چیزی است که به تهاجم ۸آوریل امسال انجامید. این روند باید متوقف شود.

به همین دلیل است که جلساتی مانند امروز تا این حد مهم و ضروری است، زیرا دنیا مطلع می‌شود که نگرانی برای اشرف نه تنها از سوی اعضای برجسته این پنل بلکه از سوی اعضای کنگره ایالات متحده آمریکا، اعضایی از هر دو حزب، اعضایی از این سو و آن سوی کشور ابراز می‌شود و دنیا می‌شنود که آنها در حمایت‌شان از اشرف، در واقع از ارزشهای بنیادین آزادی در این کشور دفاع می‌کنند. در این صورت است که ما این پیام را به دولت عراق و به رژیم ایران و سیاست سازان کشورمان آمریکا می‌فرستیم که ما رها کردن رزمندگان آزادی به این شکل در عراق را نمی‌پذیریم. ما تا زمانی که آنها حفاظت نشوند، و ایمنی‌شان تأمین نشود و تا زمانی که آزاد نباشند، از پای نخواهیم نشست.
متشکرم.

آقای توریسلی:
من می‌خواهم از همه شما برای حضورتان در این‌جا تشکر کنم. به‌خاطر وقتی که گذاشته‌اید، به‌خاطر تعهداتی که داده‌اید و نیز از تک‌تک سخنرانان تشکر می‌کنم.