رزمندگان لیبی که تا دیروز شهروندان عادی بودند

گزارش از مصراته: شلیک یک توپ ضدتانک در بالای بزرگراه مصراته-طرابلس. این‌جا یک جنگ روانی در جریان است؛ هر دو طرف شلیکهایی می‌کنند که ظاهراً تنها هدف آن انتظار برای عقب‌نشینی طرف مقابل است.
آنها بعد از هر دور شلیک، به تشویق و شادی می‌پردازند.
این گروه برای اولین بار خمپاره‌انداز 81 میلیمتری جدید خود را آماده می‌کند. ولید آبودا Walid Abouda که قبل از جنگ نجار بوده، درباره برد خمپاره و منحنی مسیر گلوله آموزش می‌گیرد؛ کارهایی که پیشتر خود را آماده آن نکرده بود.
ولید آبودا از رزمندگان اپوزیسیون لیبی : «نجاری شغلی مسالمت‌آمیز است؛ ولی ما باید به سربازانی تبدیل بشیم که از خمپاره و سلاحهای خودکار استفاده می‌کنن. مجبور شدیم کارهایی بکنیم که هرگز انجام نداده بودیم و خواهان آن هم نبودیم».
-بعدازظهر زمان صرف (عصرانه) فرا می‌رسد؛ با آب و قهوه و (شکلات)... عبدالحکیم که در یک آزمایشگاه فنی کار می‌کرده، اکنون در خط مقدم جبهه است.

عبدالحکیم از رزمندگان اپوزیسیون لیبی: او می‌گوید، هیچ تجربه نظامی ندارد و هرگز نجنگیده است.
اغلب این افراد در نبردهای سخت خانه به خانه برای مصراته که دو ماه به‌طول انجامید شرکت کرده‌اند؛ آنها باید خیلی زود سختیهای نبرد را آموزش می‌گرفتند.

در بیشتر اوقات روز، تبادل آتش توپخانه، خمپاره و موشک صورت گرفت؛ اما به‌رغم آن، به‌نظر می‌رسد که این افراد، زمین خودشون رو حفظ می‌کنن و هیچ‌کس صحنه رو ترک نمی‌کنه.

آنها می‌گویند، هر چه بیشتر زمین خود را حفظ کنند، قوی‌تر خواهند شد.

عمر بلحاج یکی از فرماندهان صحنه، از سربازان دستگیر شده قذافی، بازجویی کرده است.

عمر بلحاج از رزمندگان اپوزیسیون لیبی: «روحیه‌شون در هم شکسته؛ اونها می‌ترسن؛ وقتی ازشون بازجویی می‌کنیم، وحشت می‌کنن؛ چون می‌دونن که ناحق هستند». 

احتمالاً شلیک موشک و خمپاره هم روی روحیه آنها تأثیر گذاشته است».