سخنرانی جیان فرانکو فاتورینی، نماینده جنبش علیه نژادپرستی و دوستی خلقها (مراپ) در ملل متحد، کنفرانس وظایف ملل‌متحد در قبال اعدامها در ایران
جنبش مرآپ از بینانگذاران ائتلاف جهانی علیه حکم اعدام است که در سال۲۰۰۲ تأسیس شد و در ژوئن۲۰۰۲ اولین کنگره جهانی آن در استراسبورگ برگزارگردید. این ائتلاف جهانی دارای ۱۱۴عضو شامل سازمانهای غیر‌دولتی و بین‌المللی است. این ائتلاف دهم اکتبر را به‌عنوان روز جهانی علیه حکم اعدام معرفی کرد. از زمان تأسیس رژیم جمهوری اسلامی در ایران در سال۱۹۷۹، میلیونها تن قربانی تبعیض واقع شده و یا از حقوق بنیادین خود محروم شده‌اند، به‌ویژه به‌خاطر اعتقادات سیاسی، قومیت، جنسیت یا پیروی از یک فلسفه یا دین متفاوت. رژیم ایران مرتباً در صدر حکومتهایی قرار می‌گیرد که بیشترین اعدامها را انجام می‌دهند. به‌نسبت جمعیت ایران، این رژیم بیشترین تعداد اعدامها را در جهان انجام می‌دهد. استفاده از این مجازات، شیوه‌یی است برای رژیم ملاها جهت ایجاد فضای وحشت. مجازات اعدام وسیله‌ایست در دست حکومت برای مقابله با بی‌ثباتی سیاسی و بحران اجتماعی.
از سال ۲۰۰۴ جمهوری اسلامی ایران مانع بازدید گزارشگر ویژه ملل‌متحد در امور شکنجه می‌شود، کمیسر عالی حقوق‌بشر، خانم پیلای، از رژیم ایران مکرراً خواسته است که به اعدامها خاتمه دهد. او گفته است من از این‌که می‌بینم مقامات ایرانی به‌جای توجه به درخواست ما، به‌عکس تعداد اعدامها را افزایش داده‌اند شگفت‌زده شده‌ام.
طی ماههای اخیر تعداد فزاینده‌یی از افراد به اتهام محاربه به اعدام محکوم شده‌اند. به‌گفته منابع بیش از ۱۰۰تن از هنگام انتخابات ژوئن۲۰۰۹ و از آغاز دومین دوره محمود احمدی‌نژاد اعدام شده‌اند. طی ماه دسامبر و ژانویه۱۲۰ تن اعدام شده‌اند که چهار برابر بیشتر از همین مدت در سال گذشته می‌باشد. یک زندانی سیاسی کرد به‌نام حسین خضری به اتهام محاربه در ۱۵ژانویه۲۰۱۱ اعدام شد، خانم زهرا بهرامی مادر دو فرزند که دارای تابعیت هلندی نیز بود بعد از دستگیر‌شدن در تظاهرات عاشورا در ۲۷دسامبر۲۰۰۹ و در ۲۹ ژانویه۲۰۱۱ اعدام شد. علی صارمی در ۲۷دسامبر۲۰۱۰ اعدام شد، جعفر کاظمی و محمدعلی حاج آقایی در ۲۴ ژانویه۲۰۱۱ در زندان اوین در تهران اعدام شدند. آنها متهم به حمایت از سازمان مجاهدین خلق ایران بودند، این جنبش اپوزیسیون شناخته شده در ایران هم‌چنان قربانی سرکوب حکومت حاکم بر تهران می‌باشد.
اتهام هر سه آنها تبلیغ علیه رژیم و هم‌چنین بازدید از اشرف در عراق شده بود. این کمپ محل استقرار اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران است و فرزندان آقایان کاظمی و صارمی در آن‌جا اقامت دارند. جعفر کاظمی و محمدعلی حاج‌آقایی به‌ترتیب یازده وهفت سال را به‌دلیل هواداری از سازمان مجاهدین را در زندانها سپری کرده بودند. علی صارمی درمجموع ۲۴سال از عمر خود را در زندان بود که قسمتی در زمان شاه و قسمتی را در زمان رژیم مذهبی ایران گذرانده. این سه تن ماهها تحت شکنجه قرار گرفتند تا برای اعترافهای تلویزیونی علیه سازمان مجاهدین شرکت کنند. اما آنها در برابر این فشارها مقاومت کردند. تعداد دیگری از اقوام ساکنان اشرف نیز توسط قضاییه رژیم ایران به‌دلیل بازدید از اشرف به اعدام محکوم شده‌اند. ۳۴۰۰عضو سازمان مجاهدین خلق در کمپ اشرف نزدیکی مرز ایران مستقر هستند و این امر به مقامات رژیم ایران را آزار می‌دهد زیرا این سازمان در جنبش اعتراضی در ایران صاحب نقش است.
به گزارش منابع مختلف، طی ماههای اخیر ساکنان اشرف هدف اذیت و آزار و محاصره مقامات عراق قرار گرفته‌اند. از یک سال پیش، ساکنان اشرف هدف یک نوع شکنجه روانی قرار گرفته‌اند. پیش از این، در ژوئن۲۰۰۹ آنها هدف حملات مرگبار قرار گرفتند. این حوادث نقض کامل کنوانسیونهای کامل ژنو است. زمان آن فرا رسیده که ملل‌متحد تدابیر لازم را برای حراست از امنیت روانی و فیزیکی ساکنان اشرف اتخاذ کند. زمان آن فرا رسیده که آمریکا به تعهد خود در برابر تک‌تک ساکنان اشرف وفا کند.
جنبش مرآپ از بینانگذاران ائتلاف جهانی علیه حکم اعدام است که در سال۲۰۰۲ تأسیس شد و در ژوئن۲۰۰۲ اولین کنگره جهانی آن در استراسبورگ برگزارگردید. این ائتلاف جهانی دارای ۱۱۴عضو شامل سازمانهای غیر‌دولتی و بین‌المللی است. این ائتلاف دهم اکتبر را به‌عنوان روز جهانی علیه حکم اعدام معرفی کرد. از زمان تأسیس رژیم جمهوری اسلامی در ایران در سال۱۹۷۹، میلیونها تن قربانی تبعیض واقع شده و یا از حقوق بنیادین خود محروم شده‌اند، به‌ویژه به‌خاطر اعتقادات سیاسی، قومیت، جنسیت یا پیروی از یک فلسفه یا دین متفاوت. رژیم ایران مرتباً در صدر حکومتهایی قرار می‌گیرد که بیشترین اعدامها را انجام می‌دهند. به‌نسبت جمعیت ایران، این رژیم بیشترین تعداد اعدامها را در جهان انجام می‌دهد. استفاده از این مجازات، شیوه‌یی است برای رژیم ملاها جهت ایجاد فضای وحشت. مجازات اعدام وسیله‌ایست در دست حکومت برای مقابله با بی‌ثباتی سیاسی و بحران اجتماعی.
از سال ۲۰۰۴ جمهوری اسلامی ایران مانع بازدید گزارشگر ویژه ملل‌متحد در امور شکنجه می‌شود، کمیسر عالی حقوق‌بشر، خانم پیلای، از رژیم ایران مکرراً خواسته است که به اعدامها خاتمه دهد. او گفته است من از این‌که می‌بینم مقامات ایرانی به‌جای توجه به درخواست ما، به‌عکس تعداد اعدامها را افزایش داده‌اند شگفت‌زده شده‌ام.
طی ماههای اخیر تعداد فزاینده‌یی از افراد به اتهام محاربه به اعدام محکوم شده‌اند. به‌گفته منابع بیش از ۱۰۰تن از هنگام انتخابات ژوئن۲۰۰۹ و از آغاز دومین دوره محمود احمدی‌نژاد اعدام شده‌اند. طی ماه دسامبر و ژانویه۱۲۰ تن اعدام شده‌اند که چهار برابر بیشتر از همین مدت در سال گذشته می‌باشد. یک زندانی سیاسی کرد به‌نام حسین خضری به اتهام محاربه در ۱۵ژانویه۲۰۱۱ اعدام شد، خانم زهرا بهرامی مادر دو فرزند که دارای تابعیت هلندی نیز بود بعد از دستگیر‌شدن در تظاهرات عاشورا در ۲۷دسامبر۲۰۰۹ و در ۲۹ ژانویه۲۰۱۱ اعدام شد. علی صارمی در ۲۷دسامبر۲۰۱۰ اعدام شد، جعفر کاظمی و محمدعلی حاج آقایی در ۲۴ ژانویه۲۰۱۱ در زندان اوین در تهران اعدام شدند. آنها متهم به حمایت از سازمان مجاهدین خلق ایران بودند، این جنبش اپوزیسیون شناخته شده در ایران هم‌چنان قربانی سرکوب حکومت حاکم بر تهران می‌باشد.
اتهام هر سه آنها تبلیغ علیه رژیم و هم‌چنین بازدید از اشرف در عراق شده بود. این کمپ محل استقرار اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران است و فرزندان آقایان کاظمی و صارمی در آن‌جا اقامت دارند. جعفر کاظمی و محمدعلی حاج‌آقایی به‌ترتیب یازده وهفت سال را به‌دلیل هواداری از سازمان مجاهدین را در زندانها سپری کرده بودند. علی صارمی درمجموع ۲۴سال از عمر خود را در زندان بود که قسمتی در زمان شاه و قسمتی را در زمان رژیم مذهبی ایران گذرانده. این سه تن ماهها تحت شکنجه قرار گرفتند تا برای اعترافهای تلویزیونی علیه سازمان مجاهدین شرکت کنند. اما آنها در برابر این فشارها مقاومت کردند. تعداد دیگری از اقوام ساکنان اشرف نیز توسط قضاییه رژیم ایران به‌دلیل بازدید از اشرف به اعدام محکوم شده‌اند. ۳۴۰۰عضو سازمان مجاهدین خلق در کمپ اشرف نزدیکی مرز ایران مستقر هستند و این امر به مقامات رژیم ایران را آزار می‌دهد زیرا این سازمان در جنبش اعتراضی در ایران صاحب نقش است.
به گزارش منابع مختلف، طی ماههای اخیر ساکنان اشرف هدف اذیت و آزار و محاصره مقامات عراق قرار گرفته‌اند. از یک سال پیش، ساکنان اشرف هدف یک نوع شکنجه روانی قرار گرفته‌اند. پیش از این، در ژوئن۲۰۰۹ آنها هدف حملات مرگبار قرار گرفتند. این حوادث نقض کامل کنوانسیونهای کامل ژنو است. زمان آن فرا رسیده که ملل‌متحد تدابیر لازم را برای حراست از امنیت روانی و فیزیکی ساکنان اشرف اتخاذ کند. زمان آن فرا رسیده که آمریکا به تعهد خود در برابر تک‌تک ساکنان اشرف وفا کند.
