دست‌نوشته‌ای از زندانی سیاسی ارژنگ داودی به‌مناسبت روز جهانی زن خطاب به شیر‌زنان قهرمان ایران‌زمین که با ایستادگی و تحمل رنج و محنت همانند کوهی استوار از برابری حقوق خود کوتاه نیامده‌اند و برای آن هر بهایی را پرداخته و می‌پردازند. متن پیام به قرار زیر می‌باشد:
روزگار غریبی‌ست نازنین
ولی از یاد مبر که ما
که من و تو
انسان را رعایت کرده‌ایم
خود اگر شاهکار خدا بود یا نبود
از غار زندان رجایی‌شهر نقد ۴ دخمۀ ۱۲ سیاهچال ۲۹
درود می‌فرستم به پیشگاه بلند تمام زنانی که در طول دورانهای خفقان‌دار تاریخ جدابندی انسان، قهرمانانه بپاخاستند و بی‌باکانه تابوهای سخت‌جان سنتهای فرتوت را درهم‌شکستند.
و شادباش می‌گویم فرارسیدن روز جهانی زن را به حضور یکایک زنان در اقصی نقاط گیتی به ویژه زنان مبارزی که نابرابریها را تاب نمی‌آرند و دوشادوش مردان ستم‌ستیز برای محو تمامی اشکال تبعیض به رشادت قد برافراشته و عزم جزم کرده‌اند که تا سالم و یکپارچه نمودن جامعه مخدوش و دوپاره بشری از بذل هیچ تلاشی مضایقه ندارند.
فرصت را غنیمت شمرده و درود می‌فرستم به پیشگاه مبارک تمامی جانباختگان و جان‌برکفانی که به‌ویژه در 30سال گذشته در برابر سیطره سیاه بلاهت حاکم پرچم پرافتخار پایداری را جانانه برافراشته نگاه‌داشته‌اند و سپاس می‌گویم به تمامی آنان‌که در سراسر سرزمین اهورایی ایران در تقابل با نیروهای اهریمنی نظام ستم‌شیخی خطر می‌کنند و از جان مایه می‌گذارند و قهرمانانه به اعتراض برمی‌خیزند.
به جان، حق‌گذارم و منت‌پذیر
به جان منت پذیرم و حق گذارم
از غار زندان رجایی‌شهر دستان امیدوار خود را صمیمانه به سوی تمامی انسانهای آزادیخواه، دموکرات‌منش و نیک‌اندیش جهان به‌ویژه‌ایرانیان و ایرانی تباران در داخل و خارج از مام میهن دراز می‌کنم و از سیاهچاله‌های زندان بی‌پیرایه از صمیم جان بلند و رسا فریاد برمی‌آرم که؛
همه‌تان را دوست دارم
روی ماه همه‌تان را می‌بوسم
و برای ساختن یک ایران آزاد، یک ایران آباد روی همه‌تان حساب می‌کنم
اهورامزدا نگاهدار ایرانیان و نگاهبان ایران‌زمین باد
یزدان پاک به تلاشهای هماهنگ ما اونقدر فراوونی و اونقدر فزونی می‌بخشه که بتونیم از خودمون و از سرزمین اهوراییمون به خوبی نگهداری کنیم.
مبارزه مردم ایران را ارج می‌نهم و روز جهانی زن را گرامی می‌دارم.
پیش به سوی انقلاب دموکراتیک ایرانیان
ایران هرگز نمی‌میرد
ارژنگ داودی
زندان رجایی شهر
سه‌شنبه ۱۷اسفندماه ۱۳۸۹ برابر با ۸مارس ۲۰۱۱.
روزگار غریبی‌ست نازنین
ولی از یاد مبر که ما
که من و تو
انسان را رعایت کرده‌ایم
خود اگر شاهکار خدا بود یا نبود
از غار زندان رجایی‌شهر نقد ۴ دخمۀ ۱۲ سیاهچال ۲۹
درود می‌فرستم به پیشگاه بلند تمام زنانی که در طول دورانهای خفقان‌دار تاریخ جدابندی انسان، قهرمانانه بپاخاستند و بی‌باکانه تابوهای سخت‌جان سنتهای فرتوت را درهم‌شکستند.
و شادباش می‌گویم فرارسیدن روز جهانی زن را به حضور یکایک زنان در اقصی نقاط گیتی به ویژه زنان مبارزی که نابرابریها را تاب نمی‌آرند و دوشادوش مردان ستم‌ستیز برای محو تمامی اشکال تبعیض به رشادت قد برافراشته و عزم جزم کرده‌اند که تا سالم و یکپارچه نمودن جامعه مخدوش و دوپاره بشری از بذل هیچ تلاشی مضایقه ندارند.
فرصت را غنیمت شمرده و درود می‌فرستم به پیشگاه مبارک تمامی جانباختگان و جان‌برکفانی که به‌ویژه در 30سال گذشته در برابر سیطره سیاه بلاهت حاکم پرچم پرافتخار پایداری را جانانه برافراشته نگاه‌داشته‌اند و سپاس می‌گویم به تمامی آنان‌که در سراسر سرزمین اهورایی ایران در تقابل با نیروهای اهریمنی نظام ستم‌شیخی خطر می‌کنند و از جان مایه می‌گذارند و قهرمانانه به اعتراض برمی‌خیزند.
به جان، حق‌گذارم و منت‌پذیر
به جان منت پذیرم و حق گذارم
از غار زندان رجایی‌شهر دستان امیدوار خود را صمیمانه به سوی تمامی انسانهای آزادیخواه، دموکرات‌منش و نیک‌اندیش جهان به‌ویژه‌ایرانیان و ایرانی تباران در داخل و خارج از مام میهن دراز می‌کنم و از سیاهچاله‌های زندان بی‌پیرایه از صمیم جان بلند و رسا فریاد برمی‌آرم که؛
همه‌تان را دوست دارم
روی ماه همه‌تان را می‌بوسم
و برای ساختن یک ایران آزاد، یک ایران آباد روی همه‌تان حساب می‌کنم
اهورامزدا نگاهدار ایرانیان و نگاهبان ایران‌زمین باد
یزدان پاک به تلاشهای هماهنگ ما اونقدر فراوونی و اونقدر فزونی می‌بخشه که بتونیم از خودمون و از سرزمین اهوراییمون به خوبی نگهداری کنیم.
مبارزه مردم ایران را ارج می‌نهم و روز جهانی زن را گرامی می‌دارم.
پیش به سوی انقلاب دموکراتیک ایرانیان
ایران هرگز نمی‌میرد
ارژنگ داودی
زندان رجایی شهر
سه‌شنبه ۱۷اسفندماه ۱۳۸۹ برابر با ۸مارس ۲۰۱۱.
