دادگاه تجدیدنظر تهران حکم اعدام جعفر کاظمی، زندانی سیاسی را به اتهام محاربه تأیید کرد؛ به‌دنبال آن خبرهایی مبنی بر احتمال اعدام این زندانی مقاوم در روز سه‌شنبه منتشر گردید که موجب برانگیخته شدن وجدانهای بیدار بشری در داخل و خارج کشور شد.
در پی این اقدام امیر کاظمی، برادر جعفر کاظمی، گفت: آخرین وضعیتش این بود که دوشنبه گذشته که برای ملاقات رفتیم، حکمش آمده بود اما گفتند که به ما در این باره دستوری نداده‌اند. با این حال خبرهایی که ما شنیده‌ایم دال بر این است که می‌خواهند حکم را عملی کنند.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا اتهاماتی که به جعفر کاظمی وارد شده را خودش پذیرفته است، جواب داد: اتهامات را پذیرفته است. دادگاه اولی که به‌اصطلاح برایش تشکیل دادند به‌خاطر این بود که با پسرش دیدار داشته، در همان دادگاه اول، ایشان را به محاربه متهم کردند و به اعدام محکوم کردند. متاسفانه بعد از آن هم دادگاه تجدیدنظر دوباره حکم را تایید کرد. ما به همه‌جا نامه نوشتیم و مراجعه کردیم، به هر جا که عقلمان می‌رسید تا بلکه بتوانیم حکم را تغییر بدهیم اما متاسفانه دستمان به جایی نرسید. در حال حاضر، ما هم دستمان به جایی نمی‌رسد و راه به جایی نداریم. فقط می‌خواهیم از سازمان حقوق‌بشر، سازمانهای فعالی که خارج از ایران هستند تقاضا کنیم که کاری بکنند. اگر کسی می‌تواند کاری کند، اگر صدای مرا می‌شنود، کمکی به خانواده ما بکند تا از اجرای این حکم جلوگیری شود.
در پی این اقدام امیر کاظمی، برادر جعفر کاظمی، گفت: آخرین وضعیتش این بود که دوشنبه گذشته که برای ملاقات رفتیم، حکمش آمده بود اما گفتند که به ما در این باره دستوری نداده‌اند. با این حال خبرهایی که ما شنیده‌ایم دال بر این است که می‌خواهند حکم را عملی کنند.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا اتهاماتی که به جعفر کاظمی وارد شده را خودش پذیرفته است، جواب داد: اتهامات را پذیرفته است. دادگاه اولی که به‌اصطلاح برایش تشکیل دادند به‌خاطر این بود که با پسرش دیدار داشته، در همان دادگاه اول، ایشان را به محاربه متهم کردند و به اعدام محکوم کردند. متاسفانه بعد از آن هم دادگاه تجدیدنظر دوباره حکم را تایید کرد. ما به همه‌جا نامه نوشتیم و مراجعه کردیم، به هر جا که عقلمان می‌رسید تا بلکه بتوانیم حکم را تغییر بدهیم اما متاسفانه دستمان به جایی نرسید. در حال حاضر، ما هم دستمان به جایی نمی‌رسد و راه به جایی نداریم. فقط می‌خواهیم از سازمان حقوق‌بشر، سازمانهای فعالی که خارج از ایران هستند تقاضا کنیم که کاری بکنند. اگر کسی می‌تواند کاری کند، اگر صدای مرا می‌شنود، کمکی به خانواده ما بکند تا از اجرای این حکم جلوگیری شود.
