یک نمونه از به تاراج دادن داراییهای مردم ایران در جریان درگیری باندهای رژیم برملا شد.
پروژه خط لوله گاز ایران به پاکستان:
کمیسیون انرژی مجلس رژیم نژادحسینیان معاون پیشین امور بینالملل وزارت نفت و میرکاظمی وزیر نفت کابینه پاسدار احمدینژاد را احضار کرد تا ابهاماتی که در مورد پروژه انتقال گاز به پاکستان وجود دارد، بررسی کند. نژاد حسینیان بهمنظور تسویه حساب با باند پاسدار احمدینژاد این قرار داد را زیر سؤال برده است. اولین موضوع مربوط به قیمت فروش گاز به پاکستان است که محرمانه است. سؤال این است که چرا محرمانه است؟ مگر چه میزان ارزان فروشی شده است؟ در مورد این موضوع کمیسیون انرژی مجلس هم تصمیم گرفت که قیمت محرمانه بماند.
نژاد حسینیان ۷سؤال دیگر هم طرح کرده که گوشهیی از ابعاد خائنانه این پروژه را برملا کنه. این سؤالها از این قرار است:
ـ چرا قرارداد در خارج ایران و چرا در سفارت فرانسه در اسلامآباد امضا شده است؟
- اگر این کار بهدلیل عدم قبول قوانین ایران توسط پاکستان انجام گرفته؛ با مجوز چه کسی این درخواست مورد قبول ایران قرار گرفته است؟
ـ چرا شفاف عمل نکردهاند؟
- در بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تا بهحال در چند قرارداد قوانین جمهوری اسلامی حاکم نبوده است؟
ـ اگر بر تمام قراردادهای ایران با شرکتهای خارجی؛ قوانین ایران حاکم نباشد و بر هر کدام از قراردادها؛ قانون یک یا دو کشور خاص حاکم شود چگونه میتوان منافع ملی ایران را حفظ نمود؟
و آخرین سؤال: آیا فروش گاز ایران در بازار بینالمللی آنقدر سخت است که باید تن به این همه خفت داد؟
وزارت نفت کابینه پاسدار احمدینژاد بهجای پاسخ به این سؤالها، اظهارات نژادحسینیان را جرم قلمداد کرد و از وی شکایت کرد.
قابل توضیح اینکه، بهدلیل بیثباتی سیاسی رژیم و مشکلات جدی سرمایهگذاری قرارداد انتقال خط لوله گاز از ایران به پاکستان بالکل زیر سؤال است و چشم اندازی برای عملیاتی شدن آن نیست.
پروژه خط لوله گاز ایران به پاکستان:
کمیسیون انرژی مجلس رژیم نژادحسینیان معاون پیشین امور بینالملل وزارت نفت و میرکاظمی وزیر نفت کابینه پاسدار احمدینژاد را احضار کرد تا ابهاماتی که در مورد پروژه انتقال گاز به پاکستان وجود دارد، بررسی کند. نژاد حسینیان بهمنظور تسویه حساب با باند پاسدار احمدینژاد این قرار داد را زیر سؤال برده است. اولین موضوع مربوط به قیمت فروش گاز به پاکستان است که محرمانه است. سؤال این است که چرا محرمانه است؟ مگر چه میزان ارزان فروشی شده است؟ در مورد این موضوع کمیسیون انرژی مجلس هم تصمیم گرفت که قیمت محرمانه بماند.
نژاد حسینیان ۷سؤال دیگر هم طرح کرده که گوشهیی از ابعاد خائنانه این پروژه را برملا کنه. این سؤالها از این قرار است:
ـ چرا قرارداد در خارج ایران و چرا در سفارت فرانسه در اسلامآباد امضا شده است؟
- اگر این کار بهدلیل عدم قبول قوانین ایران توسط پاکستان انجام گرفته؛ با مجوز چه کسی این درخواست مورد قبول ایران قرار گرفته است؟
ـ چرا شفاف عمل نکردهاند؟
- در بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تا بهحال در چند قرارداد قوانین جمهوری اسلامی حاکم نبوده است؟
ـ اگر بر تمام قراردادهای ایران با شرکتهای خارجی؛ قوانین ایران حاکم نباشد و بر هر کدام از قراردادها؛ قانون یک یا دو کشور خاص حاکم شود چگونه میتوان منافع ملی ایران را حفظ نمود؟
و آخرین سؤال: آیا فروش گاز ایران در بازار بینالمللی آنقدر سخت است که باید تن به این همه خفت داد؟
وزارت نفت کابینه پاسدار احمدینژاد بهجای پاسخ به این سؤالها، اظهارات نژادحسینیان را جرم قلمداد کرد و از وی شکایت کرد.
قابل توضیح اینکه، بهدلیل بیثباتی سیاسی رژیم و مشکلات جدی سرمایهگذاری قرارداد انتقال خط لوله گاز از ایران به پاکستان بالکل زیر سؤال است و چشم اندازی برای عملیاتی شدن آن نیست.