تلویزیون سی.ان.ان شب گذشته، در برنامه ولف بلیتزر - سیچوئیشن روم ـ گفت: رآکتور هسته‌یی ایران هفته آینده زمانی که روسیه شروع به دادن سوخت به آن کند، به یک مرحله کیفی خواهد رسید، تمام این عملیات برای اواسط سپتامبر انتظار می‌رود که این امر وضعیت فوقالعاده‌یی را در موضوع هسته‌یی بین ایران و آمریکا ایجاد می‌کند.
این تلویزیون سپس از قول گزارشگر خود، برایان تاد، گفت: این واقعه قرار است هفته آینده اتفاق بیفتد، اما آن‌چه که بیش از همه مقامات غربی را نگران می‌کند، عمل سمبلیک آن است. به این معنی که ایران در برنامه هسته‌یی خود پیشرفت می‌کند و از این نظر این واقعه مهم است. سوخت‌رسانی به آن مجتمع هسته‌یی که در بوشهر در جنوب ایران است، فی‌النفسه ایران را به سلاح اتمی نزدیکتر نمی‌کند، معامله رساندن سوخت به مجتمع بوشهر، یک امر مشروع است که معامله ایست بین روسیه و ایران که برای سالیان بسته شده بود. در کمتر از یک هفته روسیه قرار است اورانیوم غنی شده با غلظت پایین به این مجتمع ارسال کند که برای نیروگاه برق که غیرنظامی است، مورداستفاده قرار می‌گیرد. در این مجتمع اورانیوم غنی نمی‌کنند. زمانی که این سوخت در میله‌ها مورد استفاده قرار گرفت، قرار است به روسیه بازگرادنده شود و با این کار مطمئن می‌شوند که ایرانیان کار دیگری با آن نمی‌کنند. آن‌چه که مقامات آمریکایی را نگران می‌کند، این است که آنها نمی‌خواستند که ایرانیان هیچ نوع پیشرفتی در موضوع هسته‌یی داشته باشند، تا این که ایران به سؤالات سازمان ملل پاسخ دهد که آیا آنها به‌دنبال تولید سلاح هسته‌یی هستند یا خیر؟ مقامات غربی معتقدند که ایران به آن سؤالات پاسخ نداده است.
ولف بلیتزر سوال کرد: آیا تاسیسات هسته‌یی دیگری نیز در ایران هست که مقامات آمریکایی نسبت به آنها نگرانی بیشتری داشته باشند؟
برایان تاد گفت: بله، دو مجتمع دیگر تا آن‌جا که ما می‌دانیم وجود دارد، یکی در نظنز است که در مرکز کشور است، در این سایت ایران اورانیوم را به میزان ۲۰درصد تغلیظ می‌کند، که این میزان اورانیوم برای تولید سلاح هسته‌یی کافی نیست. اما کارشناسان می‌گویند آنقدر می‌باشد که باعث نگرانی شود. ایرانیان می‌گویند که آن را برای یک رآکتور تحقیقاتی خود غنی می‌کنند که در مورد آن سؤالاتی وجود دارد. برخی کارشناسان معتقدند که آنها در آن‌جا بیش از آن‌چه که برای رآکتور تحقیقاتی نیاز دارند، درحال تولید اورانیوم می‌باشند. بنابراین آنها نگرانند که شاید آنها آن را، برای مقاصد دیگری می‌خواهند، بعد از آن، مجتمع هسته‌یی قم است که در فاصله کمی از نظنز قرار دارد و این مشکل ایجاد کرده است. این مجتمعی است که ایرانیان آن را مخفی نگاه داشته بودند، اطلاعات آمریکا آن را کشف کرد و رئیس‌جمهور از ایران در مورد آن بازخواست کرد. از آن زمان فعالیت زیادی در آن نبوده است. مشکل این‌جا است که مقامات سازمان ملل و آژانس، نظنز و بوشهر را مانیتور می‌کنند اما آنها قم را مانیتور نمی‌کنند و نمی‌دانند که در قم چه می‌گذرد.
ولف بلیتزر: ایران به داشتن بمب هسته‌یی تا چه میزان نزدیک شده است؟
برایان تاد: کارشناسان در موسسه علوم و امنیت بین‌المل به من گفتند اگر آنها بتوانند اورانیوم را در یک تاسیسات مخفی غنی کنند، کمتر از یک سال با بمب فاصله دارند، نه در قم بلکه در تاسیسات مخفی دیگر، مشکل این جاست که ما نمی‌دانیم که آیا آنها دارای تاسیسات دیگری مانند قم هستند یا خیر.
این تلویزیون سپس از قول گزارشگر خود، برایان تاد، گفت: این واقعه قرار است هفته آینده اتفاق بیفتد، اما آن‌چه که بیش از همه مقامات غربی را نگران می‌کند، عمل سمبلیک آن است. به این معنی که ایران در برنامه هسته‌یی خود پیشرفت می‌کند و از این نظر این واقعه مهم است. سوخت‌رسانی به آن مجتمع هسته‌یی که در بوشهر در جنوب ایران است، فی‌النفسه ایران را به سلاح اتمی نزدیکتر نمی‌کند، معامله رساندن سوخت به مجتمع بوشهر، یک امر مشروع است که معامله ایست بین روسیه و ایران که برای سالیان بسته شده بود. در کمتر از یک هفته روسیه قرار است اورانیوم غنی شده با غلظت پایین به این مجتمع ارسال کند که برای نیروگاه برق که غیرنظامی است، مورداستفاده قرار می‌گیرد. در این مجتمع اورانیوم غنی نمی‌کنند. زمانی که این سوخت در میله‌ها مورد استفاده قرار گرفت، قرار است به روسیه بازگرادنده شود و با این کار مطمئن می‌شوند که ایرانیان کار دیگری با آن نمی‌کنند. آن‌چه که مقامات آمریکایی را نگران می‌کند، این است که آنها نمی‌خواستند که ایرانیان هیچ نوع پیشرفتی در موضوع هسته‌یی داشته باشند، تا این که ایران به سؤالات سازمان ملل پاسخ دهد که آیا آنها به‌دنبال تولید سلاح هسته‌یی هستند یا خیر؟ مقامات غربی معتقدند که ایران به آن سؤالات پاسخ نداده است.
ولف بلیتزر سوال کرد: آیا تاسیسات هسته‌یی دیگری نیز در ایران هست که مقامات آمریکایی نسبت به آنها نگرانی بیشتری داشته باشند؟
برایان تاد گفت: بله، دو مجتمع دیگر تا آن‌جا که ما می‌دانیم وجود دارد، یکی در نظنز است که در مرکز کشور است، در این سایت ایران اورانیوم را به میزان ۲۰درصد تغلیظ می‌کند، که این میزان اورانیوم برای تولید سلاح هسته‌یی کافی نیست. اما کارشناسان می‌گویند آنقدر می‌باشد که باعث نگرانی شود. ایرانیان می‌گویند که آن را برای یک رآکتور تحقیقاتی خود غنی می‌کنند که در مورد آن سؤالاتی وجود دارد. برخی کارشناسان معتقدند که آنها در آن‌جا بیش از آن‌چه که برای رآکتور تحقیقاتی نیاز دارند، درحال تولید اورانیوم می‌باشند. بنابراین آنها نگرانند که شاید آنها آن را، برای مقاصد دیگری می‌خواهند، بعد از آن، مجتمع هسته‌یی قم است که در فاصله کمی از نظنز قرار دارد و این مشکل ایجاد کرده است. این مجتمعی است که ایرانیان آن را مخفی نگاه داشته بودند، اطلاعات آمریکا آن را کشف کرد و رئیس‌جمهور از ایران در مورد آن بازخواست کرد. از آن زمان فعالیت زیادی در آن نبوده است. مشکل این‌جا است که مقامات سازمان ملل و آژانس، نظنز و بوشهر را مانیتور می‌کنند اما آنها قم را مانیتور نمی‌کنند و نمی‌دانند که در قم چه می‌گذرد.
ولف بلیتزر: ایران به داشتن بمب هسته‌یی تا چه میزان نزدیک شده است؟
برایان تاد: کارشناسان در موسسه علوم و امنیت بین‌المل به من گفتند اگر آنها بتوانند اورانیوم را در یک تاسیسات مخفی غنی کنند، کمتر از یک سال با بمب فاصله دارند، نه در قم بلکه در تاسیسات مخفی دیگر، مشکل این جاست که ما نمی‌دانیم که آیا آنها دارای تاسیسات دیگری مانند قم هستند یا خیر.
