روزنامه واشنگتن پست طی مقاله‌یی احتمال استفاده از نیروی نظامی برای مقابله با برنامه اتمی رژیم ایران را مطرح کرد.
استیون سیمون در شورای امنیت ملی در دولت کلینتون و ری تکیه، مشاور پیشین دولت اوباما در امور ایران، در مقاله مشترکی در روزنامه واشنگتن پست نوشتند:
زمانی را تصور کنید که رئیس‌جمهور اوباما تنها دو گزینه دارد: آماده‌ی زیستن با یک ایران هسته‌یی باشد یا در مسیری پرمخاطره برای متوقف کردن آن دست به‌عمل نظامی بزند.
تصور کنید که دیپلوماسی مسیر خود را پیموده و بعد از مذاکراتی طولانی و بی‌نتیجه که باعث افزایش ناگهانی قیمتهای نفت و کاهش قدرت اقتصادی تحریمها علیه تهران شده، اطلاعات قابل اتکا بگوید که برنامه تسلیحاتی جمهوری اسلامی، در رسیدن به هدف خود، بسیار نزدیک شده است.
در مواجهه با چنین شرایطی آیا اوباما از نیرو علیه ایران استفاده خواهد کرد؟
رئیس سابق سیا، مایکل هایدن، معتقد است که چنین حرکتی ضروریست، وی اخیراً به سی.ان.ان گفت که یک ضربه نظامی علیه تاسیسات رژیم ایران ”به نظر غیرقابل تغییر است“ زیرا دیپلوماسی درحال شکست خوردن است.
هایدن هشدار داد: ما گفتگو می‌کنیم. آنها پیشروی می‌کنند. ما به تحریم رای می‌دهیم، آنها به پیشروی خود ادامه می‌دهند. ما سعی می‌کنیم مانع شویم و باز بداریم، آنها به پیشروی خود ادامه می‌دهند.
به‌عنوان یک موضوع عملی به‌هرحال تصمیم اوباما در استفاده از نیرو، به عواملی در ورای جدول زمانبندی ایران در دست‌یابی به بمب بستگی دارد.
در حقیقت محدودیتهای سیاسی، نظامی و سیاست که اوباما با آن مواجه خواهد بود، ممکن است دولت وی را هر چقدر هم که ایران به دست‌یابی بمب هسته‌یی و پیوستن به باشگاه هسته‌یی نزدیک شده باشد، مجبور به چشم‌پوشی از گزینه نظامی نماید… از دیدگاه اروپا پروسه سازمان ملل فقط برای فشار به ایران طراحی نشده بلکه برای درگیرکردن آمریکا در اقدامات طاقت‌فرسایی است که گزینه‌های آن را محدود می‌کند.
بنا‌به یک نظرسنجی توسط گالوپ که در ماه فوریه صورت گرفت، ۹۰درصد آمریکاییان معتقدند که رژیم ایران تهدید جدید برای منافع حیاتی آمریکاست، ۶۱درصد این تهدید را ”حیاتی“ ارزیابی کردند. یک نظرسنجی فاکس نیوز که در آوریل تهیه شد، دریافت که ۶۵درصد آمریکاییان از نیروی نظامی به‌عنوان راهی برای ممانعت از دست‌یابی رژیم ایران به تسلیحات اتمی حمایت می‌کنند. نظر سنجی سی.ان.ان در فوریه نشان داد که تنها ۲۳درصد از آمریکاییان در حال حاضر با گزینه نظامی علیه ایران موافق می‌باشند. به این ترتیب افکار عمومی آمریکا ممکن است از امکان حمله نظامی پشتیبانی کنند.
استیون سیمون در شورای امنیت ملی در دولت کلینتون و ری تکیه، مشاور پیشین دولت اوباما در امور ایران، در مقاله مشترکی در روزنامه واشنگتن پست نوشتند:
زمانی را تصور کنید که رئیس‌جمهور اوباما تنها دو گزینه دارد: آماده‌ی زیستن با یک ایران هسته‌یی باشد یا در مسیری پرمخاطره برای متوقف کردن آن دست به‌عمل نظامی بزند.
تصور کنید که دیپلوماسی مسیر خود را پیموده و بعد از مذاکراتی طولانی و بی‌نتیجه که باعث افزایش ناگهانی قیمتهای نفت و کاهش قدرت اقتصادی تحریمها علیه تهران شده، اطلاعات قابل اتکا بگوید که برنامه تسلیحاتی جمهوری اسلامی، در رسیدن به هدف خود، بسیار نزدیک شده است.
در مواجهه با چنین شرایطی آیا اوباما از نیرو علیه ایران استفاده خواهد کرد؟
رئیس سابق سیا، مایکل هایدن، معتقد است که چنین حرکتی ضروریست، وی اخیراً به سی.ان.ان گفت که یک ضربه نظامی علیه تاسیسات رژیم ایران ”به نظر غیرقابل تغییر است“ زیرا دیپلوماسی درحال شکست خوردن است.
هایدن هشدار داد: ما گفتگو می‌کنیم. آنها پیشروی می‌کنند. ما به تحریم رای می‌دهیم، آنها به پیشروی خود ادامه می‌دهند. ما سعی می‌کنیم مانع شویم و باز بداریم، آنها به پیشروی خود ادامه می‌دهند.
به‌عنوان یک موضوع عملی به‌هرحال تصمیم اوباما در استفاده از نیرو، به عواملی در ورای جدول زمانبندی ایران در دست‌یابی به بمب بستگی دارد.
در حقیقت محدودیتهای سیاسی، نظامی و سیاست که اوباما با آن مواجه خواهد بود، ممکن است دولت وی را هر چقدر هم که ایران به دست‌یابی بمب هسته‌یی و پیوستن به باشگاه هسته‌یی نزدیک شده باشد، مجبور به چشم‌پوشی از گزینه نظامی نماید… از دیدگاه اروپا پروسه سازمان ملل فقط برای فشار به ایران طراحی نشده بلکه برای درگیرکردن آمریکا در اقدامات طاقت‌فرسایی است که گزینه‌های آن را محدود می‌کند.
بنا‌به یک نظرسنجی توسط گالوپ که در ماه فوریه صورت گرفت، ۹۰درصد آمریکاییان معتقدند که رژیم ایران تهدید جدید برای منافع حیاتی آمریکاست، ۶۱درصد این تهدید را ”حیاتی“ ارزیابی کردند. یک نظرسنجی فاکس نیوز که در آوریل تهیه شد، دریافت که ۶۵درصد آمریکاییان از نیروی نظامی به‌عنوان راهی برای ممانعت از دست‌یابی رژیم ایران به تسلیحات اتمی حمایت می‌کنند. نظر سنجی سی.ان.ان در فوریه نشان داد که تنها ۲۳درصد از آمریکاییان در حال حاضر با گزینه نظامی علیه ایران موافق می‌باشند. به این ترتیب افکار عمومی آمریکا ممکن است از امکان حمله نظامی پشتیبانی کنند.
