۲۲سال از عبور سرفرازانه کاروان مقاومت ایران از قله «فروغ جاویدان» می‌گذرد. کاروانی بزرگ که با تمامی سلاحها، توش و توان و خانمانش و با بیقراری عاشقانه‌یی برای رهایی خلق تحت ستمش، به‌میانه آتش پرید و تا دروازه‌های کرمانشاه پیش رفت، رعشه مرگ و سرنگونی را بر ارکان حکومت دژخیمان مستولی ساخت و طاقی بالابلند از جسارت، اراده انقلابی و ایثار و فدای بیکران یک مقاومت سازش‌ناپذیر از بالاترین فرمانده تا تمامی رزمندگانش را در برابر اذهان مردم ایران و جهانیان به نمایش گذاشت.
آن روز که مسعود برای ثبت در سینه تاریخ از جمع مجاهدان و رزمندگان ارتش آزادی برای این تصمیم‌گیری خطیر و تاریخی نظرخواهی نمود و آنان به‌طور یکپارچه بر واجب بودن این عملیات و استواری گامهایشان در میدان پای فشردند، نتیجه عملیات را فارغ و فراتر از هر محاسبه معمولی، به تک تک آنان و خلق قهرمان ایران تبریک گفت. ۱۷سال پس از آن، درحالی‌که حوادث و رخدادهای بزرگی در منطقه به‌وقوع پیوسته و چهره دنیا و به‌طور خاص منطقه دچار دگرگونیهای اساسی شده است، حوادث و رویدادهایی که تنها یکی از آنها برای اضمحلال و خارج کردن یک جنبش از گردونه کافی بود. اما مقاومت ایران با ضمانت‌نامه آن تصمیم انقلابی و خون جوشان جاودانه فروغهایش، بسا قدرتمندتر، سرفرازتر و مشروع‌تر و مشهورتر با این شرایط خطیر و هولناک مواجه شد و سربلند از آن بیرون آمد و اکنون پیروزمندانه به پیش می‌رود.
آن روز هیولای جنگ‌افروز جماران می‌خواست با سرکشیدن جام زهر آتش‌بس که ارتش آزادی به حلقومش سرازیر کرده بود دشمن قسم خورده‌اش را به نخستین بازنده و قربانی جنگ خانمانسوز ۸ساله‌اش تبدیل کرده و خود از مهلکه بگریزد و با از دور خارج کردن راه‌حل دموکراتیک، طناب دار صلح را از گردن خود خارج ساخته، خلافت ابد مدتش را تضمین نماید و امید مردم جنگ‌زده و داغدار و از هستی ساقط شده‌ایران برای رهایی را در زیر خاکسترهای جنگ ۸ساله مدفون سازد. اما خیز برق‌آسا و تعرض بزرگ ارتش آزادی در سوم مرداد۶۷ ، میز توطئه دشمن را درهم شکست و به دنیا نشان داد که جنگ اصلی بین مردم و مقاومت ایران و خواست مبرم و عطش سوزان آنها برای آزادی از یک‌سو و حاکمیت غاصب استبداد مذهبی از سوی دیگر که برای سرنگونی آخوندها هم‌چنان ادامه دارد و حتمیت آن با مشعل جاویدان «فروغ» مهر خورده است.
آن روز که مسعود برای ثبت در سینه تاریخ از جمع مجاهدان و رزمندگان ارتش آزادی برای این تصمیم‌گیری خطیر و تاریخی نظرخواهی نمود و آنان به‌طور یکپارچه بر واجب بودن این عملیات و استواری گامهایشان در میدان پای فشردند، نتیجه عملیات را فارغ و فراتر از هر محاسبه معمولی، به تک تک آنان و خلق قهرمان ایران تبریک گفت. ۱۷سال پس از آن، درحالی‌که حوادث و رخدادهای بزرگی در منطقه به‌وقوع پیوسته و چهره دنیا و به‌طور خاص منطقه دچار دگرگونیهای اساسی شده است، حوادث و رویدادهایی که تنها یکی از آنها برای اضمحلال و خارج کردن یک جنبش از گردونه کافی بود. اما مقاومت ایران با ضمانت‌نامه آن تصمیم انقلابی و خون جوشان جاودانه فروغهایش، بسا قدرتمندتر، سرفرازتر و مشروع‌تر و مشهورتر با این شرایط خطیر و هولناک مواجه شد و سربلند از آن بیرون آمد و اکنون پیروزمندانه به پیش می‌رود.
آن روز هیولای جنگ‌افروز جماران می‌خواست با سرکشیدن جام زهر آتش‌بس که ارتش آزادی به حلقومش سرازیر کرده بود دشمن قسم خورده‌اش را به نخستین بازنده و قربانی جنگ خانمانسوز ۸ساله‌اش تبدیل کرده و خود از مهلکه بگریزد و با از دور خارج کردن راه‌حل دموکراتیک، طناب دار صلح را از گردن خود خارج ساخته، خلافت ابد مدتش را تضمین نماید و امید مردم جنگ‌زده و داغدار و از هستی ساقط شده‌ایران برای رهایی را در زیر خاکسترهای جنگ ۸ساله مدفون سازد. اما خیز برق‌آسا و تعرض بزرگ ارتش آزادی در سوم مرداد۶۷ ، میز توطئه دشمن را درهم شکست و به دنیا نشان داد که جنگ اصلی بین مردم و مقاومت ایران و خواست مبرم و عطش سوزان آنها برای آزادی از یک‌سو و حاکمیت غاصب استبداد مذهبی از سوی دیگر که برای سرنگونی آخوندها هم‌چنان ادامه دارد و حتمیت آن با مشعل جاویدان «فروغ» مهر خورده است.
