در یک گزارش رسمی که به مجمع عمومی و شورای حقوق‌بشر ملل‌متحد ارائه شد، 5 مقام رسمی ملل‌متحد شامل:
- گزارشگر ویژه حق برخورداری همگانی از بالاترین استاندارد سلامت جسمی و روحی ملل متحد،
- رئیس گروه کار بازداشتهای خودسرانه ملل متحد،
- گزارشگر ویژه اعدامهای فراقضایی، فوری یا خودسرانه ملل متحد،
-گزارشگر ویژه ارتقا و حفاظت از حق آزادی عقیده و بیان ملل‌متحد و
- گزارشگر ویژه در مورد شکنجه و سایر مجازاتهای بی‌رحمانه، ضدانسانی یا رفتار تحقیر آمیز ملل‌متحد، جنایات رژیم ضدبشری آخوندی و نیروهای عراقی علیه مجاهدان اشرف در روزهای ششم وهفتم مرداد 1388 را به ثبت رساندند.
این سند رسمی بین‌المللی که به‌مناسبت چهاردمین اجلاس شورای حقوق‌بشر ملل‌متحد در ژنو منتشر شده است، حملات جنایتکارانه نیروهای نوری مالکی با همدستی نیروی تروریستی قدس به اشرف و به ویژه گروگانگیری و شکنجه 36مجاهد اشرفی را که از مصادیق بارز جنایت علیه بشریت است را طی 16ماده جداگانه ثبت کرده است.
گزارشگر حق برخورداری همگانی از بالاترین استاندارد سلامت جسمی و روحی ملل متحد، در گزارش خود، دولت نوری مالکی را به‌خاطر بی‌پاسخ گذاشتن سوالات مشترک 4 گزارشگر ویژه ملل‌متحد و رئیس گروه کار بازداشتهای خودسرانه مورد انتقاد قرار داده است. 5 مقام ملل‌متحد طی سه نامه از جمله کشتار ساکنان اشرف توسط نیروهای عراقی، ممانعت از مداوای مجروحان که باعث بالا رفتن شمار شهدا شده است، شلیک به آمبولانس ساکنان به هنگام حمل مجروحان، نگهداری غیرقانونی و بدرفتاری و شکنجه و آزار 36 گروگان و ممانعت از آزادی آنها به‌رغم احکام صریح قاضی، مورد اعتراض قرار داده‌اند.
سازمان ملل متحد
مجمع عمومی
19 مه 2010
شورای حقوق‌بشر: چهاردهمین اجلاس
گزارش گزارشگر ویژه حق برخورداری همگانی از بالاترین استاندارد سلامت جسمی و روحی ملل متحد
اناند گروور (Anand Grover)
146 - در 7 اوت 2009 گزارشگر ویژه حق برخورداری همگانی از بالاترین استاندارد سلامت جسمی و روحی ملل متحد، همراه با رئیس گروه کار بازداشت خودسرانه ملل متحد، گزارشگر ویژه ارتقا و حفاظت از حق آزادی عقیده و بیان و گزارشگر ویژه در مورد شکنجه و سایر مجازاتهای بی‌رحمانه، ضدانسانی یا رفتار تحقیر آمیز ملل‌متحد، یک درخواست مشترک سریع به دولت عراق در مورد 36تن از ساکنان اشرف ارسال کردند.
در هنگام ارسال این درخواست، تمامی آنها در ایستگاه پلیس خالص در استان دیالی نگهداری می‌شدند.
147- بر اساس گزارش 28 ژوییه 2009، پلیس 36تن از ساکنان کمپ اشرف را، هنگامی که به تاسیس یک ایستگاه پلیس در این کمپ اعتراض کردند، دستگیر کرد.
حداقل 32تن از آنان به ایستگاه پلیس در خالص منتقل شدند، جائی که آنها براساس گزارشات توسط پلیس، با استفاده از باتونهای چوبی و کابلهای آهنی از قسمت سر و سینه و دستان مورد ضرب و شتم قرار گرفتند که در نتیجه آن، هفت نفر به‌طور جدی مجروح شدند (شکستگی بازو، ساعد، دستان، انگشتان و شکستگی در پشت و استخوان سر).
آنها قبلا به پادگان گردان عراقی در بیرون اشرف منتقل شده و در سلولی به مساحت 12 متر مربع قرار داده شده بودند.
148 - در خلال انتقال، یکی از این مردان به نام ابراهیم ملایی اقدام به وارد شدن به عقب وانت بار کرد که گفته می‌شود توسط یک افسر از نیروی ویژه عقرب مورد اصابت از ناحیه سر قرار گرفت. در نتیجه، او متحمل جراحت سر گردید و نیاز ضروری به مداوای پزشکی دارد. رویهم رفته دکترها مشخص کرده‌اند که حداقل 7نفر نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارند، اما آنها بدون رسیدگی پزشکی قابل قبولی باقی ماندند.
149- گزارشگر ویژه کمیسیون متاسف است که در زمان پایان رساندن این گزارش، دولت عراق هیچ پاسخی به این مکاتبه او نداده است.
150 - در اول اکتبر 2009، گزارشگر ویژه حق برخورداری از بالاترین استاندارد سلامت جسمی و روحی، به همراه گزارشگر ویژه اعدامهای فراقضایی، فوری یا خودسرانه و هم‌چنین گزارشگر ویژه در مورد شکنجه و سایر مجازاتهای بی‌رحمانه، ضدانسانی یا رفتار تحقیر آمیز ملل متحد، یک درخواست مشترک سریع به دولت عراق فرستادند و خواهان توجه به اطلاعات دریافتی در خصوص استفاده از قهرشدید توسط نیروی امنیتی عراق طی عملیات 28 و 29 ژوئیه در کمپ اشرف شدندکه منجر به مرگ 11تن از ساکنان کمپ اشرف و مجروح شدن بیش از 200تن گردید.
151 - بر اساس اطلاعات دریافتی، در روز 28 و 29 ژوئیه، صدها سرباز ارتش عراق و افسران پلیس دست به یک عملیات در کمپ اشرف با هدف ایجاد یک ایستگاه پلیس در داخل این کمپ زدند. از خودروهای هاموی و بلدوزرها برای تخریب حصارها و دیوارها دور تا دور این کمپ استفاده شد. گزارش شده است که نیروهای مسلح عراقی هم‌چنین بدون ملاحظه خودروها را با سرعت بالا به داخل جمعیت می‌راندند که تعدادی از این اشخاص را زیر گرفتند. وقتی نیروهای امنیتی عراق تلاش کردند داخل کمپ شوند، آنها با صدها ساکن بدون سلاح درگیر شدند که یک زنجیر انسانی تشکیل داده بودند. متعاقبا آنها با ساکنان این کمپ در داخل کمپ درگیر شدند. نیروهای امنیتی عراق از ابزار متفاوتی برای پراکنده کردن جمعیت استفاه می‌کردند، از جمله ماشین آبپاش، باطون، باطون میخ دار، میله‌های فلزی، چماق، زنجیر، داس، تبر، گاز اشگ آور و نارنجک صوتی گزارش شده است که نیروهای امنیتی عراق هم‌چنین از سلاح گرم علیه ساکنین کمپ استفاده کردند و به شلیک هدفدار دست زدند.
این عملیات منجر به مرگ 11تن از ساکنان کمپ اشرف شد که 6تن از آنان بر اثر شلیک گلوله کشته شدند. صدها تن نیز مجروح شدند که تعدادی از آنها جراحات سنگین برداشتند. زخم 23تن ازمجروحین ناشی از شلیک گلوله بود و 25تن به‌خاطر اصابت خودروها به آنها یا بر اثر رد شدن خودروها از روی آنها، مجروح شدند.
گزارش شده است که تعدادی از کشته‌ها عمدا به قتل رسیدند، و توسط یک گلوله به‌سر یا سینه مورد اصابت قرار گرفتند.
153 - این نیروهای امنیتی از ورود دکترها به کمپ اشرف طی این عملیات و برای چند روز بعد از آن جلوگیری کردند.
نیروهای چند ملیتی اجازه یافتند فقط در روز سوم زخمیها را تخلیه کنند. آمبولانس کمپ اشرف که با دکترهای حاضر در این کمپ تلاش می‌کردند ساکنین مجروح را به بیمارستان کمپ اشرف برسانند، طی این حمله چندین بار مورد اصابت گلوله قرار گرفت. گزارش شده است که فقدان به موقع دسترسی به رسیدگی پزشکی ممکن است موجب مرگ تعدادی از 11 ساکن این کمپ شده باشد.
154- علاوه بر این، نیروهای مسلح عراقی، ظاهرا تعداد زیادی از کالاهایی که متعلق به ساکنان بود، از جمله ژنراتورها، پنکه‌ها، میزها، صندلیها و ماشین ها را با خود بردند.
155-حدود 800 تا 1000تن از اعضای نیروهای امنیتی عراق در این عملیات شرکت کردند. گزارشها حاکی از آن است که نیروهای عراقی از واحدهای مختلفی بودند، از جمله، از واحدهای ارتشی مستقر در اطراف کمپ اشرف و از بغداد، واحدهای پلیس از استان دیالی، و نیروهای ویژه ارتش عراق.
156- گزارشگر ویژه کمیسیون، اظهار تاسف می‌کند که در زمان به پایان رساندن این گزارش، دولت عراق، هیچ پاسخی به مکاتبه او نداده است.
157- در اول اکتبر 2009، گزارشگر ویژه گزارشگر ویژه حق برخورداری همگانی از بالاترین استاندارد سلامت جسمی و روحی، به همراه رئیس گروه کار بازداشتهای خودسرانه، گزارشگر ویژه ارتقا و حفاظت از حق آزادی عقیده و بیان، و گزارشگر ویژه ملل متحود مورد شکنجه و سایر مجازاتهای بی‌رحمانه، ضدانسانی یا رفتار تحقیر آمیز، یک درخواست فوری الحاقی به دولت عراق فرستادند. این درخواست، در ارتباط با اشخاصی بود که به‌رغم صدور دستور آزادی آنها توسط قاضی تحقیق دادگاه استان دیالی، به‌طور مستمر در یک ایستگاه پلیس در شهرک خالص… نگاه داشته شدند.
قاضی مزبور در 16سپتامبر 2009، حکم قبلی خود در 24 اوت 2009، مبنی بر فرمان آزادی این افراد را، بدلیل اینکه هیچ اتهامی به آنها وارد نبود، مورد تایید قرار داد.
158- گزارشها حاکی از آن است که دادستان، که از اولین حکم قاضی تحقیق، فرجام خواهی کرده بود، هیچ اعتراضی به آزادی آنها، درفقدان اتهام یا قرار مجرمیت، نداشته است. اما بدلایل نامشخصی، مقامات پلیس محلی در شهرک خالص، کماکان از آزادی این زندانیان خودداری کردند. مقامات پلیس، برای اینکه این اشخاص را هم‌چنان در بازداشت نگاه داشت، مجوز قانونی یا دلیلی ارائه نداده‌اند.
مواد شماره 159، 160، 161، 162، ضمن ابراز نگرانی درباره توطئه بازگرداندن اجباری گروگانها به ایران، اسامی و مشخصات 36مجاهد اشرفی را ذکرکرده و هم‌چنین تصریح می‌کند که بیشتر این اشخاص در وضعیت سلامتی بدی می‌باشند و از رسیدگیهای کافی درمانی به آنها دریغ شده است.
گزارشگر ویژه ملل‌متحد درماده 162اظهار تاسف می‌کند که در زمان به پایان رساندن این گزارش، دولت نوری مالکی، هیچ پاسخی به مکاتبه او نداده است.
