اصرار رژیم برای ایجاد فضای رعب و وحشت به‌رغم فضای انفجاری جامعه نشانه استیصالش در حل بحرانهای فزاینده اجتماعی است. بیکار کردن انبوه کارگران زحمت کش بدون تعیین تکلیف حداقلهای معیشتی آنها، یکی از این بحرانهای لاعلاج است که به مثابه بنزین بر آتش خشم زحمتکشان بپاخاسته عمل می‌کند.
کارگر زحمت کشی می‌گفت:
کارگر زحمت کشی می‌گفت:
«الان جامعه کارگری دیگه‌چی واسه ش مونده، کارگر که دیگه زیر پا له شده دیگه، کارگری که روز جهانی خودش اجازه نداشته باشه بره تو خیابون دردش را بگه چه کارگری؟ نه آقا حقیقت در سال یه روز روز جهانی کارگره که کارگر بره مشکلاتشو بگه، اونم بش اجازه نمی‌دن، الان قانون ما قانون زوری شده...»
در هفته گذشته شاهد بسیاری تجمعهای اعتراضی علیه سیاستهای کارگری رژیم و کارگزاران چپاولگرش در کارخانه‌ها بودیم. حرف کارگران یا کار بود یا حقوق معوق
کارگران به ستوه آمده در مقابل اداره کار غرب تهران تجمع اعتراضی برپا کردند. آنها کارگر قراردادی 89روزه بودند که کارفرماهای وابسته به رژیم آنها را اخراج کرده‌اند. اخراج کارگران در کارخانه شدت گرفته است، و کارگران راهی جز اعتراض برایشان نمانده است. 400نفر از کارگران 23 شرکت تخلیه و بارگیری در بارانداز شلمچه در خرمشهر تجمع اعتراضی برپاکردند.
در هفته گذشته شاهد بسیاری تجمعهای اعتراضی علیه سیاستهای کارگری رژیم و کارگزاران چپاولگرش در کارخانه‌ها بودیم. حرف کارگران یا کار بود یا حقوق معوق
کارگران به ستوه آمده در مقابل اداره کار غرب تهران تجمع اعتراضی برپا کردند. آنها کارگر قراردادی 89روزه بودند که کارفرماهای وابسته به رژیم آنها را اخراج کرده‌اند. اخراج کارگران در کارخانه شدت گرفته است، و کارگران راهی جز اعتراض برایشان نمانده است. 400نفر از کارگران 23 شرکت تخلیه و بارگیری در بارانداز شلمچه در خرمشهر تجمع اعتراضی برپاکردند.
کارگران صید ماهی بندر میناب در بندر عباس دست به اعتصاب غذا زدند.
کارگران یک کارخانه شیرینی پزی در ملارد کرج تجمع اعتراضی برگزار کردند.
کارگران شرکت گوشت فارس در تجمع اعتراضی خود گفتند این شرکت 1400 کارگر داشت که در فروردین امسال 90 کارگر باقیمانده آن نیز اخراج شدند. کارگران گفتند صنعت و اقتصاد استان فارس رو به مرگ و تباهی است.
کارگران و از جمله رانندگان اتوبوس ترمینال زاگرس اهواز در اعتراض به عدم دریافت حقوق چند ماه خود در محل ترمینال دست به تجمع زدند، به دنبال این حرکت اعتراضی کارگران مسافران نیز با دادن شعار از آنها حمایت کردند. و رژیم طبق معمول با وارد کردن نیروهای سرکوبگر موقتا تجمع اعتراضی را پراکنده کرد اما در آستانه روز جهانی کارگر و درشرایطی که در اثر سیاستهای ضدمردمی رژیم روز به روز به ارتش بیکاران افزوده می‌شود آیا رژیم خواهد توانست از به هم پیوستن گدازه‌های خشم کارگران و جاری شدن سیل جلوگیری کند؟ تجربه ایام قیام مردم ایران پاسخ روشنی به این سؤال داده است، مردم اراده خود را تحمیل خواهند کرد، خود ولی‌فقیه ارتجاع هم صدای تندباد را از دور تشخیص داده است.
