ژان پیر برار، نماینده مجلس ملی فرانسه، طی مقاله‌یی در لوموند درباره قیام مردم ایران نوشت: قیامی که در ایران در ژوئن 2009 آغاز شد یک هدف مشخص داشت: سرنگونی دیکتاتوری خامنه‌ای و دلقکش احمدی‌نژاد که در برابر خواستهای ملت ایران پاسخی جز خشونت و ترور ندارند. فریاد تظاهر کنندگان کاملاًًً واضح است: مرگ بر دیکتاتور، «خامنه‌ای قاتل است، ولایتش باطل است» !
نماینده مجلس ملی فرانسه در مقاله خود با عنوان «همبستگی با دموکراتهای ایرانی که مبارزه می‌کنند»، نوشت: ملت ایران چیزی جز استقرار دموکراسی مطالبه نمی‌کند. رژیم ایران به‌رغم استفاده از همه نیروهای سرکوبگر، قادر به مهار قیام نیست. واکنش عجولانه رژیم برای ترتیب دادن ضدتظاهرات هیچ تاثیری نداشت. تبلیغات رژیم که مجاهدین خلق را هدف قرار داد، تنها استیصال دیکتاتور را به نمایش گذاشت.
ژان پیر برار نماینده مجلس ملی فرانسه با یادآوری این که «شورای ملی مقاومت ایران در سال 2002 سایتهای غنی‌سازی اورانیوم رژیم را افشا کرده است»، از سیاست استمالت در قبال دیکتاتوری آخوندی انتقاد کرده و می‌نویسد: در حالیکه ملاها استراتژی تولید اورانیوم غنی شده را دنبال می‌کنند و تهدید مسلح شدن آنها به سلاح هسته‌ای موجود است، آنها باسکوت (و بی‌عملی) قدرتهای دموکراتیک (غرب) تشویق می‌شوند.
آقای برار با تأکید براین که کشتار آزادی‌خواهان و مردم به‌پاخاسته ایران در مقابل دوربینها، مشروعیت رژیم ملاها را به لرزه در آورده، می‌نویسد: دولت فرانسه باید به سیاست دوگانه محکومیت لفظی سرکوب مردم و حضور کمپانیهایی مثل توتال و رنو در ایران پایان بخشد وقت آن رسیده است که با مردم ایران در مبارزه قهرمانانه آنها برای رهایی از زنجیرهای فاشیسم مذهبی همبستگی کنیم. بایستی روابط دیپلوماتیک با رژیم ملاها را معلق کرد.
ژان پیر برار نماینده مجلس ملی فرانسه تأکید می‌کند: به نام مردم فرانسه آزادی‌خواه، به نام سنتهای دموکراتیک، بایستی منتخبین ما ابراز نظر کنند. ما دیگر نمی‌توانیم چشمانمان را در مورد آنچه در مقابل ما، در صفحه تلویزیونهایمان می‌گذرد ببندیم. خلق باستانی ایران، که وارث یک تاریخ و فرهنگ چند هزار ساله است، حق دارد از مردم فرانسه، از منتخبین مردم فرانسه، و از دولت آنها انتظار همبستگی داشته باشد. نقش داشتن در سرنگونی رژیم حیوانی ملاها از طریق ایزوله کردن آن و یک حمایت روشن از نیروهای اپوزیسیون می‌گذرد. به‌خصوص از کسانی که به روشنی از برپایی یک رژیم دموکراتیک حمایت می‌کنند و به همین‌خاطر در زندانهای شاه و ملاها به‌سر برده‌اند. وقت آن رسیده است که از ابهام خارج شویم. ما باید در کنار مردم ایران که برای رهایی از یک استبداد سرکوبگر مبارزه می‌کند قرار داشته باشیم. باید به رژیم حاکم در ایران نشان داد که ادامه هرگونه عادیسازی روابط، مشروط به رفتار احترام‌آمیز نسبت به آزادیهای اساسی و قبل از هر چیز احترام به آزادی ابراز عقیده و انتخاب نظام سیاسی مطلوب مردم است.
نماینده مجلس ملی فرانسه در مقاله خود با عنوان «همبستگی با دموکراتهای ایرانی که مبارزه می‌کنند»، نوشت: ملت ایران چیزی جز استقرار دموکراسی مطالبه نمی‌کند. رژیم ایران به‌رغم استفاده از همه نیروهای سرکوبگر، قادر به مهار قیام نیست. واکنش عجولانه رژیم برای ترتیب دادن ضدتظاهرات هیچ تاثیری نداشت. تبلیغات رژیم که مجاهدین خلق را هدف قرار داد، تنها استیصال دیکتاتور را به نمایش گذاشت.
ژان پیر برار نماینده مجلس ملی فرانسه با یادآوری این که «شورای ملی مقاومت ایران در سال 2002 سایتهای غنی‌سازی اورانیوم رژیم را افشا کرده است»، از سیاست استمالت در قبال دیکتاتوری آخوندی انتقاد کرده و می‌نویسد: در حالیکه ملاها استراتژی تولید اورانیوم غنی شده را دنبال می‌کنند و تهدید مسلح شدن آنها به سلاح هسته‌ای موجود است، آنها باسکوت (و بی‌عملی) قدرتهای دموکراتیک (غرب) تشویق می‌شوند.
آقای برار با تأکید براین که کشتار آزادی‌خواهان و مردم به‌پاخاسته ایران در مقابل دوربینها، مشروعیت رژیم ملاها را به لرزه در آورده، می‌نویسد: دولت فرانسه باید به سیاست دوگانه محکومیت لفظی سرکوب مردم و حضور کمپانیهایی مثل توتال و رنو در ایران پایان بخشد وقت آن رسیده است که با مردم ایران در مبارزه قهرمانانه آنها برای رهایی از زنجیرهای فاشیسم مذهبی همبستگی کنیم. بایستی روابط دیپلوماتیک با رژیم ملاها را معلق کرد.
ژان پیر برار نماینده مجلس ملی فرانسه تأکید می‌کند: به نام مردم فرانسه آزادی‌خواه، به نام سنتهای دموکراتیک، بایستی منتخبین ما ابراز نظر کنند. ما دیگر نمی‌توانیم چشمانمان را در مورد آنچه در مقابل ما، در صفحه تلویزیونهایمان می‌گذرد ببندیم. خلق باستانی ایران، که وارث یک تاریخ و فرهنگ چند هزار ساله است، حق دارد از مردم فرانسه، از منتخبین مردم فرانسه، و از دولت آنها انتظار همبستگی داشته باشد. نقش داشتن در سرنگونی رژیم حیوانی ملاها از طریق ایزوله کردن آن و یک حمایت روشن از نیروهای اپوزیسیون می‌گذرد. به‌خصوص از کسانی که به روشنی از برپایی یک رژیم دموکراتیک حمایت می‌کنند و به همین‌خاطر در زندانهای شاه و ملاها به‌سر برده‌اند. وقت آن رسیده است که از ابهام خارج شویم. ما باید در کنار مردم ایران که برای رهایی از یک استبداد سرکوبگر مبارزه می‌کند قرار داشته باشیم. باید به رژیم حاکم در ایران نشان داد که ادامه هرگونه عادیسازی روابط، مشروط به رفتار احترام‌آمیز نسبت به آزادیهای اساسی و قبل از هر چیز احترام به آزادی ابراز عقیده و انتخاب نظام سیاسی مطلوب مردم است.
