روزنامه‌های فرانسوی فیگارو و لیبراسیون راه‌اندازی نمایشهای خیابانی دیکتاتوری آخوندی در وحشت از قیام قهرمانانه مردم ایران را مورد توجه قرار دادند و آن را با تظاهرات نمایشی روزهای پایانی شاه مقایسه کردند.
لیبراسیون بعد از اشاره به شرکت اجباری برخی از مردم مثل کارمندان و دانش آموزان در تظاهرات ترتیب داده شده از سوی رژیم دیکتاتوری، آن را با تظاهرات نمایشی روزهای پایانی شاه مقایسه کرده و می‌نویسد تظاهرات از ساعت 15 یعنی همزمان با تعطیلی ادارات شروع شد و این بار هم مانند زمان شاه در میان جمعیت غذا توزیع شد. امری که به بیشتر کردن جمعیت کمک می‌کرد.
لیبراسیون آن‌گاه ترفندهای رژیم، برای آنکه کمبود تظاهر کنندگان را بپوشاند، رو کرده و می‌نویسد: در تهران تظاهرات در میدان انقلاب برگزار شد، نه در میدان عظیم آزادی که معنی‌اش این است شرکت کنندگان آنقدرها هم که رژیم می‌خواهد بباوراند، زیاد نبودند.
لیبراسیون می‌افزاید: از آن‌جایی که این تظاهرات در دو روز متفاوت یعنی چهارشنبه در شهرستانها و پنجشنبه در تهران برگزار شد این احتمال می‌رود که تعداد زیادی از مردم دوبار تظاهرات کرده باشند.
فیگارو با اشاره به اینکه تظاهرات نه تنها توسط دولت بلکه توسط ادارات و مدارس نیز سازماندهی شده بود از قول یک کارمند شرکت دولتی نوشت: از سوی مدیریت به او و همکارانش دستور داده شد که در این تظاهرات شرکت کنند. او با ناراحتی گفت: این هیچ چیزی بیش از یک صحنه‌سازی بزرگ نیست.
فیگارو نیز می‌افزاید یک ویدئو در یوتیوب هم نشان می‌دهد که از یک ماشین آبی ساندویچهای مجانی میان جمعیت توزیع می‌کنند.
