قیام ایران؛ زنان و دختران

خبرگزاری آسوشیتدپرس طی گزارشی از تظاهرات مردم در روز 18تیر نوشت: براساس گزارش یک شاهد، دختری یک مأمور پلیس را هل داد و قبل از آن که از (چنگ) او بگریزد، محکم با مشت به سینه او کوبید: مجری: آیا تظاهر کنندگان ایرانی توان استمرار مقاومت و ایستادگی خود را دارند؟ صرف شرکت هزاران نفر در تظاهرات در خیابانهای تهران با وجود ترس از کتک خوردن و دستگیری، برای مخالفان، یک پیروزی بود. حکام مذهبی ایران بر این باورند که با توجه به فقدان یک رهبری روشن و رفتار نیروهای امنیتی، استمرار اعتراضها، امری دشوار خواهد بود. اما آنچه که موجب شد تا هزاران تن از مردان و زنان جوان روز پنجشنبه دست به راهپیمایی بزنند، عزم جزم شان بود. هنگامی که نیروهای امنیتی مردم را با باتون می‌زدند، تظاهر کنندگان متفرق می‌شدند و نزدیکی آن محل، مجدداً به هم می‌پیوستند و شعار مرگ بر دیکتاتور خود را از سر می‌گرفتند. آنها دستان خود را به نشانه علامت پیروزی بالا می‌گرفتند، و هنگامی که پلیس، گاز اشک آور شلیک می‌کرد، به سرعت برای پیدا کردن پوششی تلاش می‌نمودند. گزارش یک شاهد که روز جمعه ارسال گردید نشان می‌داد دختری یک مأمور پلیس را که متوقف اش کرده بود، هل داد و قبل از آن که از چنگ او بگریزد، محکم با مشت به سینه او کوبید. تظاهر کنندگان مسیرها را با استفاده از موانع بتونی بسته بودند، آنها تلاش می‌کردند موتورسیکلتهای شبه‌نظامیان بسیج را از رسیدن به جمعیت، بازدارند. علائمی از حمایت آنهایی که در تظاهرات حضور نداشتند هم، دیده می‌شد. مغازه‌داران و ساکنان محل، امکان ورود تظاهر کنندگان به مغازه و خانه‌های خود را می‌دادند. راننده‌ها بوق ماشینهای خود را به نشانه حمایت از تظاهر کنندگان به صدا درآوردند. این فضا، باعث بالارفتن روحیه فعالان و تظاهر کنندگان شده بود.