خامنه‌ای پرده‌ها را کنار زد و در دیدار با رئیس‌جمهور عراق، به‌دهان‌دریدگی علیه مجاهدین پرداخت و خواهان «عملی شدن توافقها» شد.
انگار که عراق تیول و ملک طلق ولایت ارتجاع است، «به‌صورت جدی عملی شدن توافق دوجانبه در خصوص اخراج» مجاهدین را بستانکاری می‌کند و به‌گونه حکم حکومتی رژیم آخوندی، مقرر می‌کند: «این تصمیم باید عملی شود و ما منتظر تحقق آن هستیم». زیرا مجاهدین به‌گفته بزرگ عمامه‌داران ولایت، «مایه شر و فساد» هستند؛ به‌خصوص که اتحادیه اروپا هم آنها را از لیست گروههای تروریستی خارج کرده است. اما در همین حال می‌گوید که دولتهای اروپا «حاضر به‌پذیرفتن منافقین در کشورهای خود نیستند».
به فرموده ولی‌فقیه ارتجاع: «نظامیان اشغالگر (هم) باید هرچه زودتر از عراق خارج شوند، زیرا هر یک روزی که خروج آنها به‌تأخیر بیفتد به‌ضرر ملت عراق خواهد بود».
طفلک فرتوت فراموش کرده است که منقل خودش و رژیمش از همین آتش اشغال عراق گرم شد!
به‌روی خودش هم نمی‌آورد که مردم عراق در انتخابات اخیر، در کربلا و بغداد و بصره و دیالی، آن‌چنان به رژیم منفور آخوندی و عوامل و وابستگانش سیلی زدند که صورت آخوندهای حاکم در تهران و قم سرخ شد! مردم عراق در این سالیان با گوشت و پوست و استخوان، مفهوم اشغال خزنده و پنهان را دریافته‌اند.
×××××××
اما آن‌چه به‌طور مضاعف خامنه‌ای را زخمی و برآشفته کرده است، دانشجویانی هستند که در تهران به‌دفن استخوان و گورستان کردن دانشگاهها از یکسو و به «دانشگاه» شدن شکنجه‌گاه اوین، در حاکمیت آخوندی از سوی دیگر، معترضند؛ از این روست که دقّ‌دل خود را بی‌محابا بر روی مجاهدین خالی می‌کند و آنها را مایه و موجب «شر و فساد» می‌داند.
راست می‌گوید! الحق که مجاهدین در همه جا، «شر و فساد» حکومت آخوندی را خوب برملا کردند. دست مریزاد!
×××××××
در آبان 86، پس از نامگذاری نیروی تروریستی قدس و سپاه پاسداران ارتجاع گفته بودیم:
«تبریک و آفرین بر آنها که در مجاهدتی بی‌همتا، در مبارزه‌یی بغرنج و جانفرسا، در برابر تسلیحات کشتار جمعی و تروریسم افسار گسیخته فاشیسم مذهبی و در برابر اشغالگری خزنده و درنده آن در عراق، سینه سپر کردند و سدّ بستند. برملا کردند، به‌کرسی نشاندند و به‌ثبت دادند. با تحمل فشار و پرداخت بها و فدای بسیار، که پایداری پرشکوه 5ساله در اشرف، نمونه آن است.
اگر مجاهدین و ارتش آزادی، از20سال پیش در کنار مرزهای میهن در خاک عراق صف نبسته بودند،
اگر شیرزنان و کوهمردان اشرف، از 5سال پیش عزم صبر و پایداری نکرده بودند،
اگر بیش از 80سلسله افشاگری و روشنگری وقفه‌ناپذیر بین‌المللی، درباره تسلیحات کشتار جمعی این رژیم نبود،
اگر شورای ملی مقاومت ایران، به‌رغم همه فشارها، بر مواضع اصولی خود علیه استبداد مذهبی پای نمی‌فشرد،
اگر رئیس‌جمهور برگزیده‌این شورا، از 4سال پیش، در شرایطی که احدی را یارای آن نبود، بر خطر دخالتها و جنایتهای رژیم آخوندی در عراق، فراتر از خطر اتمی انگشت نمی‌گذاشت،
اگر حدود 3700فقره دخالت و جنایتهای این رژیم در عراق طی 4سال گذشته برملا نمی‌شد (از لیست 32هزار مزدور گرفته تا 53مؤسسه خیریه پوششی رژیم و از لیست 8331عراقی که توسط نیروی قدس برای ترور شناسایی شده‌اند تا 692نفراز اعضای شبکه‌های ترور نیروی قدس و وزارت اطلاعات رژیم و لیست 497نمایندگی ولی‌فقیه در عراق و 53مقام ارشدی که رژیم ایران در دولت عراق کاشته است)، به‌راستی وضعیت چگونه بود؟
شیخکان سرکنگبین هسته‌یی را با عراق سر کشیده و لابد اکنون در شاخ آفریقا مستقر بودند و با بمب اتمی شاخ و شانه می‌کشیدند. مهمتر این‌که تسمه‌های ستم‌شیخی بر گرده مردم ایران محکم می‌شد و چشم‌انداز سرنگونی روشن نبود.
خوشا مجاهدینی که تا امروز به‌عهدشان وفا کرده‌اند و بی‌سلاح بیشتر و بیشتر با این رژیم اهریمنی چنگ در چنگ شدند و جنگیدند. آری، اشرف ایستاد و جهانی به‌ایستادگی برخاست».
×××××××
یک ماه پیش در گفتگو با قهرمانان اشرف به‌اطلاعشان رساندم که «ملایان حاکم، دولت عراق و فرستادگان آن به‌تهران را به‌شدت برای اقدامهای جنایتکارانه علیه ساکنان اشرف تحت فشار قرار داده‌اند. ایمیلها و اسناد مربوطه، قابل ارائه به‌هر دادگاه بی‌طرف بین‌المللی و کمیسیون حقیقت‌یاب ملل متحد در ژنو می‌باشد و شهود عینی درصورت نیاز آماده شهادت دادن در دادگاه هستند».
«پس از حذف نام مجاهدین از لیست تروریستی اتحادیه اروپا، رژیم زخم‌خورده آخوندی بر اشرف چنگ انداخته تا کلان ضربه‌یی را که خورده است جبران کند و به‌تعادل بازگشت‌ناپذیر پیشین دست‌یابد. بستن اشرف، خواسته و دیکته ارتجاع پلید آخوندی و از اساس غیرقانونی است.
رژیم آخوندی، اشرف را دینامیسم انزجار و مخالفت 3میلیون شیعه و 5میلیون و 200هزار تن از مردم عراق با خودش می‌داند و گمان می‌کند با ممنوع‌کردن تردد شهروندان عراقی به‌اشرف، از خشم و انزجار مردم عراق در امان می‌ماند».
×××××××
پس از انتخابات شورای استانها در عراق و شکست فاجعه‌بار برای رژیم آخوندی، ولایتی و متکی سراسیمه به‌بغداد شتافتند. وزیر خارجه آخوندها، طبق سناریو مصوب، از سوی ولی‌فقیه به‌مخاطبان خود گفت: «علت عمده این شکست، این بود که مجاهدین خلق پشت نیروهای ملی و غیردینی قرار داشتند؛ بنابراین از طرف جمهوری اسلامی‌دو نکته را تاکید می‌کنم:
اولاً ، به‌این مجموعه (مجاهدین) نباید فرصت داده شود. آنها علت اصلی شکست فراکسیونهای اسلامی بودند. مجاهدین با جلسات و کنفرانسها و جمع کردن سنیها و بعثیها و تروریستها، آنها را آموزش و شستشوی مغزی دادند و به‌این نقطه رساندند. اگر با مجاهدین سازش شود، بیش از این هم خواهند کرد. ما وقتی در تهران نتایج اولیه انتخابات و شکست احزاب دینی را شنیدیم، بسیار ناراحت شدیم و به‌کانال ارتباطی ابلاغ کردیم که باید این قرارگاه به‌طور کامل بسته شود تا در انتخابات پارلمان آینده، دچار این توطئه نشویم. به‌این مسأله بی‌نهایت باید اهمیت داده شود. در غیراین صورت همین بلای انتخابات استانی، در انتخابات پارلمانی هم تکرار می‌شود. ما در ایران به‌زودی انتخابات ریاست جمهوری داریم. چند ماه بعداز آن عراق انتخابات پارلمانی دارد؛ اگر به‌مجاهدین تا آن زمان فرصت داده شود، تاثیرات خود را خواهند گذاشت. لذا همین حالا این سرطان باید از تن عراق ریشه‌کن شود.
ثانیاً ، درشرایطی که عراق از طرف آمریکا اشغال شده و ما هم در تهدید اشغال هستیم، مذاکرات آینده ما با آمریکاییها، یک نقطه ضعف جدی دارد و آن مجاهدین هستند. نقطه ضعف ما در مذاکرات آینده، مجاهدین هستند و نقطه قوت آمریکاییها هم مجاهدین هستند؛ بنابراین باید این برگ برنده را از قبل بسوزانیم. ما به‌آمریکاییها گفته‌ایم که خارج کردن مجاهدین از لیست، برای ما به‌معنی اعلام جنگ آمریکا به‌ما می‌باشد و دموکراتها اهل جنگیدن نیستند و الان می‌خواهند به‌مساله داخلی و مسأله اقتصادی بپردازند و بنابراین مطمئن باشید هیچ‌وقت مجاهدین را از لیست خارج نمی‌کنند.
دولت عراق باید به‌آمریکاییها بگوید ما با مجاهدین تا هر زمانی که شما آنها را در لیست دارید، به‌عنوان تروریست برخورد می‌کنیم و همه روابط و ارتباطات آنها را قطع می‌کنیم».
×××××××
خط کار رژیم آخوندی در استان دیالی عراق که در انتخابات شورای این استان، 8میلیون دلار هزینه کرد اما باز هم به‌سختی شکست خورد، بسیار قابل توجه است. عیناً قسمتهایی از یک سند موثق اطلاعاتی نیروی تروریستی قدس را می‌خوانم:
«برای این که در انتخابات آتی شوراهای شهرها و بخشها که قرار است در تابستان باشد، همین بلا تکرار نشود، باید فکری کرد…
افرادی هم هستند که به‌حکومت محلی وارد می‌شوند که نباید اجازه بدهیم. همه این مسائل نیاز به‌این دارد که از تجارب و پشتیبانی و امکانات جمهوری اسلامی حداکثر استفاده صورت گیرد تا طرحی را برای مقابله با این وضعیت مشخص بکنیم. آمار و ارقام بسیار تلخ است. آقای ولایتی هم در نجف، نظرشان این بود که دیالی از دست رفت و نیاز به‌کار جدی دارد.
خطوط و چاره‌جویی ما به‌شرح زیر است:
1- تعیین مکانیزمی در هماهنگی با کمیساریا تا حدود 20هزار خانوار به‌این استان کوچ داده شوند. اسامی‌شان در لیستهای کمیساریا (کمیساریای انتخابات) نیست و نتوانسته‌اند رأی بدهند و ما پافشاری می‌کنیم تا بتوانند رأی بدهند.
2- البته استاندار آینده دیالی، یقیناً سنی خواهد بود که به‌احتمال قوی، یکی از اشرار است ولی ما تلاش می‌کنیم که ریاست شورای استان، یا منصب مهم دیگری را برای شیعیان بگیریم. مهم این است که حداقل با یک منصب کلیدی بتوانیم با مردم در رابطه با انتخابات شوراهای شهرها و هم‌چنین انتخابات پارلمانی آینده کار بکنیم.
3- اقدام بعدی این است که با همراهی برخی برادران در دیالی، در نجف و کربلا، اقدام به‌آگاه‌سازی شخصیتهای مذهبی و روحانیان در رابطه با خسارتی که در دیالی متوجه شیعیان شده بنماییم. هدف این است که در شورای استانها تا مجلس نمایندگان، اگر نمی‌توانیم چیزی را که خواهان آن هستیم، به‌تصویب برسانیم؛ حداقل جلو چیزی را که مخالفش هستیم بگیریم.
4- ایجاد اختلاف بین احزاب عراقی که ممکن است به‌زیان جمهوری اسلامی با یکدیگر ائتلاف کنند. از این ائتلافات به‌هر قیمت باید جلوگیری شود. در حال حاضر جوانان و برادرانمان، به‌صورت کاملاًًًً مخفی دارند روی بهم زدن و روی ایجاد اختلاف بین فراکسیون توافق و فراکسیون حوار کار می‌کنند؛ اعم از پخش شایعات، انجام برخی دستگیریها و ترویج این‌که این دستگیری تقصیر طرف مقابل بوده است.
5- کار کردن روی پیشینه مذهبی تمام کاندیداها، تا بتوان خطوطی را با نفرات مستعد باز کنیم و طرحها و پروژه‌های مشخصی از طرف مقابل را، با اخلال مواجه بکنیم و در پشت پرده، قول و قرارهایی را بگذاریم و حداقل بتوانیم جلو پیشرفت طرحهایی را که به‌نفعمان نیست بگیریم. حالا که پیروز نشدیم، حداقل جلو ضرر را بگیریم. برخی افراد شرور را هم باید از طریق هیأت پاکسازی برکنار کرد.
6- در اجرای طرحهایی که داریم، مشکل این است که شهروندان شیعه، خوب همکاری نمی‌کنند و بسیار سرخورده هستند و می‌گویند چه فایده دارد کار کنیم که دوباره همانهایی سرکار بیایند که دیدیم چه کردند.
7- متأسفانه برخلاف ایران، مردم در عراق حتی از اسمهای فراکسیونهای دینی زده شده‌اند. امروز در عراق کسانی دست بالا را پیدا می‌کنند که از جمهوری اسلامی فاصله می‌گیرند. سیاسیون اسلامی‌باید روشهای جدیدی را در پیش بگیرند. در ماه محرم در مذهبی‌ترین منطقه شیعه‌نشین دیالی، یک نظرسنجی انجام شد و تلویزیون الفرات در رتبه هجدهم قرار داشت. روزنامه‌ها و مجلاتی را هم که می‌گویند پول آن را جمهوری اسلامی می‌دهد، دیگر استقبالی ندارد.
8- اگر آمریکاییها زودتر از عراق بروند، فضا برای کار با جمهوری اسلامی بیشتر می‌شود.
9- اگر حساب منافقین رسیده شود، طرفداران آنها حساب کار خودشان را خواهند کرد و باید برای این موضوع، اولویت زیادی قائل شد».
×××××××
اما اکنون، این خامنه‌ای است که برای نخستین بار از طریق رسانه‌ها و شبکه رادیو و تلویزیون «خودی» آشکارا به یک توافق پنهان دوجانبه برای اخراج مجاهدین از عراق اعتراف می‌کند. به‌این ترتیب اثبات می‌شود که «اخراج مجاهدین از عراق و بستن اشرف»، خواسته و دیکته و دخالت و جنایت آخوندپسندی است که دیکتاتوری آخوندی برای آن، دولت عراق را به آشکارترین و وقیحانه‌ترین صورت، تحت فشار گذاشته است.
در حالی که خامنه‌ای خودش تصریح می‌کند که کشورهای دیگر حاضر به‌پذیرفتن مجاهدین نیستند، اخراج از عراق، مفهومی جز کشتار یا تسلیم به رژیم آخوندها و زانو زدن در برابر فاشیسم دینی ندارد. تصادفی نیست که تلویزیون رژیم پس از یاوه‌گویی خامنه‌ای علیه مجاهدین، سفیر رژیم در بغداد را به‌صحنه می‌آورد تا بگوید: «دولت عراق این را رسماًًًًًًً به‌اعضای این گروهک اعلام کرد که باید خاک عراق را ترک کنند و اینها باید بروند به‌کشور ثالثی، یا آن افراد نادم فریب‌خورده می‌توانند به‌کشور خودشان بازگردند…».
×××××××
از این رو گفته‌ایم و باز هم تکرار می‌کنیم که «به‌غایت استقبال می‌کنیم که عراق کشور قانون و دموکراسی و دارای حاکمیت بالاستقلال و به‌قول خودشان دارای سیادت ـ «ذات السیاده» ـ باشد. اما اگر رژیم آخوندی بخواهد این سیادت را سرقت کند و خط خودش را پیش ببرد و قوانین بین‌المللی را زیرپا بگذارد، یعنی همان چیزهایی را نقض کند که جامعه بین‌المللی و دولت آمریکا و کاخ سفید و سفارت آمریکا و پارلمان اروپا و اکثریت پارلمانهای کشورهای اروپایی، آن را در مورد حقوق ساکنان اشرف مورد تأکید قرار داده‌اند، آن‌وقت تا پای جان می‌ایستیم» (7بهمن).
