زندانی سیاسی سهیل عربی در دومین پیام خود از زندان اوین نوشت:
ما براندازیم با جور نمی‌سازیم
ما نمی‌بازیم بر ظلم می‌تازیم؛ بر ظلم می‌تازیم.
ما براندازیم با جور نمی‌سازیم
ما نمی‌بازیم بر ظلم می‌تازیم؛ بر ظلم می‌تازیم.
شعارمان را از شعوری بیشتر بهره‌مند سازیم. نه اصلاح‌طلب نما نه اصول گرا و نه حتی اعتدالی نما پایان دهیم به ماجرا.
کلید احزابی که دغدغه‌ای جز بر سر سفره انقلاب ماندن و غارتگری نداشته‌اند؛ قفل زنگ‌زده را باز نخواهد کرد. کلید در دست تو و من است. بجز من و تو هیچکس و هیچ کجا درد ما را چاره نخواهد کرد.
برای پیروزی بیش از هر چیز باید مطالباتمان را بدانیم. داشتن یک قوه قضاییه به واقع مستقل و البته بهره‌مندی از قوانین متناسب با نیازهای امروز و پایان دادن به سیستم سرمایه‌داری فاسد ولایتی... و حتی... مثل بیت رهبری حوزه علمیه آستان قدس رضوی و میلیته کاپیتالیزم سپاه پاسداران باید در رأس مطالباتمان قرار گیرد.
اما راه رسیدن به مطالباتمان باید این حقیقت را بپذیریم که جمهوری اسلامی هرگز زبان مسالمت‌آمیز را نفهمیده است و نخواهد فهمید.
نوشتیم حکم اعدام دادند خواندیم به زنجیر کشیدند راهپیمایی سکوت کردیم و کشتند.
آری گاهی برای رسیدن به صلح باید جنگید. و اکنون که یارانمان را کشتند و به زنجیر کشیدند چاره‌ای نیست مگر آن که قلم را در یک دست و اسلحه را در دست دیگر بگیریم. و تا پایان یعنی سرنگونی سلطنت عمامه بر سران و چفیه پوشان ادامه بدهیم.
نخواب وقتی که هم قفلت به زنجیره
نخواب وقتی که خون از شب سرازیره
به مبارزه ادامه بده به یاد آن که در قرنطینه اوین جان سپرد.
سهیل عربی
زندان اوین
۱۸دی ماه ۹۶
کلید احزابی که دغدغه‌ای جز بر سر سفره انقلاب ماندن و غارتگری نداشته‌اند؛ قفل زنگ‌زده را باز نخواهد کرد. کلید در دست تو و من است. بجز من و تو هیچکس و هیچ کجا درد ما را چاره نخواهد کرد.
برای پیروزی بیش از هر چیز باید مطالباتمان را بدانیم. داشتن یک قوه قضاییه به واقع مستقل و البته بهره‌مندی از قوانین متناسب با نیازهای امروز و پایان دادن به سیستم سرمایه‌داری فاسد ولایتی... و حتی... مثل بیت رهبری حوزه علمیه آستان قدس رضوی و میلیته کاپیتالیزم سپاه پاسداران باید در رأس مطالباتمان قرار گیرد.
اما راه رسیدن به مطالباتمان باید این حقیقت را بپذیریم که جمهوری اسلامی هرگز زبان مسالمت‌آمیز را نفهمیده است و نخواهد فهمید.
نوشتیم حکم اعدام دادند خواندیم به زنجیر کشیدند راهپیمایی سکوت کردیم و کشتند.
آری گاهی برای رسیدن به صلح باید جنگید. و اکنون که یارانمان را کشتند و به زنجیر کشیدند چاره‌ای نیست مگر آن که قلم را در یک دست و اسلحه را در دست دیگر بگیریم. و تا پایان یعنی سرنگونی سلطنت عمامه بر سران و چفیه پوشان ادامه بدهیم.
نخواب وقتی که هم قفلت به زنجیره
نخواب وقتی که خون از شب سرازیره
به مبارزه ادامه بده به یاد آن که در قرنطینه اوین جان سپرد.
سهیل عربی
زندان اوین
۱۸دی ماه ۹۶
