حدود ۶۰۰پناهجویی که آرزویشان رسیدن به استرالیاست، سال‌هاست که بدون هیچ‌گونه رسیدگی و خارج از هر گونه چهارچوب قضایی در بازداشتگاهی واقع در جزیره مانوس زندانی شده‌اند. این جزیره بخشی از خاک گینه نو در اقیانوس آرام است و بازداشتگاه آن به‌طور رسمی در نهم آبان ماه گذشته بسته شده است، اما افراد ساکن در آن از ترس خشونت بومیان جزیره حاضر به ترک آن محل نیستند.
استرالیا هیچ قایقی را که حامل مهاجران باشد نمی‌پذیرد، حتی اگر شرایط پذیرش را داشته باشند. جولی بیشاپ، سرپرست نخست‌وزیری استرالیا می‌گوید: «کسانی که پناهنده نیستند و هیچ حقی ندارند باید به خانه‌شان برگردند.»
سازمانهای حقوق‌بشری از این سیاست استرالیا به‌شدت خشمگین هستند و آن را برای دولت این کشور شرم‌آور می‌خوانند.
دولت پاپوآ آب و برق بازداشتگاه را قطع کرده و تنها یک روز به ساکنان آن فرصت داده تا محل را ترک کنند. آنها یا باید به یک مرکز ترانزیت در جزیره بروند یا با قبول تمام خطرات به کشورشان برگردند.
در میان پناهجویان مانوس افرادی از ملیتهای مختلف از جمله ایرانی و افغان دیده می‌شوند. در ژوئیه ۲۰۱۳، پلیس محلی پاپوآ به همراهی تعدادی افراد بومی به بازداشتگاه حمله برد و تعدادی از پناهجویان را در درگیری مجروح ساخت. رضا براتی، پناهجوی ۲۳ساله ایرانی در این حمله جان خود را از دست داد.
استرالیا هیچ قایقی را که حامل مهاجران باشد نمی‌پذیرد، حتی اگر شرایط پذیرش را داشته باشند. جولی بیشاپ، سرپرست نخست‌وزیری استرالیا می‌گوید: «کسانی که پناهنده نیستند و هیچ حقی ندارند باید به خانه‌شان برگردند.»
سازمانهای حقوق‌بشری از این سیاست استرالیا به‌شدت خشمگین هستند و آن را برای دولت این کشور شرم‌آور می‌خوانند.
دولت پاپوآ آب و برق بازداشتگاه را قطع کرده و تنها یک روز به ساکنان آن فرصت داده تا محل را ترک کنند. آنها یا باید به یک مرکز ترانزیت در جزیره بروند یا با قبول تمام خطرات به کشورشان برگردند.
در میان پناهجویان مانوس افرادی از ملیتهای مختلف از جمله ایرانی و افغان دیده می‌شوند. در ژوئیه ۲۰۱۳، پلیس محلی پاپوآ به همراهی تعدادی افراد بومی به بازداشتگاه حمله برد و تعدادی از پناهجویان را در درگیری مجروح ساخت. رضا براتی، پناهجوی ۲۳ساله ایرانی در این حمله جان خود را از دست داد.
