به دنبال استعفای سعد حریری، نخست‌وزیر لبنان در اعتراض به دخالتهای رژیم آخوندی در این کشور و تحولات پس از آن، دیکتاتوری آخوندی در رسانه‌های حکومتی، سیر تحولات را حساس و پرشتاب توصیف کرده و ترس و نگرانی ولی‌فقیه ارتجاع و باندهای رژیم از عواقب سیاستهای مداخله‌جویانه و تروریستی را برملا کرده‌اند.
کیهان خامنه‌ای نوشت:
استعفای مشکوک سعد حریری، حمله موشکی انصارالله به فرودگاه بین‌المللی ریاض و قلع و قمع شاهزادگان سعودی از سوی محمد بن سلمان، سه اتفاق بسیار مهمی هستند که با کمی بالا و پایین، هم با یکدیگر ارتباط دارند، هم به (نظام) ایران و هم با تحولات پرشتاب و تعیین‌کننده منطقه و پایان عمر داعش. اما چگونه؟
خروجی اصلی استعفا خوانی «حریری» چیزی نبود جز نوعی فشار سیاسی به (نظام) ایران و حزب‌الله لبنان. این فشارها مدتی پس از تحریم‌های آمریکا علیه حزب‌الله آغاز می‌شود و نکته ماجرا نیز دقیقاً همین‌جاست.
تحریم حزب‌الله لبنان از جهاتی شبیه به تحریم‌های «کاتسا» است... می‌توان از هم‌اکنون پیش‌بینی کرد، فشارهای داخلی از سوی طیف نزدیک به غربِ لبنان، طی روزهای آینده گسترش یابد. احتمالاً تحریم‌های گسترده‌یی نیز در آینده از سوی آمریکا و متحدانش علیه حزب‌الله اعمال خواهد شد. برخی نیز معتقدند، این ماجراجویی‌ها می‌تواند مقدمه شروع جنگی تازه در منطقه باشد، جنگی که در یک طرف آن حزب‌الله قرار دارد.
دشمن، خود را به آب و آتش می‌زند تا شرایط را به نفع خود تغییر دهد. یک روز با تحریم، یک روز با تهدید، و یک روز هم با «مذاکره و برجام!»... (کیهان 16/آبان/96)
یک مهره خامنه‌ای به نام محمدی در سرمقاله روزنامه حکومتی وطن امروز می‌نویسد:
شدت تحولات در منطقه خاورمیانه اکنون بسیار بالاست. بازیگران مختلف گویی به این نتیجه رسیده باشند که وقت در حال از دست رفتن است، با سرعت تصمیم‌هایی می‌گیرند و با سرعت بیشتری درصدد اجرای آنها هستند...
اصل بنیادین توصیف‌کننده همه تحولات این است که (نظام) در حال تحمیل اصول خود به خاورمیانه پساداعش است. بنابراین رقبا ظاهراً جمع شده‌اند...
(و) آمریکا در تلاش برای توانمند کردن بازیگران منطقه‌یی علیه (نظام) است
آمریکا به استراتژی سنتی ترکیب تندروها و میانه‌رو‌ها رو آورده و... تمرکز جدی آمریکا بر استفاده از گزینه تحریم هم ریشه در همین دارد. حتی می‌توانید حذف حریری از بیروت را هم از این زاویه بنگرید. این جایی است که باید درباره آن هوشیار (بود). (وطن امروز 16/آبان/96)
روزنامه شرق از باند روحانی نوشت: با استعفای سعد حریری، به‌نظر می‌رسد مهندسی ایجاد بحران دائم در خاورمیانه که از بحران سوریه کلید زده شد، وارد فرایند شوم و ویرانگر جدیدی شده است.
دیپلماسی (ما) باید با دقت و حساسیت وضعیت جدید منطقه را مورد توجه قرار دهد. (شرق 16/آبان/96)
روزنامه حکومتی ابتکار نوشت ریاض حالا می‌خواهد با استعفای حریری، چنین بنمایاند که به شکل نرم و به کمک عواملش صحنه را به هم زند. هدف، واداشتن تهران به قاعده‌یی است که ریاض و دیگر متحدان منطقه‌یی آنان می‌پسندند. آنان محدود کردن نفوذ نظام در عراق و سوریه را در اولویت خود قرار داده‌اند (ابتکار 16/آبان/96)
یک روزنامه دیگر باند روحانی نیز به سران نظام هشدار داد: تصویری که پیش رو داریم، صحنه تدارک یک جنگ منطقه‌یی و حلقه‌هایی از زنجیره اقدامات توطئه‌گران بین‌المللی برای خلق یک درگیری است. (جامعه فردا 16/آبان/96)
کیهان خامنه‌ای نوشت:
استعفای مشکوک سعد حریری، حمله موشکی انصارالله به فرودگاه بین‌المللی ریاض و قلع و قمع شاهزادگان سعودی از سوی محمد بن سلمان، سه اتفاق بسیار مهمی هستند که با کمی بالا و پایین، هم با یکدیگر ارتباط دارند، هم به (نظام) ایران و هم با تحولات پرشتاب و تعیین‌کننده منطقه و پایان عمر داعش. اما چگونه؟
خروجی اصلی استعفا خوانی «حریری» چیزی نبود جز نوعی فشار سیاسی به (نظام) ایران و حزب‌الله لبنان. این فشارها مدتی پس از تحریم‌های آمریکا علیه حزب‌الله آغاز می‌شود و نکته ماجرا نیز دقیقاً همین‌جاست.
تحریم حزب‌الله لبنان از جهاتی شبیه به تحریم‌های «کاتسا» است... می‌توان از هم‌اکنون پیش‌بینی کرد، فشارهای داخلی از سوی طیف نزدیک به غربِ لبنان، طی روزهای آینده گسترش یابد. احتمالاً تحریم‌های گسترده‌یی نیز در آینده از سوی آمریکا و متحدانش علیه حزب‌الله اعمال خواهد شد. برخی نیز معتقدند، این ماجراجویی‌ها می‌تواند مقدمه شروع جنگی تازه در منطقه باشد، جنگی که در یک طرف آن حزب‌الله قرار دارد.
دشمن، خود را به آب و آتش می‌زند تا شرایط را به نفع خود تغییر دهد. یک روز با تحریم، یک روز با تهدید، و یک روز هم با «مذاکره و برجام!»... (کیهان 16/آبان/96)
یک مهره خامنه‌ای به نام محمدی در سرمقاله روزنامه حکومتی وطن امروز می‌نویسد:
شدت تحولات در منطقه خاورمیانه اکنون بسیار بالاست. بازیگران مختلف گویی به این نتیجه رسیده باشند که وقت در حال از دست رفتن است، با سرعت تصمیم‌هایی می‌گیرند و با سرعت بیشتری درصدد اجرای آنها هستند...
اصل بنیادین توصیف‌کننده همه تحولات این است که (نظام) در حال تحمیل اصول خود به خاورمیانه پساداعش است. بنابراین رقبا ظاهراً جمع شده‌اند...
(و) آمریکا در تلاش برای توانمند کردن بازیگران منطقه‌یی علیه (نظام) است
آمریکا به استراتژی سنتی ترکیب تندروها و میانه‌رو‌ها رو آورده و... تمرکز جدی آمریکا بر استفاده از گزینه تحریم هم ریشه در همین دارد. حتی می‌توانید حذف حریری از بیروت را هم از این زاویه بنگرید. این جایی است که باید درباره آن هوشیار (بود). (وطن امروز 16/آبان/96)
روزنامه شرق از باند روحانی نوشت: با استعفای سعد حریری، به‌نظر می‌رسد مهندسی ایجاد بحران دائم در خاورمیانه که از بحران سوریه کلید زده شد، وارد فرایند شوم و ویرانگر جدیدی شده است.
دیپلماسی (ما) باید با دقت و حساسیت وضعیت جدید منطقه را مورد توجه قرار دهد. (شرق 16/آبان/96)
روزنامه حکومتی ابتکار نوشت ریاض حالا می‌خواهد با استعفای حریری، چنین بنمایاند که به شکل نرم و به کمک عواملش صحنه را به هم زند. هدف، واداشتن تهران به قاعده‌یی است که ریاض و دیگر متحدان منطقه‌یی آنان می‌پسندند. آنان محدود کردن نفوذ نظام در عراق و سوریه را در اولویت خود قرار داده‌اند (ابتکار 16/آبان/96)
یک روزنامه دیگر باند روحانی نیز به سران نظام هشدار داد: تصویری که پیش رو داریم، صحنه تدارک یک جنگ منطقه‌یی و حلقه‌هایی از زنجیره اقدامات توطئه‌گران بین‌المللی برای خلق یک درگیری است. (جامعه فردا 16/آبان/96)
