ملکه رانیا همسر ملک عبدالله دوم پادشاه اردن از آوارگان مسلمان میانمار در بنگلادش بازدید کرد و حمایت خود را از آنها اعلام کرد:
تلویزیون سی.ان.ان 4آبان 96:
مارک استورلا دستیار وزیر امور خارجه آمریکا: ابعاد و سرعت آوارگی مسلمانان میانمار آن را به یکی از چشمگیرترین بحرانهای انسانی در دهه‌ها اخیر تبدیل کرده است.
ملکه رانیا: من در میان این آوارگان با وضعیت دردناکی روبه‌رو شدم. گزارشات مختلفی که از مردم شنیدم من را به‌شدت تحت تأثیر قرار داد. این وضعیت اسفبار بار است.
من خانواده‌هایی را دیدم که در پناهگاههایی سست و ساخته شده از نی تلنبار شده بودند. در مواردی ۵۰تا ۶۰نفر در یک پناهگاه کوچک بودند. برخی هم سرپناهی گلی درست کرده بودند هر کسی در تلاش برای ذخیره غذا و آب بود آنچه من دیدم بسیار وحشتناک بود.
حدود ۹۵درصد به آب تصفیه شده دسترسی ندارند. سه چهارم نفرات غذای کافی به‌دست نمی‌اورند. خدمات درمانی بسیار ضعیف است و هرجایی که نگاه کردم بچه‌ها را دیدم. تعداد بسیاری بچه بودند که اکثراً همراه با خانواده‌های خود یا امدادگران نبودند.
وقتی با آنها صحبت کردم داستانهای وحشتاکی شنیدم از این‌که چطور خواهران و برادرانشان یا پدران و مادرانشان در برابرچشمان آنها مورداصابت قرار گرفته بودند.
میزان خشونتی که علیه این مردم اعمال شده بود غیرقابل توصیف بوده است.
تعرض جمعی به دختران جریان داشته است.. با امدادگرانی صحبت کردم که می‌گفتند اغلب زخم‌هایی را در پشت افراد مشاهده می‌کردند که معلوم بود در زمان فرار آنها را از پشت با گلوله زده‌اند.
گزارش از مادری شنیدم که شاهد بوده نوه‌اش را قطعه قطعه کرده و به آتش انداخته‌اند. به نظر می‌رسد سرکوب این گروه از مردم سیستماتیک بوده است فکر می‌کنم یک پاکسازی قومی در آنجا در جریان بوده است، درست در برابر چشمان جهان. جهان نسبت به آن کاملاً بی‌تفاوت بوده است.
تلویزیون سی.ان.ان 4آبان 96:
مارک استورلا دستیار وزیر امور خارجه آمریکا: ابعاد و سرعت آوارگی مسلمانان میانمار آن را به یکی از چشمگیرترین بحرانهای انسانی در دهه‌ها اخیر تبدیل کرده است.
ملکه رانیا: من در میان این آوارگان با وضعیت دردناکی روبه‌رو شدم. گزارشات مختلفی که از مردم شنیدم من را به‌شدت تحت تأثیر قرار داد. این وضعیت اسفبار بار است.
من خانواده‌هایی را دیدم که در پناهگاههایی سست و ساخته شده از نی تلنبار شده بودند. در مواردی ۵۰تا ۶۰نفر در یک پناهگاه کوچک بودند. برخی هم سرپناهی گلی درست کرده بودند هر کسی در تلاش برای ذخیره غذا و آب بود آنچه من دیدم بسیار وحشتناک بود.
حدود ۹۵درصد به آب تصفیه شده دسترسی ندارند. سه چهارم نفرات غذای کافی به‌دست نمی‌اورند. خدمات درمانی بسیار ضعیف است و هرجایی که نگاه کردم بچه‌ها را دیدم. تعداد بسیاری بچه بودند که اکثراً همراه با خانواده‌های خود یا امدادگران نبودند.
وقتی با آنها صحبت کردم داستانهای وحشتاکی شنیدم از این‌که چطور خواهران و برادرانشان یا پدران و مادرانشان در برابرچشمان آنها مورداصابت قرار گرفته بودند.
میزان خشونتی که علیه این مردم اعمال شده بود غیرقابل توصیف بوده است.
تعرض جمعی به دختران جریان داشته است.. با امدادگرانی صحبت کردم که می‌گفتند اغلب زخم‌هایی را در پشت افراد مشاهده می‌کردند که معلوم بود در زمان فرار آنها را از پشت با گلوله زده‌اند.
گزارش از مادری شنیدم که شاهد بوده نوه‌اش را قطعه قطعه کرده و به آتش انداخته‌اند. به نظر می‌رسد سرکوب این گروه از مردم سیستماتیک بوده است فکر می‌کنم یک پاکسازی قومی در آنجا در جریان بوده است، درست در برابر چشمان جهان. جهان نسبت به آن کاملاً بی‌تفاوت بوده است.
