نمایشگاه یادبود شهیدان قتل‌عام ۶۷با حضور منتخبان مردم فرانسه شخصیتهای سیاسی و مدافعان حقوق‌بشر

در ادامه گزارشهای نمایشگاه یادبود قتل‌عام 30هزار زندانی سیاسی در سال 67 که روزهای چهارشنبه و پنجشنبه هشتم و نهم شهریور در شهرداری منطقه 2 پاریس، برگزار شد، توجه شما را به بخش پایانی این برنامه جلب می‌کنیم.

در این برنامه شماری از شهرداران فرانسوی، و شخصیتهای سیاسی و هم‌چنین گروههایی از شهروندان فرانسوی از قسمتهای مختلف این نمایشگاه بازدید و دفتر یادبود شهیدان قتل‌عام 67 را امضاء کردند.

در دومین روز این نمایشگاه پیام رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت توسط خواهر مجاهد ربیعه مفیدی قرائت شد و شخصیتهای شرکت کننده در سخنرانیهای خود، ضمن محکوم کردن قتل‌عام 67، به‌عنوان جنایت علیه بشریت، خواستار تشکیل کمیته تحقیق بین‌المللی توسط سازمان ملل و محاکمه سران رژیم و عاملان این قتل‌عام شدند. آنان ضمن تقدیر از پایداری زندانیان سیاسی اعتصابی در زندان گوهردشت ، حمایت و همبستگی خود را با آنان ابراز کردند.

سخنرانان در نمایشگاه شهرداری منطقه 2 پاریس عبارتند بودند از:
ژاک بوتو، شهردار منطقه 2 پاریس
ژان فرانسوا لوگاره، شهردار منطقه یک پاریس
دکتر آلخو ویدال کوادراس، رئیس کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت
سیلوی فاسیه شهردار پیشین لوپن
برونو ماسه شهردار ویلیه آدام
ژاک فیت شهردار افتخاری نویل سوراواز
اسقف ژاک گایو
و خواهر مجاهد معصومه رئوف بشری دوست.
در نمایشگاه یادبود شهیدان قتل‌عام 67 در شهرداری منطقه 2پاریس، ژان فرانسوا لوگاره شهردار منطقه 1 پاریس در سخنرانی خود، با یادآوری این‌که برگزاری چنین نمایشگاههایی دستاوردها و تاثیرات زیادی به‌دنبال داشته گفت:
در ایران کسی نمی‌تواند واقعیت این قتل‌عام را منکر شود. و تلاشهای ما و نمایشگاههایی که در شهرداریها برگزار شد امکان گردآوری اسناد را فراهم کرد. این کشته‌شدگان همگی بدون عکس و بدون قبر بودند. ولی الآن عکسهایی داریم که چهره‌ها را از تاریکی و فراموشی بیرون می‌کشند. نگاه‌های آنها ما را خطاب قرار می‌دهد.

ژان فرانسوا لوگاره ضمن تأکید بر این‌که عفو بین‌الملل قتل‌عام 30000زندانی سیاسی در ایران را جنایت علیه بشریت قلمداد کرده بر ضرورت مقابله با اقدامات رژیم برای از بین بردن آثار این قتل‌عام تأکید کرد و گفت:

بعد از نمایشگاهی که دو هفته قبل در شهرداری ناحیه 1 برگزار شد من نامه‌یی به کمیسر عالی حقوق‌بشر سازمان ملل نوشتم و از او خواستم تحقیقات بین‌المللی را بر سر قتل‌عام 1988 شروع کند تا حقایق برملا شوند و واقعیت رخ بنماید

از همه شهرداران و همه مسئولان می‌خواهم که در این فعالیت ما را همراهی کنند. ... .

تنها با بسیج قوایمان و شکستن قانون سکوت و توطئه مافیایی سکوت حقیقت این قتل‌عام را می‌توانیم برملا کنیم و از آزادی در ایران حمایت کنیم. با بسیج یکدیگر حقایق رخ می‌نمایاند. با تشکر از شما.

دکتر آلخو ویدال- کوآدراس رئیس کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت در سخنان خود در نمایشگاه یادبود شهیدان قتل‌عام 67 گفت:
خواسته خونخواهی تاریخی در کادر کارزار بین‌المللی دادخواهی برای قربانیان قتل‌عام سال ۶۷ در ایران بسیار ضروری است، در آن زمان 30000، زندانی سیاسی که عمدتاً وابسته به سازمان مجاهدین خلق، جنبش اپوزیسیون اصلی، بودند اعدام شدند و در طول تابستان و در سکوت کامل در گورهای دسته‌جمعی دفن شدند.

دکتر آلخو ویدال- کوآدراس، نمایشگاه یادبود شهیدان قتل‌عام 67 در شهرداری منطقه 2 پاریس

امروز ما هم‌چنین همبستگی خود را با زندانیان سیاسی بسیاری که امروزه در اتاق‌های شکنجه رژیم ایران مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند اعلام می‌کنیم. به‌ویژه زندانیان گوهردشت ، که در اعتراض به سرکوب و رفتار غیرانسانی رژیم در این زندان دست به اعتصاب‌غذا زده‌اند.

من هم‌چنین می‌خواهم امروز به 52نفر از اعضای مقاومت ایران که چهار سال پیش در تاریخ 1سپتامبر 2013 در اشرف توسط مأموران رژیم اعدام شدند درود بفرستم. هفت نفر دیگر نیز از جمله 6زن ناپدید شده‌اند و هنوز هم نمی‌دانیم که سرنوشت آنها چه شده است.

دوستان عزیز، ما متأسفانه شاهد قتل‌عام های زیادی در سراسر جهان در سی سال گذشته بوده‌ایم. در بوسنی، رواندا، کامبوج و سودان که فقط اشاره‌یی به برخی از معروف‌ترین و فاجعه‌بارترین آنهاست. اما جنایاتی که خمینی در سال ۶۷ مرتکب شده، ماهیت بسیار وحشتناکی دارد؛ زیرا علیه هزاران نفر از زندانیان سیاسی اجرا شد، که یا به روش غیرقانونی دستگیر شده بودند یا حتی بدتر، در زندان بودند و پس از محکوم شدن توسط دادگاه خود همین حکومت، حکم خود را می‌گذراندند. بنابراین، این قتل‌عام علیه پایه و اساس تمامیت حکومت قانون و همراه با یک بی‌رحمی سیستماتیک از جانب کسانی است که هرگونه پرنسیپ قانونی و بشردوستانه را زیر پا می‌گذارند.

دکتر آلخو ویدال کوادراس در ادامه سخنان خود گفت: جنبش دادخواهی قتل‌عام 67 توسط خانم رجوی اعلام شد، و طی سال گذشته در سطح بین‌المللی گسترش یافت وی افزود:
این قتل‌عام برای رژیم حاکم بر ایران تبدیل به یک موضوع دردسرساز شده است. کارزار آگاهی بخشی عمومی حول قتل‌عام 67 که توسط چهره‌های مختلف و سازمانهای مختلف نظیر شما امروز آقای شهردار هدایت می‌شود، چشم بسیاری از مردم را حتی در داخل رژیم باز کرده است و در عین‌حال پتانسیل شورای ملی مقاومت ایران را به‌عنوان یک آلترناتیو معتبر و قابل اتکا در برابر دیکتاتوری آخوندها تثبیت کرده است.

نایب‌رئیس پیشین پارلمان اروپا در ادامه سخنان خود گفت:
فراخوان دادخواهی برای قربانیان قتل‌عام سال ۶۷ در حال حاضر یکی از عناصر اصلی مقاومت مردم ایران برای تغییر رژیم است. ما نباید توهمی در مورد این حکومت دینی داشته باشیم. وی با یادآوری این‌که وزیر دادگستری دولت قبلی و دولت فعلی آخوند روحانی ازاعضای کمیته مرگ قتل‌عام 67 و هم‌چنین از آمران قتل‌عام در جنوب کشور بوده و هستند افزود:
شورای امنیت سازمان ملل‌متحد می‌باید این پرونده را به دادگاه بین‌المللی جنایی ارجاع دهد تا عاملان قتل‌عام را مورد پیگرد قرار دهند.

می خواهم از این فرصت استفاده کنم تا از اتحادیه اروپا و دولتهایمان بخواهم که در روابط خود با رژیم ایران، اولویت را به حقوق‌بشر بدهند. ما نمی‌توانیم و نباید از طریق پا گذاشتن بر روی خون هزاران بی‌گناه سود و منفعت اقتصادی کسب کنیم.
اما رژیم، مانند همه نظام‌هایی که بر پایه ظلم و ستم بنا شده‌اند، بی‌ثبات است. دیر یا زود از بین خواهد رفت. بنابراین هیچ فرصتی برای سرمایه‌گذاری بر این دیکتاتوری مذهبی شیطانی و شکننده وجود ندارد. ... .
اگر ما بر این باوریم که اروپا یک جامعه ارزش هاست، می‌باید از آن دفاع کنیم؛ زیرا تاریخ به ما نشان داده است که هر وقت تلاش کردیم که صلح و سود جویی اقتصادی را به بهای زیر پا گذاشتن پرنسیپ‌هایمان به‌دست بیاوریم نتیجه این شده است که در نهایت فقیر، و بی‌شرافت، وادار به روی آوردن به جنگ شده‌ایم.

سیلوی فاسیه شهردار پیشین لوپن سخنران دیگر این مراسم بود. وی در سخنان خود خواستار محاکمه سران رژیم و آمران و عاملان قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال 67شد. وی هم‌چنین ضمن ابراز همبستگی با زندانیان اعتصابی در گوهردشت کرج گفت: من با همه این زندانیان سیاسی که امروز در اعتصاب‌غذا هستند اعلام همبستگی می‌کنم. ولی باید بدانند که به وجود آنها برای ادامه مبارزه نیاز است. اگر ‌چه اعتصاب‌غذا تنها سلاحی است که در دست آنها باقی مانده تا بتوانند فجایعی که رخ می‌دهد را منتقل کنند، و عملکرد ضدانسانی رژیم علیه زندانیان را افشاء کنند.

سیلوی فاسیه، نمایشگاه یادبود شهیدان قتل‌عام 67 در شهرداری منطقه 2 پاریس

سیلوی فاسیه شهردار پیشین لوپن خواستار یک کارزار گسترده بین‌المللی به‌ویژه با استفاده از شبکه‌های اجتماعی برای آگاهی بخشی حول قتل‌عام 67 و هم‌چنین حمایت از زندانیان سیاسی در زندانهای رژیم آخوندی شد. وی افزود:
امیدوارم دادخواهی برای قربانیان 1988 به نتیجه برسد و همه زندانیان سیاسی در ایران آزاد شوند.

در نمایشگاه یادبود قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷، خواهر مجاهد معصومه رئوف بشری دوست زندانی سیاسی در زندانهای رژیم آخوندی که برادرش در جریان قتل‌عام 30000زندانی سیاسی با حکم خمینی به‌شهادت رسیده، طی سخنانی ماجرای فرار خود از زندانهای رژیم و هم‌چنین مشاهدات خود را از جنایات دژخیمان رژیم آخوندی برای حاضران بازگو کرد. وی گفت:
من در شهریور 60 دستگیر و ظرف 10دقیقه در یک بیدادگاه به 20سال زندان محکوم شدم. اما پس از هشت ماه توانستم از زندان فرار کنم. وقتی که پاسداران متوجه فرار من شدند همه دختران زندانی در سلول را شکنجه و به زندانهای مختلف منتقل کردند. بسیاری از آنها در جریان قتل‌عام 67 اعدام شدند. برادر کوچکتر من احمد نیز یکی از 30000نفری است که در جریان این قتل‌عام جنایتکارانه به‌شهادت رسید.
در سال 70 مزدوران وزارت اطلاعات به پدرم گفتند که احمد را در زندان ارومیه اعدام کردیم. اما حتی از گفتن محل دفن او خودداری کردند.
29سال است که پدرم در جستجوی مزار پسرش است. مانند دیگر والدین 30هزار قربانی این جنایت علیه بشریت که به‌دستور خمینی انجام شد.
29سال پیش خمینی، این جنایتکار بیرحم، برای حفظ حکومتش تلاش کرد که مقاومت را از بین ببرد. تلاشی بیهوده. زیرا جنبش دادخواهی شهیدان در ایران ابعاد گسترده‌یی یافته و گریبان آخوندها را رها نخواهد کرد.

معصومه رئوف بشری دوست، نمایشگاه یادبود شهیدان قتل‌عام 67 در شهرداری منطقه 2 پاریس

اکنون نسلی که بعد از برادرم احمد بدنیا آمده‌اند در جستجوی حقیقت و عدالت برای قربانیان «بزرگترین جنایت صورت گرفته در جمهوری اسلامی» هستند.
خواهر مجاهد معصومه رئوف بشری دوست در پایان سخنان خود افزود:
داستان من فقط مربوط به گذشته نیست. زیرا جنایات آخوندها در ایران ادامه دارد. آنها سرکوب را با اعدام مخالفان سیاسی شروع کردند و بعد به همه جامعه گسترش دادند.
من از شما می‌پرسم آیا زمان آن نرسیده است که به این کشتار بی‌پایان آخوندها در ایران پایان داده شود؟
به‌عنوان یک قربانی این رژیم و به‌نام خونهای بیگناه ریخته شده، من می‌خواهم که عدالت اجرا شود. باید سکوت درباره این قتل‌عام را شکست. سازمان ملل باید برای محاکمه رهبران رژیم که دست‌اندرکار این جنایت علیه بشریت بودند، تدابیر ضروری اتخاذ کند.

برونو ماسه شهردار ویلیه آدام در سخنان خود در نمایشگاه یادبود شهیدان قتل‌عام 67 با تأکید بر ضرورت یادآوری و گرامیداشت وقایع تاریخی برای هر ملتی گفت:
این یادبود، یک لحظه تاریخی کشور شما است که امروز برگزار می‌شود. 30سال پیش دیکتاتوری مذهبی آخوندها یک جنایت بزرگ در قبال ملت خودش مرتکب شد. 30000اعدام در چند ماه. شنیدن این موضوع به انسان شوک وارد می‌کند. یک رژیم دیکتاتوری مذهبی زندگی 30000زندانی سیاسی را گرفت. کسانی که تنها خواستار آزادی بودند. آنها نباید فراموش شوند و این قدرت و توان این نمایشگاه است که آنها را در خاطرات زنده می‌کند.
آنها ما را وامی‌دارند که به افشای جنایات رژیمی که اولین ناقض حقوق مردمش است و حتی نوجوانان را نیز اعدام می‌کند ادامه بدهیم.

برونو ماسه، نمایشگاه یادبود شهیدان قتل‌عام 67 در شهرداری منطقه 2 پاریس
برونو ماسه با بیان تاثیراتی که از چندین دیدار با رزم آوران آزادی در آلبانی پذیرفته گفت:
همه آنها مثل شما امید دارند که کشورشان را باز یابند، خانواده و ریشه‌های این کشور زیبا که ایران نام دارد و مهد بشریت است را باز یابند.
این دیدارها تاثیرات زیادی روی من داشت، من در اراده آنها برای رسیدن به هدف و ایمان آنها برای دستیابی به موفقیت بهر قیمت، شریک شدم. لحظاتی قوی از زندگی که همواره نادر هستند.
قدرت جنبشهای مقاومت نیز از همینجا ناشی می‌شود. هر روز بیشتر، هر روز قاطع‌تر و هر روز قوی‌تر.
برای همه شما پیروزی نزدیک است. هر سال ما آرزو می‌کنیم که در کشور آزاد شده شما در یک رژیم دموکراتیک و مبتنی بر جدایی دین و دولت که برابری زن و مرد یک واژه بیهوده نباشد دیدار کنیم.
هر سال جنبش شما، فجایع ناشی از این رژیم و خطراتی که برای منطقه دارد را افشاء می‌کند. این نمایشگاهی که امروز در این‌جا گشایش می‌یابد باید چشمهای عده بیشتری را باز کند.

ژاک فیِت، شهردار افتخاری شهر نویل سور اواز سخنران دیگر این نمایشگاه بود وی در سخنانش گفت:
بازدید از این نمایشگاه و تصور این‌که این جنایات هم‌چنان در ایران ادامه دارد برایم تکان‌دهنده بود ما همه معتقدیم که نباید بگذاریم این جنایات ادامه یابد و لازم است از طریق اروپا یا سازمان ملل دست به اقداماتی بزنیم.
این قتل‌عام جنایت علیه بشریت است و نام دیگری نمی‌توان بر آن نهاد،

ژاک فیِت، نمایشگاه یادبود شهیدان قتل‌عام 67 در شهرداری منطقه 2 پاریس
اقداماتی که هم‌اکنون در ایران برای پیدا کردن آدرس گورهای جمعی و مشخصات شهیدان انجام می‌شود بسیار مهم هستند بار دیگر تأکید می‌کنم که در این مبارزه ما در کنار شما هستیم.