یادداشتهایی روی برگ‌های راه..

 هرگز عشق را تعریف نکن! بگذار بی‌تعریف و بی‌قید و رها، از آن همه باشد و همه در او جا شوند.
تعریف عشق، عشق را به زنجیر کلمه‌ها و جمله‌ها می‌بندد و مجبوری برایش نقطه بگذاری. نقطه، عشق را تمام می‌کند. نه! عشق را تعریف نکن!
ـ دیکتاتورهای دنباله‌دار، اختیار و انتخاب دیگران را قیچی می‌کنند و قواره‌اش را در شیشه. شکستن این طلسم، مقصود و سفر تاریخ است. تا نپذیری اختیار و انتخابی نداری، سفر نمی‌کنی...
ـ کسی که شمشیر می‌دهد و دانش را می‌گیرد، همیشه کابوس «شمشیرِ دانش» می‌بیند. کسی که از دانش می‌گریزد، هیزم‌کش تنور ضد آزادی است...

ـ آزادی
         قطره‌ی بارانی؛
یک آسمان برایش باریدیم...
آزادی
       چکامه‌یی بر لبان باد؛
دریاها و دشتها را برایش فرش کردیم...
آزادی
        درختی با شاخسارانی ناشمارش؛
برگ‌هایش را پوشیدیم...

 

***

 

تاریخ خواندم؛ تاریخ ورق زدم؛ تاریخ فشردم؛ انسانها چکیدند...
بر کفم قطرهٴ انسان تاریخی ماند با پاسخی حک شده بر گوی‌اش:
هرگز عشق را تعریف نکن...
هرگز شمشیر دانش را نینداز...
هرگز اختیارت را قاب نگیر و جلو انتخابت نقطه نگذار...