دولت حسن روحانی قرارداد توتال را به‌عنوان یک پیروزی بزرگ برای نظام اعلام کرد و آن‌قدر سر از پا نشناخت که رئیس‌جمهور نظام به ملاقات رئیس یک شرکت خارجی رفت. البته همانروز مهره‌های باند خامنه‌ای از جمله حسین شریعتمداری این «ذوق‌زدگی» باند روحانی را تقیبح کردند و با یادآوری این‌که در همین روزها وزیر خارجه نظام در فرانسه به‌خاطر برگزاری اجلاس بزرگ مقاومت ایران تحقیرشده، ملاقات روحانی هم تحقیر نظام است. از این جنبه دعوای باندی که هنوز هم ادامه دارد بگذریم، ماهیت خود قرارداد و آنچه که دولت روحانی ادعا می‌کند به رژیم می‌رسد و سد تحریمها شکسته شده، موضوع کشمکش شدید باندهاست.
تلویزیون شبکه 2رژیم 13تیر 96 دربرنامه‌یی تحت عنوان دفاع تمام قد سخنگوی دولت از قرار داد نفتی با توتال؛ صحبتهای او را پخش کرد که گفت: «بعضی از شرکتها مطالبی را در قراردادها برای در نظر گرفتن احتمال بازگشت تحریم با ما در مذاکراتشان دارند، آن مطالب هم این جا اتفاق نیفتاده، قرارداد قابل دفاعی است، به جای عیب جویی از این قرارداد که در واقع یک نوع سنت شکنی از سوی توتال صورت گرفته ما باید استقبال بکنیم از این مسأله».
روزنامه حکومتی ابتکار- 17تیر 96 درمقاله‌ای تحت عنوان ”دلواپسان نفتی ”نوشت: «اگر در دولتهای قبل چنین سرمایه‌گذارانی وجود داشته، چرا در راستای خدمت رسانی به مردم اقدامی انجام نداده و تنها به حمله به دولت تدبیر و امید را بدون پایه و اساس، اکتفا می‌کنند».
روزنامه حکومتی جهان صنعت 17طی مقاله‌یی با عنوان ”ابهامها هم‌چنان باقی مانده ”
نوشت: «اگر هدف نهایی از این‌گونه انتقادها، اظهار این پرسش بوده که چرا توسعه میدان 11 پارس‌جنوبی، به مجموعه‌های داخلی- و در واقع سپاه- واگذار نشد؟ باید به همان برادران پاسخ داد که جذب پنج میلیارد دلار سرمایه‌گذاری قطعی از خارج کشور و ایجاد اعتبار برای جذب هرچه بیشتر سرمایه‌های خارجی آیا در توان مجموعه‌های داخلی و سپاه بوده است؟».
اما مهره‌ها و رسانه‌های باند خامنه‌ای حرفهای دیگری می‌زنند؛ آخوند علم‌الهدی در نمایش جمعه مشهد، 16تیر 96 گفت: «مردم بیدار ما نمی‌فهمند که آقا در یک قراردادی که آورده ایران به اندازه شرکت خارجی، ملک هم مال ایران ملک هم در ایرانه اصل سرمایه اصلی هم مال ایران. سهم ایران در این قرار داد ۱۹.۹درصد سهم یک شرکت چینی سی و چند درصد سهم شرکت فرانسوی ۵۰.۱درصد. اینا عقلشون نمی‌رسه این چه جور معامله است؟».
خبرگزاری سپاه پاسداران- 15تیر 96 از قول: خطیبی (مدیر سابق امور اوپک وزارت نفت) نوشت: «انتقال تکنولوژی در قرارداد توتال شاید 15سال آینده شروع شود، مدیریت پارس جنوبی با توتال خواهد بود؛ ایران نقشی در مدیریت این میدان نفتی ندارد».
کیهان خامنه‌ای، 17تیر 96 درمطلبی با عنوان ”کوتاهی و بی‌عملی مجلس در قبال قرارداد پرابهام توتال ”نوشت: «با توجه به سوابق رشوه‌دهی و همچنین بدعهدی توتال در قرارداد قبلی، آیا نباید امثال نایب رئیس مجلس حساس شوند که چرا چنان سهم تعیین‌کننده‌ای به توتال داده شده است و چه تضمینی هست که دوباره همان بدعهدی آمیخته به خسارت تکرار نشود؟! یا چرا طرف ایرانی امضاکننده قرارداد، از متهمان فساد و خسارت هنگفت در پرونده کرسنت است و محکوم به انفصال خدمت می‌باشد؟!... توضیحات لاریجانی درباره تطبیق صرفاً شکلی (و نه محتوایی) امضای سند 2030یونسکو با قوانین نشان می‌دهد که هیأت مذکور (هیئت رئیسه مجلس)، صلاحیت ندارد به جای نمایندگان درباره درستی یا نادرستی توافقات و... تصمیم بگیرد».
همچنین خبرگزاری نیروی تروریستی قدس 16تیر 96 نوشت: «ربط این قرارداد با تحریمها و نیز موضوع بازگشت مجدد تحریمها چیست؟ معاون وزیر نفت در این باره گفته است: «اگر تحریمها بازگردد تمامی این قرارداد ظرف یک ساعت منحل می‌شودو این امری طبیعی است.» سؤال این است؛ اگر از نظر وزارت نفت این امر طبیعی است از نظر دولت هم طبیعی است؟ کجا هیأت دولت چنین مصوبه‌یی داشته است؟ آیا از نظر مجلس هم طبیعی است؟».
روزنامه رسالت ارگان باند مؤتلفه 13تیر 96 درسرمقاله خود تحت عنوان میتینگ سیاسی در همایش سیاستهای پولی و ارزی! نوشت: «امروز یک ایرانی در هیچ نقطه دنیا به‌دلیل تحریمهای بانکی نمی‌تواند حتی یک دلار یا یک یورو در یک بانک عادی 'چنج' کند. فعالان اقتصادی در مبادلات بانکی هنوز مشکل دارند و کار خود را با هزینه بالا از طریق صرافیها انجام می‌دهند. وزیر خزانه‌داری آمریکا کشور به کشور، بانک به بانک می‌رود، سر می‌کشد و با دولتها و شرکتهای معظم در مورد تنگ کردن محاصره اقتصادی ایران صحبت می‌کند. وزیر خارجه آمریکا و نماینده آمریکا در سازمان ملل در روابط عادی ایران با کشورها اخلال نموده و با افتخار هم آن را اعلام می‌کنند. چرا باید مقامات دولتی... در سانسور حقایق و انحراف افکار عمومی و نیز مخفی کردن دشمنی آنها رقابت کنند؟!».
تلویزیون شبکه 2رژیم 13تیر 96 دربرنامه‌یی تحت عنوان دفاع تمام قد سخنگوی دولت از قرار داد نفتی با توتال؛ صحبتهای او را پخش کرد که گفت: «بعضی از شرکتها مطالبی را در قراردادها برای در نظر گرفتن احتمال بازگشت تحریم با ما در مذاکراتشان دارند، آن مطالب هم این جا اتفاق نیفتاده، قرارداد قابل دفاعی است، به جای عیب جویی از این قرارداد که در واقع یک نوع سنت شکنی از سوی توتال صورت گرفته ما باید استقبال بکنیم از این مسأله».
روزنامه حکومتی ابتکار- 17تیر 96 درمقاله‌ای تحت عنوان ”دلواپسان نفتی ”نوشت: «اگر در دولتهای قبل چنین سرمایه‌گذارانی وجود داشته، چرا در راستای خدمت رسانی به مردم اقدامی انجام نداده و تنها به حمله به دولت تدبیر و امید را بدون پایه و اساس، اکتفا می‌کنند».
روزنامه حکومتی جهان صنعت 17طی مقاله‌یی با عنوان ”ابهامها هم‌چنان باقی مانده ”
نوشت: «اگر هدف نهایی از این‌گونه انتقادها، اظهار این پرسش بوده که چرا توسعه میدان 11 پارس‌جنوبی، به مجموعه‌های داخلی- و در واقع سپاه- واگذار نشد؟ باید به همان برادران پاسخ داد که جذب پنج میلیارد دلار سرمایه‌گذاری قطعی از خارج کشور و ایجاد اعتبار برای جذب هرچه بیشتر سرمایه‌های خارجی آیا در توان مجموعه‌های داخلی و سپاه بوده است؟».
اما مهره‌ها و رسانه‌های باند خامنه‌ای حرفهای دیگری می‌زنند؛ آخوند علم‌الهدی در نمایش جمعه مشهد، 16تیر 96 گفت: «مردم بیدار ما نمی‌فهمند که آقا در یک قراردادی که آورده ایران به اندازه شرکت خارجی، ملک هم مال ایران ملک هم در ایرانه اصل سرمایه اصلی هم مال ایران. سهم ایران در این قرار داد ۱۹.۹درصد سهم یک شرکت چینی سی و چند درصد سهم شرکت فرانسوی ۵۰.۱درصد. اینا عقلشون نمی‌رسه این چه جور معامله است؟».
خبرگزاری سپاه پاسداران- 15تیر 96 از قول: خطیبی (مدیر سابق امور اوپک وزارت نفت) نوشت: «انتقال تکنولوژی در قرارداد توتال شاید 15سال آینده شروع شود، مدیریت پارس جنوبی با توتال خواهد بود؛ ایران نقشی در مدیریت این میدان نفتی ندارد».
کیهان خامنه‌ای، 17تیر 96 درمطلبی با عنوان ”کوتاهی و بی‌عملی مجلس در قبال قرارداد پرابهام توتال ”نوشت: «با توجه به سوابق رشوه‌دهی و همچنین بدعهدی توتال در قرارداد قبلی، آیا نباید امثال نایب رئیس مجلس حساس شوند که چرا چنان سهم تعیین‌کننده‌ای به توتال داده شده است و چه تضمینی هست که دوباره همان بدعهدی آمیخته به خسارت تکرار نشود؟! یا چرا طرف ایرانی امضاکننده قرارداد، از متهمان فساد و خسارت هنگفت در پرونده کرسنت است و محکوم به انفصال خدمت می‌باشد؟!... توضیحات لاریجانی درباره تطبیق صرفاً شکلی (و نه محتوایی) امضای سند 2030یونسکو با قوانین نشان می‌دهد که هیأت مذکور (هیئت رئیسه مجلس)، صلاحیت ندارد به جای نمایندگان درباره درستی یا نادرستی توافقات و... تصمیم بگیرد».
همچنین خبرگزاری نیروی تروریستی قدس 16تیر 96 نوشت: «ربط این قرارداد با تحریمها و نیز موضوع بازگشت مجدد تحریمها چیست؟ معاون وزیر نفت در این باره گفته است: «اگر تحریمها بازگردد تمامی این قرارداد ظرف یک ساعت منحل می‌شودو این امری طبیعی است.» سؤال این است؛ اگر از نظر وزارت نفت این امر طبیعی است از نظر دولت هم طبیعی است؟ کجا هیأت دولت چنین مصوبه‌یی داشته است؟ آیا از نظر مجلس هم طبیعی است؟».
روزنامه رسالت ارگان باند مؤتلفه 13تیر 96 درسرمقاله خود تحت عنوان میتینگ سیاسی در همایش سیاستهای پولی و ارزی! نوشت: «امروز یک ایرانی در هیچ نقطه دنیا به‌دلیل تحریمهای بانکی نمی‌تواند حتی یک دلار یا یک یورو در یک بانک عادی 'چنج' کند. فعالان اقتصادی در مبادلات بانکی هنوز مشکل دارند و کار خود را با هزینه بالا از طریق صرافیها انجام می‌دهند. وزیر خزانه‌داری آمریکا کشور به کشور، بانک به بانک می‌رود، سر می‌کشد و با دولتها و شرکتهای معظم در مورد تنگ کردن محاصره اقتصادی ایران صحبت می‌کند. وزیر خارجه آمریکا و نماینده آمریکا در سازمان ملل در روابط عادی ایران با کشورها اخلال نموده و با افتخار هم آن را اعلام می‌کنند. چرا باید مقامات دولتی... در سانسور حقایق و انحراف افکار عمومی و نیز مخفی کردن دشمنی آنها رقابت کنند؟!».
