یادی از روز سی خرداد ۶۰

بعد از در واقع اردیبهشت سال 60سازمان مجاهدین خلق.. رسماً دست به سلاح نبرده (بود). صادق کوشکی

در جمع دوستان و جمع خصوصی خود می‌گفتیم یک به یک آنها (مجاهدین خلق) را بکشیم مملکت درست می‌شود! حسن غفوری فرد

دوستان می‌گفتند چون مجاهدین را از زندان می‌شناسیم پس آنها را پخ پخ کنیم! بهزاد نبوی

در شورای مرکزی حزب جمهوری تصویب شد که کاری کنیم که مجاهدین خلق دست به سلاح ببرند تا سرکوبشان کنیم! مهدی خزعلی

من با سرعت با فیات آبی رنگی قدیمی که داشتم وارد خیابان شدم، با سرعت تمام به وسط جمعیت زدم! هادی غفاری

حالا مجاهدین فرار کرده بودند... آقای هادی غفاری تیربار را در اختیار گرفته بود و شلیک می‌کرد. اسدالله بادامچیان

ما هم مثل شمر اعدام کردیم (از مجاهدین) توی زندان اوین و بعد هم... صادق زبیاکلام

***

داستان روز سی خرداد سال 60هم از آن داستانهایی است که با سفسطه بازی آخوندها، می‌توان به هزار شکل نشانش داد!

خمینی می‌گفت در آن روز مجاهدین آمدند وسط خیابان و جوانان مردم را سر بریدند! مردک دجال فکر نمی‌کرد که چنین جنایتی باید حداقل یک سر بریده و یک تن بی‌سر هم به‌عنوان سند و مدرک داشته باشد که نشان مردم داده و بگوید ایناهاش! اینهم اون سر بریده‌ای که گفتم منافقین بریدند!

رادیو تلویزیون رژیم هنوز هم که هنوز است کانال به کانال دم می‌گیرد که روز سی خرداد منافقین (یعنی مجاهدین) قیام مسلحانه کردند، اما در هیچ‌یک از فیلم‌هایی که از آن روز نشان می‌دهند نشانی از تیراندازی مجاهدین نیست سهل است همهٴ کشته‌ها از مردم و مجاهدین خلق‌اند!

رفسنجانی که در این قبیل تبلیغات، ید طولایی داشت می‌گفت: من خودم با همین گوش‌های خودم از بیسیم منافقین شنیدم که ستاد عملیاتشان دستور می‌داد به هوادارانشان که هر طور شده یک جسدی جنازه‌ای چیزی تهیه کنید بیارید توی خیابانها و با اسم کسی که به دست پاسداران شهید شده مردم را بر ضد پاسداران تحریک کنید! جل الخالق!

خلاصه هر کدام از سران و سرکردگان رژیم را که نگاه کنید دربارهٴ آن روز داستانها به هم بافته‌اند تا به جوانانی که آن‌ روزها نبوده و خبر آن روز را مجبورند از سیمای حکومتی و پس از گذشت دهه‌ها بگیرند، بگویند که مجاهدین آن روز نقش جلاد را بازی می‌کردند و پاسداران و کمیته‌چی‌ها و امثال هادی غفاری و دیگر عوامل رژیم در نقش شهید ایفای نقش می‌کردند!

حالا سال‌ها از آن‌روز گذشته و در این میانه برخی‌ها یا یادشان رفته که چه قرار بود بگویند و یا در اختلاف‌نظر با باند مقابل، یک چیزهایی از رقبای حکومتی خودشان لو می‌دهند. چیزهایی که البته شنیدنش برای نسل جوان امروز غنیمت نابهنگام تلقی می‌شوند. غنایمی از حقیقت که چندتایش را این‌جا می‌توانید ملاحظه کنید:
صادق کوشکی در برنامه‌یی که تلویزیون رژیم روز 24خرداد 96پخش کرد به یک نکته اساسی اشاره کرد و گفت: بعد از در واقع اردیبهشت سال 60سازمان مجاهدین خلق.. رسماً دست به سلاح نبرده (بود).

کوشکی که خودش آن‌روزها نقش ”بازجو یعنی یک شهید مجسم! “ را بازی می‌کرده و به سلاخی جوانان دستگیر شده مجاهدین مشغول بوده صراحتاً اعتراف می‌کند که مجاهدین در آن روزگار دست به سلاح نبرده بودند و هر چه که آخوندها در باب حرکت مسلحانهٴ مجاهدین قبل از سی خرداد 60 می گویند، تهمت و افترایی است برای توجیه قتل‌عام مجاهدین و مردم در روز سی خرداد.

حسن غفوری فرد وزیر جنایتکار نیرو و رئیس کمیتهٴ بین‌المللی المپیک آخوندها که خود از دست‌ اندرکاران سرکوب مردم و مجاهدین در آن دهه خونین بوده هم، روز 13 اردیبهشت 95 در مصاحبه‌یی که با خبرگزاری پاسداران موسوم به خبرگزاری فارس کرده یک جملهٴ خیلی شیرین! گفته که برای جوانان امروز شنیدنش نوبرانه محسوب می‌شود. غفوری فرد گفته: در جمع دوستان و جمع خصوصی خود می‌گفتیم یک به یک آنها (مجاهدین خلق) را بکشیم مملکت درست می‌شود!

همین حرف غفوری فرد را بهزاد نبوی وزیر و سخنگوی رجایی (رئیس‌جمهور وقت) به نشریهٴ وکیل ملت 9شهریور 95گفته و اظهار داشته: دوستان می‌گفتند چون مجاهدین را از زندان می‌شناسیم پس آنها را پخ پخ کنیم! ملاحظه می‌کنید که فرهنگ زعمای قوم دربارهٴ بزرگترین گروه سیاسی مخالف حکومت در چه مداری بوده!؟ پخ پخ و کشتن تک به تک مجاهدین!

خمینی و فرزندانش اینطوری جوی خون در سال 60 به راه انداختند تا مملکت را قبضه کنند و تسمه از گردهٴ ملت بکشند. اول مجاهدین را کشتند تا در گام بعد بتوانند بر خر مراد قدرت و ثروت سوار شوند و مملکتی درست کنند که می‌بینید و ملاحظه می‌فرمایید!

مهدی خزعلی که پیشتر و در دوران ریاست‌جمهوری خامنه‌ای و رفسنجانی با نهاد ریاست‌جمهوری همکاری داشته و در آن سال‌ها شاهد نزدیک و حاضر دایرهٴ قدرت حاکم بوده می‌گوید: در شورای مرکزی حزب جمهوری تصویب شد که کاری کنیم که مجاهدین خلق دست به سلاح ببرند تا سرکوبشان کنیم! بعد هم برای این‌که خون مجاهدین فقط روی دست یک جناح نماند به‌روشنی می‌گوید: آقایون اصلاح طلب‌ها شما خشونت طلبان دهه 60 بودید انکار نکنید! (خشونت طلبان دهه 60 همان قاتلان مجاهدین‌اند که حالا باید طبق بخشنامه یا در واقع حکم حکومتی خامنه‌ای ”شهید“ نامیده شوند و مجاهدینی که به قتل رسیده‌اند، ملقب به لقب ”جلاد “ شوند! اعم از اصول‌گرا تا اصلاحاتچی و اعتدالی!) از اینها بگذریم تا برسیم به هادی غفاری که روز 28شهریور 94در مصاحبه با ایسنا گفت روز سی خرداد سال 60که مجاهدین تظاهرات سراسری داشتند و به قول صادق کوشکی هنوز رسماً قیام مسلحانه نکرده بودند، باری هادی غفاری دربارهٴ شاه‌کار خودش در آن روز می‌گوید:
من با سرعت با فیات آبی رنگی قدیمی که داشتم وارد خیابان شدم، با سرعت تمام به وسط جمعیت زدم! یعنی با زیر گرفتن جمعیت شروع کرده به کشتن ملتی که برای یک تظاهرات اعتراضی به خیابان آمده بودند! البته ‌هادی غفاری با همهٴ بلاهتش با این گفته دارد تلاش می‌کند روی یک جنایت بزرگترش در آن روز را بپوشاند. چون همکار و یار غار آن‌ روزش حاج اسداله بادامچیان از رهبران حزب جمهوری اسلامی خمینی در مصاحبه با تسنیم روز 7تیر 94مطلبی گفته که مو بر تن خواننده راست می‌کند، بادامچیان گفته آن‌روز یعنی روز سی خرداد 60وقتی که تظاهرات مردم و مجاهدین را سرکوب کردیم و کار تمام شد و ملت پراکنده شده بودند یک مرتبه آقا هادی پرید پشت تیربار و شروع کرد به زدن و حالا نزن و کی بزن! خب قتل‌عام مگه شاخ و دم داره؟ این‌که حرف و تهمت مجاهدین نیست! شهادت اسداله بادامچیان، دشمن تشنه به خون مجاهدینه!

اینهم عین حرف اسداله بادامچیان تسنیم 7تیر 94: حالا مجاهدین فرار کرده بودند... آقای هادی غفاری تیربار را در اختیار گرفته بود و شلیک می‌کرد.

سه دهه و اندی پس از سی خرداد سال 1360و در یک برنامه ادبی و نقد فیلم، صادق زیبا کلام از نظریه پردازان یکی از باندهای نظام وقتی صحبت از مجاهدین می‌شود، ضمن همهٴ بد و بیراه‌هایی که به مجاهدین می‌گوید اما ناگزیر این را هم در مورد مجاهدین خلق تأکید می‌کند که:
ما هم مثل شمر اعدام کردیم (از مجاهدین) توی زندان اوین و بعد هم اعدام‌های....

البته که حقیقت را می‌شود پنهان کرد، می‌توان کتمان کرد، می‌توان تحریف کرد، اما نه برای همیشه!