روز سه‌شنبه گذشته 19 اردیبهشت 96 در سرن، مرکز تحقیقات فیزیک اروپا در ژنو، از یک دستگاه جدید شتاب دهنده ذرات به‌نام لیناک ۴ رونمایی شد. با این دستگاه پروژه‌های مختلف علمی از جمله تحقیقات در مورد شیوه‌های درمان سرطان آزمایش خواهد شد.
شتاب‌دهنده جدید ذرات که توسط واحد مطالعات فیزیک مرکز سرن شاخته شده احتمالاً جایگزین سایر شتاب‌گرهای قابل حمل خواهد شد. آخرین مدل دستگاه لیناک ۴ جایگزین انژکتورهایی می‌شود که تقریباً ۴۰ سال عمر دارند. کار این دستگاه شتاب دهنده تولید جریانی از ذرات برای برخورد دهنده بزرگ هادرون است.
هزینه ساخت این شتاب دهنده جدید که ۱۲ متر طول دارد به 93 میلیون فرانک سوئیس رسیده است.
یکی از توانمندیهای این شتاب‌دهنده جدید تولید ایزوتوپ‌های ناپایدار برای درمان سرطان است که با توجه به سرعت پرتوزایی بالای آنها می‌تواند در بخشهای سرطان درمانی بیمارستانها مورد استفاده قرار گیرد.
مهمترین ویژگی شتاب‌دهنده جدید سرن قابلیت جابه‌جایی آسان و نصب آن در بیمارستانهای فوق تخصصی درمان سرطان است. این دستگاه کار را برای پزشکان متخصص سرطان که برای درمان این بیماری از ایزوتوپ‌های ناپایدار استفاده می‌کنند ساده‌تر می‌کند..
مدیر این پروژه می‌گوید :«هم‌اکنون چالش برای ما این است که تصور کنیم در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد چرا که وقت زیادی برده می‌شود که این نوع دستگاهها را تولید کنیم. این در حالی است که شما مطلقاً مطمئن نیستید این دستگاهها کارایی داشته باشد». یکی دیگر از دانشمندان این سازمان می‌گوید ما در علم فیزیک نیاز به آمار و اطلاع از رویدادهای جدید داریم تا به چنین اطمینانی برسیم.
شتاب‌دهنده جدید ذرات که توسط واحد مطالعات فیزیک مرکز سرن شاخته شده احتمالاً جایگزین سایر شتاب‌گرهای قابل حمل خواهد شد. آخرین مدل دستگاه لیناک ۴ جایگزین انژکتورهایی می‌شود که تقریباً ۴۰ سال عمر دارند. کار این دستگاه شتاب دهنده تولید جریانی از ذرات برای برخورد دهنده بزرگ هادرون است.
هزینه ساخت این شتاب دهنده جدید که ۱۲ متر طول دارد به 93 میلیون فرانک سوئیس رسیده است.
یکی از توانمندیهای این شتاب‌دهنده جدید تولید ایزوتوپ‌های ناپایدار برای درمان سرطان است که با توجه به سرعت پرتوزایی بالای آنها می‌تواند در بخشهای سرطان درمانی بیمارستانها مورد استفاده قرار گیرد.
مهمترین ویژگی شتاب‌دهنده جدید سرن قابلیت جابه‌جایی آسان و نصب آن در بیمارستانهای فوق تخصصی درمان سرطان است. این دستگاه کار را برای پزشکان متخصص سرطان که برای درمان این بیماری از ایزوتوپ‌های ناپایدار استفاده می‌کنند ساده‌تر می‌کند..
مدیر این پروژه می‌گوید :«هم‌اکنون چالش برای ما این است که تصور کنیم در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد چرا که وقت زیادی برده می‌شود که این نوع دستگاهها را تولید کنیم. این در حالی است که شما مطلقاً مطمئن نیستید این دستگاهها کارایی داشته باشد». یکی دیگر از دانشمندان این سازمان می‌گوید ما در علم فیزیک نیاز به آمار و اطلاع از رویدادهای جدید داریم تا به چنین اطمینانی برسیم.
