بنا به گزارشهای دریافتی جمعی از کارگران شرکت نفت پارس جنوبی و کارگران و مهندسان پالایشگاه نفت تهران امروز جمعه ۸ اردیبهشت ۹۶ با صدور بیانیه‌ای روز جهانی کارگر را گرامی داشتند.
این کارگران زحمتکش در شروع بیانیه خود می‌نویسند: ”سالیان است که در یک نمایش دست‌ساز نهادهای وابسته به دولت؛ به‌اصطلاح روز کارگر را گرامی می‌دارند؛ اما کیست که نداند؛ این حاکمان هیچ ارزشی برای زندگی کارگران قائل نیستند. در سرما و گرما چرخهای اقتصادی این مملکت را با تلاش بی‌وقفه و تولید خود به حرکت در می‌آوریم ولی در نهایت دستها و سفره خانواده‌مان خالی است و نزد خانواده و فرزندان خود شرمنده هستیم و تأمین حداقل نیازهای خانواده برایمان غیرممکن است.
آنهم در شرایطی که روی منابعی از نفت گاز و سرمایه ملی نشسته‌ایم و آن را استخراج و صادر می‌کنیم. پس اینهمه سرمایه‌های کشور به کجا می‌رود و چرا ما کارگران باید در این شرایط مصیبت بار زندگی دست و پا بزنیم و هیچ آینده‌یی برای خود و فرزندانمان نباشد. و هر روز بر تعداد آقا زاده‌ها و خارج نشینان با دسترنج ما افزوده شود“.
بیانیه در انتها با تأکید بر حداقل خواسته‌هایشان یادآور شدند ”در خاتمه یاد آور می‌شویم که کارد به استخوانمان رسیده است و دیگر بیش از این ساکت نخواهیم نشست و نخواهیم گذاشت که فرزندانمان هم به سرنوشت ما دچار شوند و نسل نفرین شده‌یی باشیم که فرزندانمان در فردا بگویند که پدران بی‌عرضه‌یی داشتیم“.
این کارگران زحمتکش در شروع بیانیه خود می‌نویسند: ”سالیان است که در یک نمایش دست‌ساز نهادهای وابسته به دولت؛ به‌اصطلاح روز کارگر را گرامی می‌دارند؛ اما کیست که نداند؛ این حاکمان هیچ ارزشی برای زندگی کارگران قائل نیستند. در سرما و گرما چرخهای اقتصادی این مملکت را با تلاش بی‌وقفه و تولید خود به حرکت در می‌آوریم ولی در نهایت دستها و سفره خانواده‌مان خالی است و نزد خانواده و فرزندان خود شرمنده هستیم و تأمین حداقل نیازهای خانواده برایمان غیرممکن است.
آنهم در شرایطی که روی منابعی از نفت گاز و سرمایه ملی نشسته‌ایم و آن را استخراج و صادر می‌کنیم. پس اینهمه سرمایه‌های کشور به کجا می‌رود و چرا ما کارگران باید در این شرایط مصیبت بار زندگی دست و پا بزنیم و هیچ آینده‌یی برای خود و فرزندانمان نباشد. و هر روز بر تعداد آقا زاده‌ها و خارج نشینان با دسترنج ما افزوده شود“.
بیانیه در انتها با تأکید بر حداقل خواسته‌هایشان یادآور شدند ”در خاتمه یاد آور می‌شویم که کارد به استخوانمان رسیده است و دیگر بیش از این ساکت نخواهیم نشست و نخواهیم گذاشت که فرزندانمان هم به سرنوشت ما دچار شوند و نسل نفرین شده‌یی باشیم که فرزندانمان در فردا بگویند که پدران بی‌عرضه‌یی داشتیم“.
