جرج صبرا از رهبران اپوزیسیون سوریه می‌گوید تابه‌حال مشکل ما بی‌عملی آمریکا بود که باعث شده بود همه عقب بکشند و صحنه را برای روسیه و رژیم ایران خالی کنند. حالا که آمریکا در سوریه یک گام برداشته است صحنه تعادل‌قوا تغییر کرده است.
جرج صبرا عضو هیأت عالی مذاکره‌کننده اپوزیسیون سوریه در مصاحبه با اسکای نیوز25فروردین 96:
ضربه موشکی آمریکا در سوریه مقدمه بازگرداندن تعادل قواست. آزادی عمل رژیم ایران در منطقه بدون هیچ مانعی مطلقاً قابل‌تحمل نیست. این وضعیت تنها خطر برای سوریه و مردم سوریه ایجاد نمی‌کند بلکه برای کل منطقه خطرناک است. روسها هم در منطقه یکه‌تازی می‌کردند و خودشان اجلاس آستانه راه می‌انداختند و در مقابل مذاکرات ژنو قرار می‌گرفتند. این وضعیت باید از طریق ایجاد تعادل جدیدی تغییر می‌کرد. هفت کشور بزرگ صنعتی هم در همین رابطه برای تشکیل ائتلاف واقعی کار می‌کنند تا با اتحاد رژیم ایران و روسیه مقابله کنند. ما اکنون با یک فعالیت سرفصلی روبه‌رو هستیم تا به انحصارگری روسیه در سوریه پایان دهد.
بنظر من کشورهای گروه 7 ابزارهای قدرت زیادی در دست دارند. یکی از این ابزارها قطعنامه شماره 2118 است که ضامن ممنوعیت استفاده از سلاح شیمیایی در سوریه است.
کشورهای جی 7 از برخی کشورهای عربی و منطقه‌یی دعوت کرده‌اند که با هم دیدار کنند تا بزرگترین ائتلاف را تشکیل دهند از جمله عربستان سعودی، ترکیه، قطر، امارات و اردن...
همگی این کشورهای منطقه‌یی و جهانی، دوستان مردم و انقلاب سوریه بودند. حمایت لازم را هم ارائه کردند اما متأسفانه سیاست عقب‌نشینی و متزلزل آمریکا عامل عقب‌نشینی این کشورها بود.
مشکل ما در سیاست آمریکا بود. وقتی که کناره‌گیری و بی‌عملی را پیشه کرد همه را باخودش برد.
آمریکا وقتی که پا پیش می‌گذارد همه با او پا پیش می‌گذارند و جلو می‌آیند.
نکته مهمتر اینکه، مبارزه با تروریسم مطلقاً جدی نیست مگر اینکه با سرنگونی بشار اسد مرتبط باشد زیرا او تولیدکننده واقعی تروریسم است. به همین خاطر صداهایی بلند شده که از سرنگونی بشار اسد و جنگ با داعش صحبت می‌کند زیرا آنها دو روی یک سکه هستند.
جرج صبرا عضو هیأت عالی مذاکره‌کننده اپوزیسیون سوریه در مصاحبه با اسکای نیوز25فروردین 96:
ضربه موشکی آمریکا در سوریه مقدمه بازگرداندن تعادل قواست. آزادی عمل رژیم ایران در منطقه بدون هیچ مانعی مطلقاً قابل‌تحمل نیست. این وضعیت تنها خطر برای سوریه و مردم سوریه ایجاد نمی‌کند بلکه برای کل منطقه خطرناک است. روسها هم در منطقه یکه‌تازی می‌کردند و خودشان اجلاس آستانه راه می‌انداختند و در مقابل مذاکرات ژنو قرار می‌گرفتند. این وضعیت باید از طریق ایجاد تعادل جدیدی تغییر می‌کرد. هفت کشور بزرگ صنعتی هم در همین رابطه برای تشکیل ائتلاف واقعی کار می‌کنند تا با اتحاد رژیم ایران و روسیه مقابله کنند. ما اکنون با یک فعالیت سرفصلی روبه‌رو هستیم تا به انحصارگری روسیه در سوریه پایان دهد.
بنظر من کشورهای گروه 7 ابزارهای قدرت زیادی در دست دارند. یکی از این ابزارها قطعنامه شماره 2118 است که ضامن ممنوعیت استفاده از سلاح شیمیایی در سوریه است.
کشورهای جی 7 از برخی کشورهای عربی و منطقه‌یی دعوت کرده‌اند که با هم دیدار کنند تا بزرگترین ائتلاف را تشکیل دهند از جمله عربستان سعودی، ترکیه، قطر، امارات و اردن...
همگی این کشورهای منطقه‌یی و جهانی، دوستان مردم و انقلاب سوریه بودند. حمایت لازم را هم ارائه کردند اما متأسفانه سیاست عقب‌نشینی و متزلزل آمریکا عامل عقب‌نشینی این کشورها بود.
مشکل ما در سیاست آمریکا بود. وقتی که کناره‌گیری و بی‌عملی را پیشه کرد همه را باخودش برد.
آمریکا وقتی که پا پیش می‌گذارد همه با او پا پیش می‌گذارند و جلو می‌آیند.
نکته مهمتر اینکه، مبارزه با تروریسم مطلقاً جدی نیست مگر اینکه با سرنگونی بشار اسد مرتبط باشد زیرا او تولیدکننده واقعی تروریسم است. به همین خاطر صداهایی بلند شده که از سرنگونی بشار اسد و جنگ با داعش صحبت می‌کند زیرا آنها دو روی یک سکه هستند.
