مسیحیان عراقی در شهر موصل که از جنایات شبه‌نظامیان رژیم ایران و داعش وحشت‌زده هستند می‌گویند حتی بعد از پاکسازی این شهر هم امکان بازگشت به خانه و زندگی خود را ندارند.
با وجود آزادسازی روستاهای اطراف شهر موصل عراق، اهالی مسیحی این روستاها هم‌چنان به محل سکونت خود بازنگشته‌اند. تخریب گسترده و ناامنی و جنایات شبه‌نظامیان وابسته به رژیم ایران دلایل اصلی مسیحیان برای عدم بازگشت به روستاهایشان است.
کلیساهای این روستاها در جریان جنگ بین نیروهای دولتی و داعش تخریب شدند. داعش از این کلیساها به‌عنوان انبار مهمات استفاده می‌کرد. شبه‌نظامیان هم در انهدام این عبادتگاهها دست کمی از داعش نداشتند.
یکی از آوارگان جنگ موصل می‌گوید: «به کجا برگردیم؟ به منطقه تخریب شده؟ شهری باقی نمانده که به آن بازگردیم. یک شهر تخریب شده؟ حمدانیه، شهر زیبایمان که در آن خوشبخت بودیم و در آن به مهمانی می‌رفتیم به ویرانه تبدیل شده است. اینجا تخریب و بی‌عدالتی است. خانه‌ها را سوزانده‌اند و این فاجعه پدید آمده است. خانه عمویم اینچنین جایی شده است، تأسف برانگیز نیست؟ مایه تأسف است.»
با وجود تخریب گسترده و حس ناامنی نزد مسیحیان، گروهی از ساکنان این منطقه به شکل داوطلبانه اماکن مختلف را از نوشته‌ها و پیام های داعش پاکسازی می‌کنند.
یک آموزگار می‌گوید: «اینها فقط نقاشی شده است و می‌توان آنها را پاک کرد اما ما باید درون خودمان را اصلاح کنیم. در ایدئولوژیهای خودمان و مفهوم انسانیت باید تجدیدنظر کنیم. این‌که چه کاری باید انجام دهیم که دیگران دوستمان داشته باشند و ما هم به آنها مهر بورزیم، این‌که چگونه دیگری را درک کنیم و کاری کنیم که آنها ما را درک کنند، در نهایت این‌که چگونه همزیستی مسالمت آمیزی داشته باشیم. این بخش دشوار ماجرا است. خیلی سخت است، نسلها زمان می‌برد.»
بسیاری از مسیحیان روستاهای اطراف موصل اکنون در اردوگاههای آوارگان در شهر اربیل اسکان یافته‌اند.
یکی از کشیشهای موصل پس از بازدید از این شهر، احتمال بازگشت مسیحیان به این شهر را حتی در صورت خروج کامل داعش بعید دانسته بود.
با وجود آزادسازی روستاهای اطراف شهر موصل عراق، اهالی مسیحی این روستاها هم‌چنان به محل سکونت خود بازنگشته‌اند. تخریب گسترده و ناامنی و جنایات شبه‌نظامیان وابسته به رژیم ایران دلایل اصلی مسیحیان برای عدم بازگشت به روستاهایشان است.
کلیساهای این روستاها در جریان جنگ بین نیروهای دولتی و داعش تخریب شدند. داعش از این کلیساها به‌عنوان انبار مهمات استفاده می‌کرد. شبه‌نظامیان هم در انهدام این عبادتگاهها دست کمی از داعش نداشتند.
یکی از آوارگان جنگ موصل می‌گوید: «به کجا برگردیم؟ به منطقه تخریب شده؟ شهری باقی نمانده که به آن بازگردیم. یک شهر تخریب شده؟ حمدانیه، شهر زیبایمان که در آن خوشبخت بودیم و در آن به مهمانی می‌رفتیم به ویرانه تبدیل شده است. اینجا تخریب و بی‌عدالتی است. خانه‌ها را سوزانده‌اند و این فاجعه پدید آمده است. خانه عمویم اینچنین جایی شده است، تأسف برانگیز نیست؟ مایه تأسف است.»
با وجود تخریب گسترده و حس ناامنی نزد مسیحیان، گروهی از ساکنان این منطقه به شکل داوطلبانه اماکن مختلف را از نوشته‌ها و پیام های داعش پاکسازی می‌کنند.
یک آموزگار می‌گوید: «اینها فقط نقاشی شده است و می‌توان آنها را پاک کرد اما ما باید درون خودمان را اصلاح کنیم. در ایدئولوژیهای خودمان و مفهوم انسانیت باید تجدیدنظر کنیم. این‌که چه کاری باید انجام دهیم که دیگران دوستمان داشته باشند و ما هم به آنها مهر بورزیم، این‌که چگونه دیگری را درک کنیم و کاری کنیم که آنها ما را درک کنند، در نهایت این‌که چگونه همزیستی مسالمت آمیزی داشته باشیم. این بخش دشوار ماجرا است. خیلی سخت است، نسلها زمان می‌برد.»
بسیاری از مسیحیان روستاهای اطراف موصل اکنون در اردوگاههای آوارگان در شهر اربیل اسکان یافته‌اند.
یکی از کشیشهای موصل پس از بازدید از این شهر، احتمال بازگشت مسیحیان به این شهر را حتی در صورت خروج کامل داعش بعید دانسته بود.
