موج یخبندان بسیاری از شهرهای سوریه را در بر گرفت امری که وضعیت انسانی را به‌ویژه در مناطق محاصره شده بحرانی کرده است. این مناطق از دستیابی به سوخت و گرمایش محروم هستند. زیرا نظامیان اسد اجازه ورود این‌گونه الزامات را نمی‌دهند. اهالی این مناطق چطوری زندگی را می‌گذرانند؟
گزارشی از تلویزیون اورینت 11بهمن95:
یک پیرمرد:
«وضعیت زندگی خیلی سخت است در منطقه حوله درجه هوا به‌شدت پایین آمده و همه جا یخ زده است. سوخت نیست و دو درصد از اهالی هم به سوخت دسترسی ندارند. مردم مجبور شده‌اند به چوب و زباله‌ها و کیسه‌های پلاستیکی برای آتش روی بیاورند».
یک مرد دیگر:
«ما به این پلاستیکها دست یافتیم تا خودمان را گرم کنیم خدا بزرگ است».
در استان قنیطره نیز توفان و سرما چندین چادر اهالی را در کمپ کرامه جا کن کرد. امری که باعث افزایش مشکلات آوارگان شد. چند خانواده در یک چادر زندگی می‌کنند. اهالی به سازمانهای خیریه فراخوان دادند که برای آنها چادر و وسایل گرمایشی تهیه کنند.
یک مرد:
«دیروز در حالی‌که ما خوابیده بودیم این چادر بر سرمان خراب شد. چادرهای خوبی نیستند پاره و فرسوده هستند. ما نه سوخت و نه چوب و نه هیچ چیز دیگر برای گرمایش نداریم. همه جا را سرما و یخ فراگرفته است. زمستان و سرما است هیچ‌کس هم از ما نمی‌پرسد و سراغی از ما نمی‌گیرد».
یک زن:
«نه لباس گرم و نه وسایل گرمایش و نه هیچ چیز دیگر نداریم نگاه کنید ما چطوری این‌جا نشسته‌ایم. این چوبی است که در بخاری هست ما از مناطق نظامی و اطراف پلاستیک و آشغال را جمع می‌کنیم تا با آن آتش روشن کنیم. نگاه کنید این است نه چوب و نه چیز دیگر.. این هم از بچه‌هایمان.. مهمترین چیز الآن برای ما چوب است که بیاورند».
یک پیرمرد:
«وضعیت زندگی خیلی سخت است در منطقه حوله درجه هوا به‌شدت پایین آمده و همه جا یخ زده است. سوخت نیست و دو درصد از اهالی هم به سوخت دسترسی ندارند. مردم مجبور شده‌اند به چوب و زباله‌ها و کیسه‌های پلاستیکی برای آتش روی بیاورند».
یک مرد دیگر:
«ما به این پلاستیکها دست یافتیم تا خودمان را گرم کنیم خدا بزرگ است».
در استان قنیطره نیز توفان و سرما چندین چادر اهالی را در کمپ کرامه جا کن کرد. امری که باعث افزایش مشکلات آوارگان شد. چند خانواده در یک چادر زندگی می‌کنند. اهالی به سازمانهای خیریه فراخوان دادند که برای آنها چادر و وسایل گرمایشی تهیه کنند.
یک مرد:
«دیروز در حالی‌که ما خوابیده بودیم این چادر بر سرمان خراب شد. چادرهای خوبی نیستند پاره و فرسوده هستند. ما نه سوخت و نه چوب و نه هیچ چیز دیگر برای گرمایش نداریم. همه جا را سرما و یخ فراگرفته است. زمستان و سرما است هیچ‌کس هم از ما نمی‌پرسد و سراغی از ما نمی‌گیرد».
یک زن:
«نه لباس گرم و نه وسایل گرمایش و نه هیچ چیز دیگر نداریم نگاه کنید ما چطوری این‌جا نشسته‌ایم. این چوبی است که در بخاری هست ما از مناطق نظامی و اطراف پلاستیک و آشغال را جمع می‌کنیم تا با آن آتش روشن کنیم. نگاه کنید این است نه چوب و نه چیز دیگر.. این هم از بچه‌هایمان.. مهمترین چیز الآن برای ما چوب است که بیاورند».
