روحانی امروز در یک کنفرانس مطبوعاتی، تلاش کرد وضعیت بحرانی و داغان دولتش را رو به‌راه جلوه بدهد.
روحانی بعد از این‌که ابتدا مقداری درباره رفسنجانی صحبت کرد و با تعریف و تمجیدهای یک نوچه از سردستهٴ خودش آن را به عرش اعلا رساند؛ روی این نکته تأکید کرد که ما راه او را ادامه می‌دهیم و اگر چه خودش در میان ما نیست ولی افکارش و مسیر اعتدالیش هست و راهنمای ماست که منظورش این است که این طور نیست که با از میان رفتن رفسنجانی، جنگ و جدال در رژیم تمام شده و از این به بعد ولی‌فقیه بدون موی دماغ و رقیب می‌تواند هر طوری که بخواهد بتازد و جلو برود.
روحانی در ادامه، برجام و به‌اصطلاح دستاوردهای برجام را مطرح کرد و این‌که دستاورد بزرگ برجام این بود که ایران هراسی را خنثی کرد و این‌که ما می‌خواستیم به دنیا بگوییم که نباید از ایران بترسند که (منظورش فاشیسم مذهبی و تروریستی حاکم بر ایران بود) و ما در این کار پیروز شدیم و دنیا پذیرفته که ما دنبال سلاح اتمی نیستیم؛ ادعایی که مطلقاً واقعیت ندارد و گواهش چند محکومیت بین‌المللی و تمدید تحریمهای آمریکا علیه رژیم در دوران پسابرجام است.
روحانی در مورد برجام هم حرف همیشگیش را که اگر برجام نبود چه اتفاقی می‌افتاد و برجام تنها متعلق به دولت نیست، متعلق به مردم و رهبری است و همهٴ نهادهای کشور آن را تصویب کردند، خواست از زیر بار برجام که به باتلاقی برای رژیم تبدیل شده، شانه خالی کند.
در مورد برجام و دستاوردهای اقتصادی آن هم حرفهای همیشگیش را تکرار کرد، ولی مجبور شد در عین‌حال بگوید که البته موفقیت، هیچ‌گاه صددرصد نیست و هرکاری ممکن است عیب و نقصی داشته باشه، یا در اجرا اشکالاتی ممکن است پیش بیاید. یا مثلاً مجبور شد به خودداری بانکهای بزرگ از معامله با رژیم اعتراف کند و برای کمرنگ کردن آن بگوید که بعضی بانکها، احتیاطهای بیش از حدی را انجام می‌دهند و آمریکا هم سنگ‌اندازی می‌کند. اما ما نباید حوصله‌مان را از دست بدهیم که معنیش این است که نباید دست از پا خطا کنیم. ضمناً در اشاره به اوضاع وخیم اقتصادی ضمن تلاش برای وارونه نشان‌دادن آنها، جا به جا هم همه تقصیرها را گردن احمدی‌نژاد و دولت قبلی، می‌انداخت.
نکته قابل‌توجه این است که کیهان خامنه‌ای پیشاپیش و قبل از انجام این کنفرانس با پیش‌بینی این‌که روحانی می‌خواهد چه بگوید، 12سؤال مشخص که عمدتاً درباره وعده‌های توخالی انتخاباتی روحانی بود را مطرح کرد.
واقعیت این است که کیهان خامنه‌ای که به نوعی در واقع خود خامنه‌ای را منعکس می‌کند، با این پیش‌بینی می‌خواست به روحانی بگوید که دستت را خواندم، مثل همیشه می‌آیی و یک مشت حرفهای تکراری و کلی را سر هم می‌کنی، یا آمارهای تماماً کذب و دروغ را به هم می‌بافی، ولی به سؤالهای اصلی و اساسی جواب نمی‌دهی و آن سؤالها را هم لیست کرد. معنای این کار این است که دست روحانی نه تنها برای خامنه‌ای خوانده شده است، بلکه هیچ‌یک از مردمی هم که یک آگاهی نسبی از اوضاع دارند، تردیدی نسبت به مقاصد روحانی شیاد وجود ندارند.
مطلب کیهان در عین‌حال عمدتاً روی وعده‌های انتخاباتی 4سال پیش روحانی متمرکز بود که هیچ‌کدام را روحانی عملی نکرده، بلکه در همه یا اغلب زمینه‌ها وضع بدتر از بد شده و به این ترتیب می‌خواست دست روحانی را در بهره‌برداریهای تبلیغاتی رو کرده و ببندد.
روحانی بعد از این‌که ابتدا مقداری درباره رفسنجانی صحبت کرد و با تعریف و تمجیدهای یک نوچه از سردستهٴ خودش آن را به عرش اعلا رساند؛ روی این نکته تأکید کرد که ما راه او را ادامه می‌دهیم و اگر چه خودش در میان ما نیست ولی افکارش و مسیر اعتدالیش هست و راهنمای ماست که منظورش این است که این طور نیست که با از میان رفتن رفسنجانی، جنگ و جدال در رژیم تمام شده و از این به بعد ولی‌فقیه بدون موی دماغ و رقیب می‌تواند هر طوری که بخواهد بتازد و جلو برود.
روحانی در ادامه، برجام و به‌اصطلاح دستاوردهای برجام را مطرح کرد و این‌که دستاورد بزرگ برجام این بود که ایران هراسی را خنثی کرد و این‌که ما می‌خواستیم به دنیا بگوییم که نباید از ایران بترسند که (منظورش فاشیسم مذهبی و تروریستی حاکم بر ایران بود) و ما در این کار پیروز شدیم و دنیا پذیرفته که ما دنبال سلاح اتمی نیستیم؛ ادعایی که مطلقاً واقعیت ندارد و گواهش چند محکومیت بین‌المللی و تمدید تحریمهای آمریکا علیه رژیم در دوران پسابرجام است.
روحانی در مورد برجام هم حرف همیشگیش را که اگر برجام نبود چه اتفاقی می‌افتاد و برجام تنها متعلق به دولت نیست، متعلق به مردم و رهبری است و همهٴ نهادهای کشور آن را تصویب کردند، خواست از زیر بار برجام که به باتلاقی برای رژیم تبدیل شده، شانه خالی کند.
در مورد برجام و دستاوردهای اقتصادی آن هم حرفهای همیشگیش را تکرار کرد، ولی مجبور شد در عین‌حال بگوید که البته موفقیت، هیچ‌گاه صددرصد نیست و هرکاری ممکن است عیب و نقصی داشته باشه، یا در اجرا اشکالاتی ممکن است پیش بیاید. یا مثلاً مجبور شد به خودداری بانکهای بزرگ از معامله با رژیم اعتراف کند و برای کمرنگ کردن آن بگوید که بعضی بانکها، احتیاطهای بیش از حدی را انجام می‌دهند و آمریکا هم سنگ‌اندازی می‌کند. اما ما نباید حوصله‌مان را از دست بدهیم که معنیش این است که نباید دست از پا خطا کنیم. ضمناً در اشاره به اوضاع وخیم اقتصادی ضمن تلاش برای وارونه نشان‌دادن آنها، جا به جا هم همه تقصیرها را گردن احمدی‌نژاد و دولت قبلی، می‌انداخت.
نکته قابل‌توجه این است که کیهان خامنه‌ای پیشاپیش و قبل از انجام این کنفرانس با پیش‌بینی این‌که روحانی می‌خواهد چه بگوید، 12سؤال مشخص که عمدتاً درباره وعده‌های توخالی انتخاباتی روحانی بود را مطرح کرد.
واقعیت این است که کیهان خامنه‌ای که به نوعی در واقع خود خامنه‌ای را منعکس می‌کند، با این پیش‌بینی می‌خواست به روحانی بگوید که دستت را خواندم، مثل همیشه می‌آیی و یک مشت حرفهای تکراری و کلی را سر هم می‌کنی، یا آمارهای تماماً کذب و دروغ را به هم می‌بافی، ولی به سؤالهای اصلی و اساسی جواب نمی‌دهی و آن سؤالها را هم لیست کرد. معنای این کار این است که دست روحانی نه تنها برای خامنه‌ای خوانده شده است، بلکه هیچ‌یک از مردمی هم که یک آگاهی نسبی از اوضاع دارند، تردیدی نسبت به مقاصد روحانی شیاد وجود ندارند.
مطلب کیهان در عین‌حال عمدتاً روی وعده‌های انتخاباتی 4سال پیش روحانی متمرکز بود که هیچ‌کدام را روحانی عملی نکرده، بلکه در همه یا اغلب زمینه‌ها وضع بدتر از بد شده و به این ترتیب می‌خواست دست روحانی را در بهره‌برداریهای تبلیغاتی رو کرده و ببندد.
