لینا شامی فعال سوری از شهر حلب که خود در زیر بمبارانها و حملات و محاصره رژیم اسد بود، به همراه رانده شدگان شرق حلب به حومه غربی حلب رسید. لینا، پیام محاصرهشدگان به زبان انگلیسی بود که ویدیوها و توییتهای او در سایت اجتماعی توییتر معروف است وی از محاصرهشدگان و کسانیکه در معرض کشتارجمعی در داخل محلههای محاصره شده بودند صحبت میکرد.
خبرنگار: الحمدلله که سلامت هستی از پروسه چهار ماهه که در محاصره بودید و درد و رنجی که کشیدید بهویژه در آخرین روزهای محاصره که شدیدتر شده بود برایمان بگویید.
لینا شامی: درد و رنجها بسیار زیاد بود. محاصره خیلی وضعیت را سخت کرده بود. تا جایی که مردم مواد خوراکی سادهیی که در انبار داشتند استفاده میکردند. برق و بنزین به سختی گیر میآمد.. این درد و رنجها با بمباران و توپباران شدید همراه بود. کشتار جمعی که وجود داشت هیچ انسانی نمیتواند آن را باور کند.. ما خودمان باورمان نمیشد که سوریه این چیزها را به چشم ببینیم. در این روزهای آخر از تأمین نیازهای انسانی عاجز و ناتوان بودند. سوخت برای آمبولانسها و تیمهای دفاع مدنی وجود نداشت. تمام بیمارستانها بمباران شدند. مراکز دفاع مدنی بمباران شدند. تیمهای دفاع مدنی نمیتوانستند به بسیاری از مناطق دسترسی داشته باشند. بسیاری از مردم در زیر آوار باقی مانده بودند. در سرما برای روزها بدون هیچ کمکی بودند. من میخواستم صدای حلب محاصره شده را برسانم، از کشتار جمعی و قتلعامی که در معرضش بودند. وقتیکه رژیم اسد در محلهها پیشروی میکرد تلاش کردم جزیی از واقعیتی که بر مردم میگذشت را منتقل کنم.
من نمیخواستم از حلب خارج شوم هیچکس نمیخواست حلب را ترک کند. هرکس که خارج میشد بسیاری از خاطرات و زندگی را جا میگذاشت. اهالی بین دو راه قرار داشتند یا باید قتلعام میشدند یا اینکه کوچ میکردند بنابراین مجبور شدیم که حلب را ترک کنیم.
خبرنگار: پیام تو به شبهنظامیان فرقهگرا و بشکههای انفجاری رژیم اسد و موشکهای روسی چیست؟
لینا شامی: جامعه جهانی و سازمان مللمتحد میتوانستند اگر میخواستند کشتار و قتلعامی که روی میداد را متوقف کنند. آنها باید این تروریسم رژیم اسد و متحدان آن و تروریسم رژیم ایران علیه اهالی این سرزمین را متوقف کنند. چرا ما را از شهرمان و خانةمان آواره کردند و جامعه جهانی کاری نکرد؟.