اخیراً جدول اختصاص بودجه سال 96 به دانشگاهها منتشر شد. با وجود این‌که در ظاهر این بودجه افزایش پیدا کرده اما روسای دانشگاهها که گمارده یا مورد تأیید همین دولت روحانی هستند، حرف دیگری دارند.
غلامی، رئیس دانشگاه بوعلی سینای همدان گفته: «بودجه‌هایی که به دانشگاه تخصیص داده می‌شود، کفایت هزینه‌ها را نمی‌کند؛ چون فارغ از این‌که بودجه دانشگاه چه قدر رشد پیدا کرده باشد، معمولاً حقوق و دستمزد نیز افزایش پیدا می‌کند و از آنجایی که اولویت با پرداخت حقوقه، در نتیجه دانشگاهها از جمله بوعلی سینا سهم کمی از بودجه را برای سایر هزینه‌های جاری دارند».
اما مسأله فقط خود این بودجه نیست. مسأله دیگر بدهکاری قبلی دولت به دانشگاه هاست. چون هنوز بودجه‌های سالهای قبل هم به‌طور کامل پرداخت نشده. و در نتیجه خود دانشگاهها هم سر اولیه‌ترین نیازها مثل آب و برق بدهکار هستند.
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد گفته است که 10درصد از بودجه سال قبل هنوز پرداخت نشده و با همین بودجه‌یی هم که به آنها دادند فقط توانستند حقوقها و دستمزدها را بدهند و بقیه موارد هم‌چنان باقی مانده است. جالب‌تر از هردوی اینها رئیس دانشگاه علامه طباطبایی است که گفته بودجه دانشگاه در سال 96 نه تنها افزایش نداشته بلکه، بودجه کلی دانشگاه کاهش هم داشته است.
حالا سؤال این است که نتیجه این کسری بودجه چه می‌شود؟ و دودش به چشم چه کسی می‌رود. همه کسری بودجه روی دانشجو سرشکن می‌شود و نیازها و آموزشهای دانشجویان. یعنی کمبود امکانات در خوابگاهها، پایین آمدن کیفیت غذا، کمبود امکانات آموزشی، و آن روی سکه‌اش دزدی و غارت و چپاول حکومتی و هزینه‌های زورکی.
به اعتراف خبرگزاری حکومتی ایسنا یک شیوه جدید برای سرکیسه کردن دانشجوها توسط دانشگاه‌های دولتی، گرفتن هزینه‌های میلیونی در مقابل درخواست انتقال دانشجویی است.
شریف پور یکی از اعضای مجلس آخوندها گفته که پردیس های دانشگاهی به بهانه‌های مختلف از دانشجویان پول می‌گیرند، بهانه‌هایی که جدیدترین مدلش موافقت با انتقال دانشجویان است تا از این طریق بتوانند، با توجه به کمبود بودجه دانشگاهها، هزینه رنگ آمیزی کلاسها، خرید تجهیزات دانشگاه یا حتی حقوق پرسنل را تأمین کنند.
واقعیت این است که به اینصورت هزینه دانشگاه از جیب دانشجو تأمین می‌شود، چرا که هزینه آموزش و پرورش و وزارت علوم به جیب سپاه پاسداران و نیروهای سرکوبگر ریخته می‌شود، خرج کودک کشی در حلب و ارسال بمب و موشک به یمن شده و یا از حسابهای شخصی مهره‌های حکومتی سر درمی‌آورد. شعارهای اخیر دانشجویان در روز خیزش 16آذر بیانگر این واقعیت اسفناک است
هیتلر و تانکاش، نیلی و بانکاش
دانشگاه پولیه، کار آموزی زوریه
دانشگاه پولکی جریمه زورکی.
غلامی، رئیس دانشگاه بوعلی سینای همدان گفته: «بودجه‌هایی که به دانشگاه تخصیص داده می‌شود، کفایت هزینه‌ها را نمی‌کند؛ چون فارغ از این‌که بودجه دانشگاه چه قدر رشد پیدا کرده باشد، معمولاً حقوق و دستمزد نیز افزایش پیدا می‌کند و از آنجایی که اولویت با پرداخت حقوقه، در نتیجه دانشگاهها از جمله بوعلی سینا سهم کمی از بودجه را برای سایر هزینه‌های جاری دارند».
اما مسأله فقط خود این بودجه نیست. مسأله دیگر بدهکاری قبلی دولت به دانشگاه هاست. چون هنوز بودجه‌های سالهای قبل هم به‌طور کامل پرداخت نشده. و در نتیجه خود دانشگاهها هم سر اولیه‌ترین نیازها مثل آب و برق بدهکار هستند.
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد گفته است که 10درصد از بودجه سال قبل هنوز پرداخت نشده و با همین بودجه‌یی هم که به آنها دادند فقط توانستند حقوقها و دستمزدها را بدهند و بقیه موارد هم‌چنان باقی مانده است. جالب‌تر از هردوی اینها رئیس دانشگاه علامه طباطبایی است که گفته بودجه دانشگاه در سال 96 نه تنها افزایش نداشته بلکه، بودجه کلی دانشگاه کاهش هم داشته است.
حالا سؤال این است که نتیجه این کسری بودجه چه می‌شود؟ و دودش به چشم چه کسی می‌رود. همه کسری بودجه روی دانشجو سرشکن می‌شود و نیازها و آموزشهای دانشجویان. یعنی کمبود امکانات در خوابگاهها، پایین آمدن کیفیت غذا، کمبود امکانات آموزشی، و آن روی سکه‌اش دزدی و غارت و چپاول حکومتی و هزینه‌های زورکی.
به اعتراف خبرگزاری حکومتی ایسنا یک شیوه جدید برای سرکیسه کردن دانشجوها توسط دانشگاه‌های دولتی، گرفتن هزینه‌های میلیونی در مقابل درخواست انتقال دانشجویی است.
شریف پور یکی از اعضای مجلس آخوندها گفته که پردیس های دانشگاهی به بهانه‌های مختلف از دانشجویان پول می‌گیرند، بهانه‌هایی که جدیدترین مدلش موافقت با انتقال دانشجویان است تا از این طریق بتوانند، با توجه به کمبود بودجه دانشگاهها، هزینه رنگ آمیزی کلاسها، خرید تجهیزات دانشگاه یا حتی حقوق پرسنل را تأمین کنند.
واقعیت این است که به اینصورت هزینه دانشگاه از جیب دانشجو تأمین می‌شود، چرا که هزینه آموزش و پرورش و وزارت علوم به جیب سپاه پاسداران و نیروهای سرکوبگر ریخته می‌شود، خرج کودک کشی در حلب و ارسال بمب و موشک به یمن شده و یا از حسابهای شخصی مهره‌های حکومتی سر درمی‌آورد. شعارهای اخیر دانشجویان در روز خیزش 16آذر بیانگر این واقعیت اسفناک است
هیتلر و تانکاش، نیلی و بانکاش
دانشگاه پولیه، کار آموزی زوریه
دانشگاه پولکی جریمه زورکی.
