آخوند حسن روحانی روز 14آذر آخرین لایحه بودجه دولتش را به مجلس رژیم ارائه داد. طبعاً بودجه سال96 نیز مانند بودجه سالهای گذشته نمیتواند گرهی از بنبست اقتصادی و ورشکستگی آن باز کند، و راه نفسی برای اقتصاد در گل مانده نظام آخوندی باز کند.
بودجه سال آینده نیز مانند سالهای گذشته بودجهیی نامتوازن است که با توجه به انبوه مشکلاتی که دولت آخوند روحانی با آن مواجه است، چشماندازی برای گره گشایی در اقتصاد ندارد.
بخش عمدهیی از بودجه سال آینده متکی به درآمدهای مالیاتی، بالا بردن نرخ خدمات عمومی نظیر آب، برق و بالابردن نرخ حاملهای انرژی است که تماماً از جیب مردم محروم تأمین میشود.
درآمد دولت از محل اخذ مالیات ۱۱۲ هزار میلیارد تومان پیشبینی شده است. روحانی هنگام ارایه لایحه بودجه به مجلس رژیم گفت: "از مجموعه درآمدهای دولت، حدود ۷۱ درصد را درآمدهای مالیاتی تشکیل میدهد".
بر اساس لایحه بودجه، نرخ بنزین و سایر فرآوردههای نفتی در سال آینده ۵درصد افزایش مییابد. در بند (د) تبصره یک لایحه بودجه آمده است: "وزارت نفت از طریق شرکت تابعه ذیربط مکلف است نسبت به نوسازی و توسعه شبکه خطوط لوله انتقال نفت خام اقدام کند و منابع مورد نیاز را از محل افزایش پنج درصد به قیمت هر لیتر فرآوردههای نفتی شامل بنزین، نفت سفید، نفت گاز، نفت کوره، گاز مایع و سوخت هواپیما تأمین کند و پس از واریز به خزانهداری کل کشور تا سقف پانزدههزار ریال به مصرف برساند“.
در این لایحه دولت پیشنهاد کرده است ۲۰ درصد قیمت گازوییل را بالا ببرد. همچنین عوارض قبوض برق از ۳۰ ریال در هر کیلووات ساعت به ۵۰ ریال افزایش مییابد. بالغ بر ١١٠ هزار میلیارد تومان درآمد نفتی پیشبینی شده است. حدود هفتاد و پنج درصد مصارف بودجه صرف هزینههای جاری از جمله پرداخت حقوقها میشود.
ملاحظه میشود که بخش مهمی از منابع بودجه سال آینده، مانند سالهای گذشته از طریق دستبرد به جیب مردم و خالی کردن آن تأمین میشود. بنابراین بودجه سال 96 نه تنها تاثیر مثبتی بر معیشت مردم ندارد، بلکه با افزایش نرخ خدمات عمومی، حاملهای انرژی، افزایش مالیاتها و... معیشت مردم را در تنگنای بیشتری قرارمیدهد.
بخشی از بودجه که متکی به درآمدهای نفتی است، امکان وصول همه آن وجود ندارد. زیرا بهدلیل مشکلات ناشی از تحریم، امکان ورود تمامی پول نفت به داخل کشور وجود ندارد و هم اکنون نیز دولت روحانی برای وصول تمامی درآمدهای نفتی، بهدلیل مشکلات مراودات بانکی با مشکل مواجه شده است.
این شرایط در حالی است که بخش عمدهیی از درآمدهای نفتی خرج صدور تروریسم، دخالت در کشورهایی نظیر سوریه، عراق، یمن و... می شود و در نتیجه بحران بیپولی روز به روز شدت پیدا کرده و میکند.
وضعیت اقتصادی رژیم آنچنان آشفته است که رژیم نمیتواند مانند گذشته سبیل نیروهای سرکوب خود را هم چرب کند، به عبارت دیگر بحران تا آنجا اوج گرفته که پر آن اصلیترین نیروهای حافظ رژیم نیز را در برگرفته ا ست. در این رابطه پاسدار نقدی در2آذر95 گفت «روز به روز امتیازات بسیجیها را کمتر کردیم».
البته آخوند روحانی در زمینه بهبود وضعیت اقتصادی همچنان شعارهای پرطمطراق و پوشالی میدهد، همچنان که هنگام ارایه لایحه بودجه نیز بعضی از این شعارها را تکرار کرد. وی هنگام ارایه بودجه به مجلس گفت: ”با شکلگیری چشمانداز مثبت بهبود در کسب و کار در بهار امسال بنا بر گزارش مرکز آمار، رشد اقتصادی کشور به ۴.۴ درصد رسید و در بخش صنعت در مقابل رکود سالهای ۹۱ و۹۲ به رشد ۴.۲ درصدی رسید."
اما واقعیت بسیار سرسخت از آن است که این شیخک شیاد بتواند با فریبکاری آن را دور بزند، در زمینه ناکامی دولت و ناکارآمدی کلید روحانی برای حل مشکلات از جمله مشکلات اقتصادی جهانگیری معاون او اعتراف کرد که اقتصاد رژیم در گودالی افتاده است که بیرون آوردن آن از این گودال بسیار دشوار خواهد بود.
سایت حکومتی قطره در تاریخ 13آذر 95 در مطلبی با عنوان ”کسریهای پنهان دردسرساز بودجه ۹۶ چیست؟“ به گوشهیی از شیادیهای دولتهای حکومت آخوندی از جمله روحانی اعتراف میکند که چگونه به اسم بودجه عمرانی و با تبلیغات پر طمطراق حول آن عملاً سایر مصارفشان را تأمین میکنند. این سایت حکومتی مینویسد: ”320هزار میلیارد تومان سقف بودجه عمومی کشور اعلام شده که نسبت به بودجه سال جاری با عدد 294هزار میلیارد تومان 8 درصد بیشتر شده است. آنچه از ظاهر بودجه سال آینده پیداست، کسریهایی است که قرار است در لایههای اعداد نمایشی پنهان شود. رئیسجمهور در کنار اعلام سقف بودجه عمومی به عدد بزرگ بودجه عمرانی هم اشاره کرده است. بودجه 60هزار میلیارد تومانی که اگر چه نسبت به اعتبارات عمرانی سال جاری تنها سه هزار میلیارد تومان رشد دارد اما در مقایسه با اعتبارات محقق شده فاصله عمیقی دیده میشود که بخشی از کسریهای بودجه را در دل خود پنهان میکند. در واقع دولت هر سال با بیشبرآورد بودجه عمرانی و در نهایت تخصیص ندادن اعتبارات این بخش، بخشی از کسریهای خود را از این محل جبران میکند.
حساب بخش عمرانی در سال جاری 57هزار میلیارد تومان پیشبینی شده که قرار بود 30هزار میلیارد تومان از آن در شش ماهه اول سال اختصاص یابد اما عملکرد نیمه نخست سال نشان میدهد تنها 13هزار میلیارد تومان از این مبلغ تخصیص پیدا کرده است. وضعیت بخش عمرانی در سال 94 هم به همین منوال بود. از 47هزار میلیارد تومان رقم پیشبینی شده 27هزار میلیارد تومان اختصاص پیدا کرد. بنابراین 20هزار میلیارد تومانی که باید صرف زیرساختها میشد بخشی از کسریهای دولت را جبران کرد و به جای بخش عمران به پرداخت دستمزدها و دیگر هزینههای دولت تخصیص یافت.
بر اساس آخرین آمارهای برآورد شده، تعداد 1422 طرح عمرانی ملی و 2495 طرح عمرانی استانی نیمهتمام و در مجموع 3917 طرح عمرانی ملی و استانی نیمه تمام روی دست دولت مانده که برای اتمام آنها بودجه قابل توجهی نیاز است که دستکم اعتبارات تخصیص نیافته در بودجه 400هزار میلیارد تومان برآورد میشود. بررسی عملکرد بودجه عمرانی در 13سال گذشته نشان میدهد در هیچیک از سالها اعتبارات این بخش حتی در سالهایی که قیمت نفت به بالای 110 دلار رسید 100 درصد پرداخت نشده است. “.
طبعا وقتی بودجه عمرانی که بخش کارآفرین بودجه است با این وضعیت مواجه است پرواضح است که بحران بیکاری در سال 96 هم هیچ چشماندازی جز وخیمتر شدن، نخواهد داشت.
نابسامانی اقتصادی مانند هر مشکل دیگری در ایران تحت حاکمیت آخوندها، ریشه در نظام سیاسی عقبافتاده و ضدتاریخی ولایتفقیه دارد، و تا زمانی که این رژیم به دست مردم و مقاومت ایران سرنگون نشود این مشکلات همچنان گریبانگیر مردم ایران خواهد بود.
بودجه سال آینده نیز مانند سالهای گذشته بودجهیی نامتوازن است که با توجه به انبوه مشکلاتی که دولت آخوند روحانی با آن مواجه است، چشماندازی برای گره گشایی در اقتصاد ندارد.
بخش عمدهیی از بودجه سال آینده متکی به درآمدهای مالیاتی، بالا بردن نرخ خدمات عمومی نظیر آب، برق و بالابردن نرخ حاملهای انرژی است که تماماً از جیب مردم محروم تأمین میشود.
درآمد دولت از محل اخذ مالیات ۱۱۲ هزار میلیارد تومان پیشبینی شده است. روحانی هنگام ارایه لایحه بودجه به مجلس رژیم گفت: "از مجموعه درآمدهای دولت، حدود ۷۱ درصد را درآمدهای مالیاتی تشکیل میدهد".
بر اساس لایحه بودجه، نرخ بنزین و سایر فرآوردههای نفتی در سال آینده ۵درصد افزایش مییابد. در بند (د) تبصره یک لایحه بودجه آمده است: "وزارت نفت از طریق شرکت تابعه ذیربط مکلف است نسبت به نوسازی و توسعه شبکه خطوط لوله انتقال نفت خام اقدام کند و منابع مورد نیاز را از محل افزایش پنج درصد به قیمت هر لیتر فرآوردههای نفتی شامل بنزین، نفت سفید، نفت گاز، نفت کوره، گاز مایع و سوخت هواپیما تأمین کند و پس از واریز به خزانهداری کل کشور تا سقف پانزدههزار ریال به مصرف برساند“.
در این لایحه دولت پیشنهاد کرده است ۲۰ درصد قیمت گازوییل را بالا ببرد. همچنین عوارض قبوض برق از ۳۰ ریال در هر کیلووات ساعت به ۵۰ ریال افزایش مییابد. بالغ بر ١١٠ هزار میلیارد تومان درآمد نفتی پیشبینی شده است. حدود هفتاد و پنج درصد مصارف بودجه صرف هزینههای جاری از جمله پرداخت حقوقها میشود.
ملاحظه میشود که بخش مهمی از منابع بودجه سال آینده، مانند سالهای گذشته از طریق دستبرد به جیب مردم و خالی کردن آن تأمین میشود. بنابراین بودجه سال 96 نه تنها تاثیر مثبتی بر معیشت مردم ندارد، بلکه با افزایش نرخ خدمات عمومی، حاملهای انرژی، افزایش مالیاتها و... معیشت مردم را در تنگنای بیشتری قرارمیدهد.
بخشی از بودجه که متکی به درآمدهای نفتی است، امکان وصول همه آن وجود ندارد. زیرا بهدلیل مشکلات ناشی از تحریم، امکان ورود تمامی پول نفت به داخل کشور وجود ندارد و هم اکنون نیز دولت روحانی برای وصول تمامی درآمدهای نفتی، بهدلیل مشکلات مراودات بانکی با مشکل مواجه شده است.
این شرایط در حالی است که بخش عمدهیی از درآمدهای نفتی خرج صدور تروریسم، دخالت در کشورهایی نظیر سوریه، عراق، یمن و... می شود و در نتیجه بحران بیپولی روز به روز شدت پیدا کرده و میکند.
وضعیت اقتصادی رژیم آنچنان آشفته است که رژیم نمیتواند مانند گذشته سبیل نیروهای سرکوب خود را هم چرب کند، به عبارت دیگر بحران تا آنجا اوج گرفته که پر آن اصلیترین نیروهای حافظ رژیم نیز را در برگرفته ا ست. در این رابطه پاسدار نقدی در2آذر95 گفت «روز به روز امتیازات بسیجیها را کمتر کردیم».
البته آخوند روحانی در زمینه بهبود وضعیت اقتصادی همچنان شعارهای پرطمطراق و پوشالی میدهد، همچنان که هنگام ارایه لایحه بودجه نیز بعضی از این شعارها را تکرار کرد. وی هنگام ارایه بودجه به مجلس گفت: ”با شکلگیری چشمانداز مثبت بهبود در کسب و کار در بهار امسال بنا بر گزارش مرکز آمار، رشد اقتصادی کشور به ۴.۴ درصد رسید و در بخش صنعت در مقابل رکود سالهای ۹۱ و۹۲ به رشد ۴.۲ درصدی رسید."
اما واقعیت بسیار سرسخت از آن است که این شیخک شیاد بتواند با فریبکاری آن را دور بزند، در زمینه ناکامی دولت و ناکارآمدی کلید روحانی برای حل مشکلات از جمله مشکلات اقتصادی جهانگیری معاون او اعتراف کرد که اقتصاد رژیم در گودالی افتاده است که بیرون آوردن آن از این گودال بسیار دشوار خواهد بود.
سایت حکومتی قطره در تاریخ 13آذر 95 در مطلبی با عنوان ”کسریهای پنهان دردسرساز بودجه ۹۶ چیست؟“ به گوشهیی از شیادیهای دولتهای حکومت آخوندی از جمله روحانی اعتراف میکند که چگونه به اسم بودجه عمرانی و با تبلیغات پر طمطراق حول آن عملاً سایر مصارفشان را تأمین میکنند. این سایت حکومتی مینویسد: ”320هزار میلیارد تومان سقف بودجه عمومی کشور اعلام شده که نسبت به بودجه سال جاری با عدد 294هزار میلیارد تومان 8 درصد بیشتر شده است. آنچه از ظاهر بودجه سال آینده پیداست، کسریهایی است که قرار است در لایههای اعداد نمایشی پنهان شود. رئیسجمهور در کنار اعلام سقف بودجه عمومی به عدد بزرگ بودجه عمرانی هم اشاره کرده است. بودجه 60هزار میلیارد تومانی که اگر چه نسبت به اعتبارات عمرانی سال جاری تنها سه هزار میلیارد تومان رشد دارد اما در مقایسه با اعتبارات محقق شده فاصله عمیقی دیده میشود که بخشی از کسریهای بودجه را در دل خود پنهان میکند. در واقع دولت هر سال با بیشبرآورد بودجه عمرانی و در نهایت تخصیص ندادن اعتبارات این بخش، بخشی از کسریهای خود را از این محل جبران میکند.
حساب بخش عمرانی در سال جاری 57هزار میلیارد تومان پیشبینی شده که قرار بود 30هزار میلیارد تومان از آن در شش ماهه اول سال اختصاص یابد اما عملکرد نیمه نخست سال نشان میدهد تنها 13هزار میلیارد تومان از این مبلغ تخصیص پیدا کرده است. وضعیت بخش عمرانی در سال 94 هم به همین منوال بود. از 47هزار میلیارد تومان رقم پیشبینی شده 27هزار میلیارد تومان اختصاص پیدا کرد. بنابراین 20هزار میلیارد تومانی که باید صرف زیرساختها میشد بخشی از کسریهای دولت را جبران کرد و به جای بخش عمران به پرداخت دستمزدها و دیگر هزینههای دولت تخصیص یافت.
بر اساس آخرین آمارهای برآورد شده، تعداد 1422 طرح عمرانی ملی و 2495 طرح عمرانی استانی نیمهتمام و در مجموع 3917 طرح عمرانی ملی و استانی نیمه تمام روی دست دولت مانده که برای اتمام آنها بودجه قابل توجهی نیاز است که دستکم اعتبارات تخصیص نیافته در بودجه 400هزار میلیارد تومان برآورد میشود. بررسی عملکرد بودجه عمرانی در 13سال گذشته نشان میدهد در هیچیک از سالها اعتبارات این بخش حتی در سالهایی که قیمت نفت به بالای 110 دلار رسید 100 درصد پرداخت نشده است. “.
طبعا وقتی بودجه عمرانی که بخش کارآفرین بودجه است با این وضعیت مواجه است پرواضح است که بحران بیکاری در سال 96 هم هیچ چشماندازی جز وخیمتر شدن، نخواهد داشت.
نابسامانی اقتصادی مانند هر مشکل دیگری در ایران تحت حاکمیت آخوندها، ریشه در نظام سیاسی عقبافتاده و ضدتاریخی ولایتفقیه دارد، و تا زمانی که این رژیم به دست مردم و مقاومت ایران سرنگون نشود این مشکلات همچنان گریبانگیر مردم ایران خواهد بود.