ـ فهرست اعتراضات آبان
بر اساس گزارشهایی که از دیوار سانسور حاکمیت آخوندی عبور کرده و به ما رسیده، حداقل 374 حرکت اعتراضی در این ماه به ثبت رسیده است.
اقشار مختلف با 173 حرکت اعتراضی،
کارگران 112 مورد حرکت اعتراضی
معلمان 25 مورد حرکتهای اعتراضی
دانشجویان 20 تجمع، تحصن و اعتصاب
زندانیان سیاسی 42 مورد اعتصاب‌غذا و بیانیه‌های اعتراضی
پاسارگاد: در هفتم ماه آبان دهها هزار هموطن از موانع متعدد رد شدند و با شعارهای ضدحکومتی زادروز کوروش کبیر را گرامی داشتند.
غارت شدگان: مالباختگان غارت شده و متقاضیان سرگردان مسکن مهر بودند که با دهها حرکت اعتراضی در برابر ارگانها و عوامل رژیم ایستادند. آنان در سراسر ماه آبان بارها دست به تجمعات اعتراضی زدند و از جلو مجلس ارتجاع تا بانک مرکزی و حتی نمایشگاه مطبوعات با رئیس بانک مرکزی رژیم برخورد کردند و او را دزد خطاب کردند.
در بروجرد آنها شعار می‌دادند: ای مرجع عدالت خجالت خجالت
خرم‌آباد: در خرم‌آباد به‌دلیل کشته شدن یک دختر دانشجو بر اثر جاری شدن سیل هزاران هموطن خواهان برکناری شهردار این شهر شدند.
معلمان: روز نوزدهم آبان به‌دنبال دستگیری اسماعیل عبدی ازاعضای کانون صنفی معلمان، حرکتهای اعتراضی متعددی علیه این اقدام جنایتکارانه وزارت اطلاعات از طرف معلمان آزاده میهن صورت گرفت و گروههایی نیز به خانه ایشان رفته و با خانواده‌اش اعلام همبستگی کردند.
دانشجویان: یکی از برجسته‌ترین حرکتهای اعتراضی دانشجویی در آبان بستن جاده توسط دانشجویان دانشگاه بجنورد بود. آنان علیه کمبودهای شدید صنفی به‌رغم پولهای کلانی که پرداخت می‌کنند، اعتراض داشتند.
هواداران محمدعلی طاهری: در اغلب روزهای آبانماه هواداران زندانی سیاسی محمدعلی طاهری با اعتراضات، آکسیونها و فعالیتهای خود، خواستار آزادی این زندانی سیاسی شدند.
کارگران علیه بردگی: یکی از حرکتهای اعتراضی برجسته کارگران میهن در آبان تجمع هزاران تن از آنان در برابر مجلس ارتجاع علیه لایحه اصلاحیه موادی از قانون کار که کارگران را به بردگی می‌کشاند.
کشاورزان اصفهان: باز هم از برجسته‌ترین حرکتهای اعتراضی کشاورزان علیه چپاولگری رژیم آخوندی، تجمع صدها کشاورز همراه با تراکتورهایشان در شرق اصفهان بود که با ترکاندن لوله آب زاینده رود که توسط سپاه آب مردم این منطقه سرقت می‌شود، به اوج خود رسید.
طلافروشان: از دیگر حرکتهای اعتراضی گسترده در ماه آبان، اعتصابات بازارهای مختلف به‌خصوص طلافروشان در شهرهای مختلف میهن علیه اخاذیهای مالیاتی رژیم بود.
مردم کجوار: اعتراضات دیگر، نسبت به وضعیت محیط‌زیست در ماه آبان تجمع مردم کجوار تبریز علیه آلوده‌سازیهای هوا توسط پالایشگاه و پتروشیمی تبریز بود.
تفسیر اعتراضات آبان:
گسترش کمی و کیفی اعتراضات در آبانماه به حدی بود که تقریباً سر هر موضوعی مردم در برابر رژیم ایستادگی می‌کردند، علاوه بر اعتراضات معمول کارگران و دانشجویان و معلمان و مالباختگان و سایر اقشار به جان آمده، شاهد تظاهراتهایی بودیم که در نوع خودش کم نظیر بود.
حتی تظاهراتهایی بود که ظاهراً رژیم برای بهره‌برداری سیاسی راه انداخته بود ولی به ضد خودش تبدیل شد، از جمله در مرز مهران و تهاجم مردم به پاسدار اشتری سرکرده نیروی انتظامی که برای خواباندن بحران رفته بود، مردم ضمن سنگ پرانی به گارد ویژه، شعار می‌دادند ”سردار ابن زیاد برو کنار باد بیاد“، یا ”سپاه شام خجالت خجالت“، در دانشگاه رازی کرمانشاه یک مهره باند رفسنجانی را می‌فرستند تا نسبت به برخی فشارها به این باند انتقاد کند، اما دانشجویان جو را دست می‌گیرند وبا شعار ”زندانی سیاسی آزاد باید گردد“ فضا را علیه تمامیت رژیم می‌چرخانند، در دانشگاه گرگان کارگزاران رژیم تریبون به‌اصطلاح آزاد می‌گذارند، دانشجویان علیه جنایات ولی‌فقیه در سوریه سخن می‌گویند و می‌گویند از کسانی که این کشتارها را می‌کنند و پول مردم ایران را در چنین اموری خرج می‌کنند نمی‌گذریم، و با شجاعت اعلام می‌کنند هر چه بدبختی داریم از دست آخوندها و آیت‌الله‌های غارتگر است.
همینطور در چند شهر هم‌چون ساری و خمینی و در استان کردستان، مردم علیه تصادفات جاده‌ها تظاهرات کردند. در مجموع آنچه که مشاهده می‌شود این است که سیاستهای ارعابی رژیم به بن‌بست رسیده. به این معنی که رژیم از هر اقدام سرگوبگرانه‌ی خود، نتیجه‌ی عکس می‌گیرد. مثلاً در پاسارگاد برای تجمع مردم ممانعت ایجاد کرد و انبوهی نیروی امنیتی در مسیر چید، اما نه تنها دهها هزار شرکت کردند بلکه شعارهای ”مرگ بر دیکتاتور“ و ”آزادی اندیشه با ریش و پشم نمی‌شه“ اوج گرفت.
بر اساس گزارشهایی که از دیوار سانسور حاکمیت آخوندی عبور کرده و به ما رسیده، حداقل 374 حرکت اعتراضی در این ماه به ثبت رسیده است.
اقشار مختلف با 173 حرکت اعتراضی،
کارگران 112 مورد حرکت اعتراضی
معلمان 25 مورد حرکتهای اعتراضی
دانشجویان 20 تجمع، تحصن و اعتصاب
زندانیان سیاسی 42 مورد اعتصاب‌غذا و بیانیه‌های اعتراضی
پاسارگاد: در هفتم ماه آبان دهها هزار هموطن از موانع متعدد رد شدند و با شعارهای ضدحکومتی زادروز کوروش کبیر را گرامی داشتند.
غارت شدگان: مالباختگان غارت شده و متقاضیان سرگردان مسکن مهر بودند که با دهها حرکت اعتراضی در برابر ارگانها و عوامل رژیم ایستادند. آنان در سراسر ماه آبان بارها دست به تجمعات اعتراضی زدند و از جلو مجلس ارتجاع تا بانک مرکزی و حتی نمایشگاه مطبوعات با رئیس بانک مرکزی رژیم برخورد کردند و او را دزد خطاب کردند.
در بروجرد آنها شعار می‌دادند: ای مرجع عدالت خجالت خجالت
خرم‌آباد: در خرم‌آباد به‌دلیل کشته شدن یک دختر دانشجو بر اثر جاری شدن سیل هزاران هموطن خواهان برکناری شهردار این شهر شدند.
معلمان: روز نوزدهم آبان به‌دنبال دستگیری اسماعیل عبدی ازاعضای کانون صنفی معلمان، حرکتهای اعتراضی متعددی علیه این اقدام جنایتکارانه وزارت اطلاعات از طرف معلمان آزاده میهن صورت گرفت و گروههایی نیز به خانه ایشان رفته و با خانواده‌اش اعلام همبستگی کردند.
دانشجویان: یکی از برجسته‌ترین حرکتهای اعتراضی دانشجویی در آبان بستن جاده توسط دانشجویان دانشگاه بجنورد بود. آنان علیه کمبودهای شدید صنفی به‌رغم پولهای کلانی که پرداخت می‌کنند، اعتراض داشتند.
هواداران محمدعلی طاهری: در اغلب روزهای آبانماه هواداران زندانی سیاسی محمدعلی طاهری با اعتراضات، آکسیونها و فعالیتهای خود، خواستار آزادی این زندانی سیاسی شدند.
کارگران علیه بردگی: یکی از حرکتهای اعتراضی برجسته کارگران میهن در آبان تجمع هزاران تن از آنان در برابر مجلس ارتجاع علیه لایحه اصلاحیه موادی از قانون کار که کارگران را به بردگی می‌کشاند.
کشاورزان اصفهان: باز هم از برجسته‌ترین حرکتهای اعتراضی کشاورزان علیه چپاولگری رژیم آخوندی، تجمع صدها کشاورز همراه با تراکتورهایشان در شرق اصفهان بود که با ترکاندن لوله آب زاینده رود که توسط سپاه آب مردم این منطقه سرقت می‌شود، به اوج خود رسید.
طلافروشان: از دیگر حرکتهای اعتراضی گسترده در ماه آبان، اعتصابات بازارهای مختلف به‌خصوص طلافروشان در شهرهای مختلف میهن علیه اخاذیهای مالیاتی رژیم بود.
مردم کجوار: اعتراضات دیگر، نسبت به وضعیت محیط‌زیست در ماه آبان تجمع مردم کجوار تبریز علیه آلوده‌سازیهای هوا توسط پالایشگاه و پتروشیمی تبریز بود.
تفسیر اعتراضات آبان:
گسترش کمی و کیفی اعتراضات در آبانماه به حدی بود که تقریباً سر هر موضوعی مردم در برابر رژیم ایستادگی می‌کردند، علاوه بر اعتراضات معمول کارگران و دانشجویان و معلمان و مالباختگان و سایر اقشار به جان آمده، شاهد تظاهراتهایی بودیم که در نوع خودش کم نظیر بود.
حتی تظاهراتهایی بود که ظاهراً رژیم برای بهره‌برداری سیاسی راه انداخته بود ولی به ضد خودش تبدیل شد، از جمله در مرز مهران و تهاجم مردم به پاسدار اشتری سرکرده نیروی انتظامی که برای خواباندن بحران رفته بود، مردم ضمن سنگ پرانی به گارد ویژه، شعار می‌دادند ”سردار ابن زیاد برو کنار باد بیاد“، یا ”سپاه شام خجالت خجالت“، در دانشگاه رازی کرمانشاه یک مهره باند رفسنجانی را می‌فرستند تا نسبت به برخی فشارها به این باند انتقاد کند، اما دانشجویان جو را دست می‌گیرند وبا شعار ”زندانی سیاسی آزاد باید گردد“ فضا را علیه تمامیت رژیم می‌چرخانند، در دانشگاه گرگان کارگزاران رژیم تریبون به‌اصطلاح آزاد می‌گذارند، دانشجویان علیه جنایات ولی‌فقیه در سوریه سخن می‌گویند و می‌گویند از کسانی که این کشتارها را می‌کنند و پول مردم ایران را در چنین اموری خرج می‌کنند نمی‌گذریم، و با شجاعت اعلام می‌کنند هر چه بدبختی داریم از دست آخوندها و آیت‌الله‌های غارتگر است.
همینطور در چند شهر هم‌چون ساری و خمینی و در استان کردستان، مردم علیه تصادفات جاده‌ها تظاهرات کردند. در مجموع آنچه که مشاهده می‌شود این است که سیاستهای ارعابی رژیم به بن‌بست رسیده. به این معنی که رژیم از هر اقدام سرگوبگرانه‌ی خود، نتیجه‌ی عکس می‌گیرد. مثلاً در پاسارگاد برای تجمع مردم ممانعت ایجاد کرد و انبوهی نیروی امنیتی در مسیر چید، اما نه تنها دهها هزار شرکت کردند بلکه شعارهای ”مرگ بر دیکتاتور“ و ”آزادی اندیشه با ریش و پشم نمی‌شه“ اوج گرفت.
