«حضور در خیابان یا بهاصطلاح متر کردن معابر از سوی جوانان از پدیدههایی بهشمار میرود که در سالیان اخیر با شدت هر چه بیشتری ظهور و بروز پیدا کرده است». این جمله بخشی از گزارشی است که روز 2آذر، رسانهٴ حکومتی باشگاه خبرنگاران جوان درباره بیکاری افسارگسیختة جوانان ایران منتشر کرد. گزارشی که نشان میدهد که چگونه پدیده آخوندساختهٴ بیکاری، انرژیها و استعدادهای سرشارِ جوانهای ایران را به باد فنا میدهد و زندگی آنها را متلاشی میکند.
این در حالی است که سران چپاولگر رژیم، بارها برای اینکه خشم جوانها را مهار کنند، با فریب و دجالیت، وعدهٴ حل معضل بیکاری را میدهند یا خودشان را دلسوزِ بیکاری جوانها نشون میدهند؛ از جمله آخوند روحانی که هفته گذشته در استان البرز گفت: «امروز به صراحت عرض میکنم که هیچ نیازی بالاتر از اشتغال جوانان نیست و هیچ خیری بالاتر از زمینهسازی برای اشتغال نسل جوان وجود ندارد».
اما سران رژیم در جنگ باندی و برای اینکه تقصیر معضل بیکاری جوانها را گردن هم بیندازند، دست همدیگر را، رو میکنند. برای نمونه، پاسدار رضایی 1آذر درباره فقر و بیکاری جوانها، با اشاره به روحانی و باندش گفت: «برخی از مسئولان کشور که بر صندلیهای قدرت تکیه زدهاند شعار پاکدستی را فراموش کردهاند».
حالا علت ترس سران رژیم از بیکاری میلیونی جوانها چیست که اینطور تلاش میکنند تقصیر را گردن هم بیندازند؟ پاسخ را خبرگزاری سپاه پاسداران رژیم، فارس روز 2آذر داد و گفت: «مهمترین دلیل برای شیوع مشکلات فرهنگی، بیکاری جوانان است؛ بنابراین باید در این زمینه چارهاندیشی کرد».
روزنامه حکومتی اعتماد هم 2آذر نوشت: «بیکاری... وجهه اجتماعی، فرهنگی و سیاسی دارد که ریشه بسیاری از مشکلات است».
منظورش هم از ریشهٴ بسیاری از مشکلات روشن است که همان قیام و خیزش است.
یعنی انفجار خشم جوانهایی که رسانههای رژیم اعتراف میکنند که بهخاطر غول آخوندساخته بیکاری، بهصورت میلیونی در خیابانها هستند. همون جوانهایی که میدانند راهحل ریشهیی برکندن بیکاری و صدها معضل اجتماعی دیگر، در ایران زیر حاکمیت آخوندها چیست و برای آن راهحل زمینه چینی میکنند و آماده میشوند.
برای روشنتر شدن واقعیت فوق کافی است به مطلب زیر توجه کنید:
روزنامه رسالت ارگان باند فاشیستی موتلفه3آذر95 از قول فردی به نام ابراهیم رزاقی که استاد برجسته اقتصاد معرفیاش کرده، در مطلبی تحت عنوان ”80درصد حقوقبگیران زیر خط فقر هستند “، نوشته است: «امروز 80درصد حقوقبگیران زیر خط فقر هستند و 7میلیون خانوار در پرداخت اجاره مشکل دارند.»
این اقتصاددان حکومتی سپس به وضوع اصل نگرانی را برملا میکند و میگوید:
«با توجه به روند موجود در اقتصاد کشور، این نگرانی وجود دارد که 12 میلیون بیکار و 30 میلیون فقیر نسبت به آینده کشور بدبین شوند، حتی ممکن است در آینده منجر به اعتراض از سوی مردم شود.».
این در حالی است که سران چپاولگر رژیم، بارها برای اینکه خشم جوانها را مهار کنند، با فریب و دجالیت، وعدهٴ حل معضل بیکاری را میدهند یا خودشان را دلسوزِ بیکاری جوانها نشون میدهند؛ از جمله آخوند روحانی که هفته گذشته در استان البرز گفت: «امروز به صراحت عرض میکنم که هیچ نیازی بالاتر از اشتغال جوانان نیست و هیچ خیری بالاتر از زمینهسازی برای اشتغال نسل جوان وجود ندارد».
اما سران رژیم در جنگ باندی و برای اینکه تقصیر معضل بیکاری جوانها را گردن هم بیندازند، دست همدیگر را، رو میکنند. برای نمونه، پاسدار رضایی 1آذر درباره فقر و بیکاری جوانها، با اشاره به روحانی و باندش گفت: «برخی از مسئولان کشور که بر صندلیهای قدرت تکیه زدهاند شعار پاکدستی را فراموش کردهاند».
حالا علت ترس سران رژیم از بیکاری میلیونی جوانها چیست که اینطور تلاش میکنند تقصیر را گردن هم بیندازند؟ پاسخ را خبرگزاری سپاه پاسداران رژیم، فارس روز 2آذر داد و گفت: «مهمترین دلیل برای شیوع مشکلات فرهنگی، بیکاری جوانان است؛ بنابراین باید در این زمینه چارهاندیشی کرد».
روزنامه حکومتی اعتماد هم 2آذر نوشت: «بیکاری... وجهه اجتماعی، فرهنگی و سیاسی دارد که ریشه بسیاری از مشکلات است».
منظورش هم از ریشهٴ بسیاری از مشکلات روشن است که همان قیام و خیزش است.
یعنی انفجار خشم جوانهایی که رسانههای رژیم اعتراف میکنند که بهخاطر غول آخوندساخته بیکاری، بهصورت میلیونی در خیابانها هستند. همون جوانهایی که میدانند راهحل ریشهیی برکندن بیکاری و صدها معضل اجتماعی دیگر، در ایران زیر حاکمیت آخوندها چیست و برای آن راهحل زمینه چینی میکنند و آماده میشوند.
برای روشنتر شدن واقعیت فوق کافی است به مطلب زیر توجه کنید:
روزنامه رسالت ارگان باند فاشیستی موتلفه3آذر95 از قول فردی به نام ابراهیم رزاقی که استاد برجسته اقتصاد معرفیاش کرده، در مطلبی تحت عنوان ”80درصد حقوقبگیران زیر خط فقر هستند “، نوشته است: «امروز 80درصد حقوقبگیران زیر خط فقر هستند و 7میلیون خانوار در پرداخت اجاره مشکل دارند.»
این اقتصاددان حکومتی سپس به وضوع اصل نگرانی را برملا میکند و میگوید:
«با توجه به روند موجود در اقتصاد کشور، این نگرانی وجود دارد که 12 میلیون بیکار و 30 میلیون فقیر نسبت به آینده کشور بدبین شوند، حتی ممکن است در آینده منجر به اعتراض از سوی مردم شود.».