انتخاب ترامپ رژیم آخوندی را دچار تلاطم کرده و هر دو باند حاکم، مضطرب و سرآسیمه شده‌اند و هر کدام به زبانی آن را ابراز می‌کنند. باند رفسنجانی روحانی اساساً از به خطر افتادن برجام هراسانند و می‌کوشند به همدیگر دلداری بدهند:
ظریف: «ترجیح ما این است که همه به برجام پایبند بمانند».
«ترامپ به برجام وفادار خواهد ماند». (1)
«ترامپ نمی‌تواند برجام را لغو کند!». (2)
باند خامنه‌ای نیز، دلواپس سیاست منطقه‌یی ترامپ هستند و می‌کوشند با شاخ و شانه کشیدنهای پوشالی، به مصداق سوت در تاریکی، وحشت خود را پنهان کنند:
آخوند احمد خاتمی: «این آقای تازه به دوران رسیده نیز اگر بخواهد همان دیوانگی‌ها را داشته باشد و باز هم مردم ایران (بخوانید رژیم آخوندی) را تروریست بخواند… حواسش باشد که بازی با ایران بازی با دم شیر است». (3)
پاسدار باقری رئیس ستاد نیروهای مسلح رژیم: «ترامپ دربارهٴ ایران بزرگتر از دهانش حرف می‌زند». (4)
آخوند علم الهدی: «اصلاً فرق نمی‌کند چه کسی رئیس‌جمهور آمریکا باشد، اینها دشمن ما هستند و به هیچ‌وجه هم از دشمنی با ما دست نمی‌کشند… من از دولتمردان خواهش می‌کنم این‌قدر نقطه ضعف به دشمن نشان ندهند». (5)
اما شگفت‌آور است که این «خطر» و «تهدید» خارجی نه تنها باعث نشده که دو باند رژیم، تضادها و کشمکشهای خود را موقتاً هم که شده کاهش دهند یا لااقل مسکوت بگذارند، بلکه جنگ و دعوا به‌طور نمایانی بالا گرفته است. باند خامنه‌ای حتی ابراز نگرانی می‌کند که نکند ورود عامل ترامپ باعث شود، جنگ با باند رقیب فراموش شود و هشدار می‌دهد، افتضاحات دولت روحانی «در لا‌به‌لای اخبار مرتبط با ریاست‌جمهوری آمریکا در حال گم شدن است». (6)
به این ترتیب آشکار می‌شود که همهٴ شعارها و نمایشهای ضدآمریکایی و به‌اصطلاح استکبار ستیزی، حتی به‌طور صوری و ظاهری هم که شده نمی‌تواند بر جنگ قدرت باندهای حاکم، به‌ویژه در آستانهٴ نمایش انتخابات 96، سایه بیندازد و حتی این شعارها و نمایشها نیز، از جمله حربه‌ها و ابزار این جنگ قدرت می‌باشد. نگاهی به برخی تک و پاتکهای دو باند علیه یکدیگر، اثبات این مدعاست:
«جریان آمریکاستیز از پیروزی ترامپ خوشحال است. ممکن است که با توجه به موضع‌گیریهای ترامپ علیه جمهوری اسلامی مخالفان دولت از این اظهارات بهره‌برداری کنند و بگویند دیدید که ما گفتیم نباید اعتماد می‌کردید، آمریکا حسن‌نیت ندارد…». (7)
«مدعیان اصلاحات برخلاف آنچه تظاهر می‌کنند از انتخاب ترامپ وحشت نکرده‌اند بلکه اصرار دارند که وحشت را به ملت تزریق کنند، و سپس نتیجه بگیرند که اگر در انتخابات 96 به آنان رأی ندهند، باید سایهٴ یک جنگ احتمالی را بالای سر خویش داشته باشند!» (8)
«با توجه به اظهارات «هوشمندانه» جدید ریاست محترم جمهور مبنی بر اصل بودن قطعنامه و فرع بودن برجام! این سؤال پیش می‌آید که قسم حضرت عباس (ع) را باور کنیم یا دم خروس را؟
… باید به شما (روحانی) کمی حق داد، زیرا شاید از سر اضطراب این‌طور متناقض سخن می‌گویید، چون برای شما سخت است قبول کنید تمام اعتبار سیاسی‌تان در معرض خطر است!» (9)
به این ترتیب هر یک از دو باند با تمام قوا و با توسل به همهٴ برگها و اهرمها تلاش می‌کند به رقیب ضربه بزند، آن را افشا و رسوا نماید و نهایتاً حذف کند تا بتواند در نمایش انتخاباتی که برای باندهای گانگستری حاکم، زمان تقسیم سهم و تعیین‌تکلیف تعادل‌قوا برای یک دورهٴ دیگر است، دست بالا را داشته باشد.
اما آیا با انجام نمایش انتخابات، این جنگ و دعوا فرجام می‌پذیرد؟ هرگز! بنا به تجارب مکرر و بر اساس یک قانونمندی متقن، هر نمایش انتخاباتی، در مرحله پایانی نظام دیکتاتوری، با بحران شدیدتری قرین است که نتیجه آن، تضعیف و فرسایش کیفی کل رژیم و به‌خصوص ولی‌فقیه زهر خورده و طلسم‌شکسته است و نظام را وارد مدار جدیدی از پروسه تجزیه و انحلال می‌کند؛ مداری که از یک سو به‌معنی سر کشیدن یک جام‌زهر دیگر، از سریال برجامهاست و از سوی دیگر در یک تأثیر متقابل با تلاطمهای جامعه در حال انفجار، رژیم را گامی دیگر به فرجام محتومش ـ سرنگونی ـ نزدیکتر می‌سازد.
پانویس: ـــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ تیتر سرمقاله روزنامه حکومتی آرمان 22آبان
2 ـ روزنامه دولتی ایران 22آبان
3 ـ نمایش جمعهٴ تهران ـ 21آبان 95
4 ـ کیهان 22آبان
5 ـ نمایش جمعهٴ مشهد ـ 21آبان 95
6 ـ روزنامه جوان (ارگان بسیج ضدمردمی) ـ 22آبان
7 ـ زیبا کلام از باند روحانی و رفسنجانی ـ روزنامه آرمان 23آبان
8 ـ یادداشت روز کیهان خامنه‌ای با عنوان «وحشت مصنوعی» به قلم حسین شریعتمداری ـ 23آبان
9 ـ روزنامه حکومتی وطن امروزـ 23آبان.
ظریف: «ترجیح ما این است که همه به برجام پایبند بمانند».
«ترامپ به برجام وفادار خواهد ماند». (1)
«ترامپ نمی‌تواند برجام را لغو کند!». (2)
باند خامنه‌ای نیز، دلواپس سیاست منطقه‌یی ترامپ هستند و می‌کوشند با شاخ و شانه کشیدنهای پوشالی، به مصداق سوت در تاریکی، وحشت خود را پنهان کنند:
آخوند احمد خاتمی: «این آقای تازه به دوران رسیده نیز اگر بخواهد همان دیوانگی‌ها را داشته باشد و باز هم مردم ایران (بخوانید رژیم آخوندی) را تروریست بخواند… حواسش باشد که بازی با ایران بازی با دم شیر است». (3)
پاسدار باقری رئیس ستاد نیروهای مسلح رژیم: «ترامپ دربارهٴ ایران بزرگتر از دهانش حرف می‌زند». (4)
آخوند علم الهدی: «اصلاً فرق نمی‌کند چه کسی رئیس‌جمهور آمریکا باشد، اینها دشمن ما هستند و به هیچ‌وجه هم از دشمنی با ما دست نمی‌کشند… من از دولتمردان خواهش می‌کنم این‌قدر نقطه ضعف به دشمن نشان ندهند». (5)
اما شگفت‌آور است که این «خطر» و «تهدید» خارجی نه تنها باعث نشده که دو باند رژیم، تضادها و کشمکشهای خود را موقتاً هم که شده کاهش دهند یا لااقل مسکوت بگذارند، بلکه جنگ و دعوا به‌طور نمایانی بالا گرفته است. باند خامنه‌ای حتی ابراز نگرانی می‌کند که نکند ورود عامل ترامپ باعث شود، جنگ با باند رقیب فراموش شود و هشدار می‌دهد، افتضاحات دولت روحانی «در لا‌به‌لای اخبار مرتبط با ریاست‌جمهوری آمریکا در حال گم شدن است». (6)
به این ترتیب آشکار می‌شود که همهٴ شعارها و نمایشهای ضدآمریکایی و به‌اصطلاح استکبار ستیزی، حتی به‌طور صوری و ظاهری هم که شده نمی‌تواند بر جنگ قدرت باندهای حاکم، به‌ویژه در آستانهٴ نمایش انتخابات 96، سایه بیندازد و حتی این شعارها و نمایشها نیز، از جمله حربه‌ها و ابزار این جنگ قدرت می‌باشد. نگاهی به برخی تک و پاتکهای دو باند علیه یکدیگر، اثبات این مدعاست:
«جریان آمریکاستیز از پیروزی ترامپ خوشحال است. ممکن است که با توجه به موضع‌گیریهای ترامپ علیه جمهوری اسلامی مخالفان دولت از این اظهارات بهره‌برداری کنند و بگویند دیدید که ما گفتیم نباید اعتماد می‌کردید، آمریکا حسن‌نیت ندارد…». (7)
«مدعیان اصلاحات برخلاف آنچه تظاهر می‌کنند از انتخاب ترامپ وحشت نکرده‌اند بلکه اصرار دارند که وحشت را به ملت تزریق کنند، و سپس نتیجه بگیرند که اگر در انتخابات 96 به آنان رأی ندهند، باید سایهٴ یک جنگ احتمالی را بالای سر خویش داشته باشند!» (8)
«با توجه به اظهارات «هوشمندانه» جدید ریاست محترم جمهور مبنی بر اصل بودن قطعنامه و فرع بودن برجام! این سؤال پیش می‌آید که قسم حضرت عباس (ع) را باور کنیم یا دم خروس را؟
… باید به شما (روحانی) کمی حق داد، زیرا شاید از سر اضطراب این‌طور متناقض سخن می‌گویید، چون برای شما سخت است قبول کنید تمام اعتبار سیاسی‌تان در معرض خطر است!» (9)
به این ترتیب هر یک از دو باند با تمام قوا و با توسل به همهٴ برگها و اهرمها تلاش می‌کند به رقیب ضربه بزند، آن را افشا و رسوا نماید و نهایتاً حذف کند تا بتواند در نمایش انتخاباتی که برای باندهای گانگستری حاکم، زمان تقسیم سهم و تعیین‌تکلیف تعادل‌قوا برای یک دورهٴ دیگر است، دست بالا را داشته باشد.
اما آیا با انجام نمایش انتخابات، این جنگ و دعوا فرجام می‌پذیرد؟ هرگز! بنا به تجارب مکرر و بر اساس یک قانونمندی متقن، هر نمایش انتخاباتی، در مرحله پایانی نظام دیکتاتوری، با بحران شدیدتری قرین است که نتیجه آن، تضعیف و فرسایش کیفی کل رژیم و به‌خصوص ولی‌فقیه زهر خورده و طلسم‌شکسته است و نظام را وارد مدار جدیدی از پروسه تجزیه و انحلال می‌کند؛ مداری که از یک سو به‌معنی سر کشیدن یک جام‌زهر دیگر، از سریال برجامهاست و از سوی دیگر در یک تأثیر متقابل با تلاطمهای جامعه در حال انفجار، رژیم را گامی دیگر به فرجام محتومش ـ سرنگونی ـ نزدیکتر می‌سازد.
پانویس: ـــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ تیتر سرمقاله روزنامه حکومتی آرمان 22آبان
2 ـ روزنامه دولتی ایران 22آبان
3 ـ نمایش جمعهٴ تهران ـ 21آبان 95
4 ـ کیهان 22آبان
5 ـ نمایش جمعهٴ مشهد ـ 21آبان 95
6 ـ روزنامه جوان (ارگان بسیج ضدمردمی) ـ 22آبان
7 ـ زیبا کلام از باند روحانی و رفسنجانی ـ روزنامه آرمان 23آبان
8 ـ یادداشت روز کیهان خامنه‌ای با عنوان «وحشت مصنوعی» به قلم حسین شریعتمداری ـ 23آبان
9 ـ روزنامه حکومتی وطن امروزـ 23آبان.
